...ผู้ที่มีปัญญาความรู้นั้นยากจน

เขาจึงวิ่งเข้าหาคนรวยเพื่อให้มีกินมีใช้

ไม่อย่างนั้นพวกเขาคงอดตาย

...ทรัพย์สมบัติเป็นสิ่งที่ไม่จีรัง

สามารถหมุนเวียนเปลี่ยนมือกันได้

แต่ความรู้เป็นสิ่งที่ใช้ได้ไม่มีวันหมด ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน

...ผู้ที่ประสบความสำเร็จ มักคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เหนือใคร

ชอบคิดว่าทั้งโลกามีเพียงตนที่เก่งที่สุด และมักจะยโสโอหัง

ความเหลิงลำพองนี้มักนำหายนะมาให้

.

สามสิ่งนี้คนทุกเชื้อชาติศาสนาต่างมักจะอธิษฐานเป็นส่วนใหญ่ อย่างขอให้มีปัญญาดีสอบได้ที่หนึ่ง ขอให้รํ่ารวยมีเงินทองเพิ่มทวี หรือขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน 

ปัญหาก็คือ ถ้ามีแค่ปัญญาแต่ขาดความรวยชีวิตก็ไม่ผาสุก ถ้ามีดีแค่ทรัพย์สมบัติอาจรักษาไว้ไม่ได้ บางคนมีพร้อมทั้งสองสิ่ง ทว่ากลับเหมือนบุญมีแต่กรรมบัง ทำอะไรก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง (เช่น ปรารถนานิพพานแต่ไม่เคยพบ อยากเห็นพระเจ้าแต่ไม่เคยเห็น) บางครั้งเหมือนเห็นความสำเร็จอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ แต่กลับมีอุปสรรคมาขัดขวาง ทำให้พลาดไปอย่างน่าเสียดาย

ถ้าเป็นคุณจะเลือกอย่างไหนในสามอย่างนี้?