ขอเกริ่นก่อนนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 30 แล้วเริ่มคบผู้ชายตั้งแต่อายุประมาณ 22-23 อาจจะรู้ตัวเองช้าไปนิด คือก่อนหน้านี้ ตอนช่วง มัธยม ผมก็มีแฟนเป็นผู้หญิงมาเรื่อยๆ แต่เป็นความรักแบบ ป๊อปปี้เลิฟ ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งถึงขั้นมีอะไรกันสักคนนะครับ ก็มีแฟนเป็น ผู้หญิงมาประมาณ 3-4 คนตั้งแต่ช่วง ม.ปลายจนถึง มหาลัย จุดเปลี่ยนที่มาชอบผู้ชายก็คงเป็น ตอนช่วงนั้น ผมมีเพื่อนสนิทผู้ชายที่สนิทกันมากๆ แบบอยู่ด้วยกันตลอด จนรู้สึกดีกับมัน จนมาคิดทบทวนกับตัวเอง แล้วก็ยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย แต่ผมกับเพื่อนคนนั้นก็ไม่ได้คบ และก็ไม่ได้สารภาพรักกับมันไปหรอกนะครับ จนวันนี้มันก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนคบกันมาเป็น 10 ปี ผมก็ยินดีกับมันด้วย หลังจากยอมรับตัวเองว่าชอบผู้ชาย ผมก็เปิดใจตัวเองเริ่มมีผู้ชายเข้ามาจีบ แล้วก็มาเริ่มมีแฟนเป็นผู้ชายน่าจะตั้งแต่อายุสัก 22-23 จนมาถึงตอนนี้นี่แหละครับ แต่ในช่วงนึง
เข้าเรื่องเลยนะครับ ขอให้นามสมมุติเขาว่า A แล้วกัน เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนทำงานผมก็สนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งแรกๆ ผมก็ keep ว่าเป็นเพื่อนทั่วไปที่ทำงานครับ จนมันสนิทกันเรื่อยๆ นานๆ ไปมันก็เริ่มมีหวั่นไหวว่าชอบเขา แต่ก็คิดว่าคงเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ภายในใจที่เรารู้สึกไว้ใจเขาในฐานะเพื่อนสนิท ในที่ทำงานผมไม่ได้ปิดบังอะไรใครนะครับใครถามผมก็ตอบไปเลยตรงๆ ว่าชอบผู้ชาย เพราะผมก็ไม่ได้สาว และถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทก็จะดูไม่ออกขนาดหัวหน้างานทำงานกันมา 2-3 ปีพึ่งรู้ยังตกใจเลย 55555 แต่ในกลุ่มเพื่อนก็รู้กันครับว่าผมชอบผู้ชายเพราะเวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่มีทั้ง ผช ผญ เกย์ ก็คุยกันทุกเรื่อง ชมผู้ชายผมก็ชมต่อหน้าพวกมันทุกคน ทุกคนก็เลย just ว่าผมเป็นเกย์แน่ๆ แหละ จนมีช่วงนึง ผมแอบชอบเพื่อน ผญ ที่ทำงานคนนึง ไม่ใช่คนที่จะพูดถึงนะครับ ผมก็ยังไปปรึกษามันเลย ว่าถ้าผมจะไปบอกเขาว่าผมชอบเขา เขาจะตกใจมั้ย 5555 มันก็ งง นะ แต่มันก็บอกผมว่า ถึงจริงจังก็ลองดู ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็เปิดกว้างนะ เค้าอาจจะรับได้ก็ได้ (ตอนนั้นยังไม่ได้ชอบ A นะครับ) แต่ผมก็ตัดสินใจปล่อยเค้าไปครับ เพราะผมมาคิดดูแล้วว่าผมก็ยังชอบผู้ชายอยู่ และไม่อยากให้ความสัมพันธ์ในที่ทำงานมันแย่ เลยค่อยๆ ตัดใจจากเค้าจนเค้าลาออกไปผมก็ตัดใจได้ แต่ในช่วงนี้ A ก็เป็น ศิลานีให้ผมมาตลอด ตั้งแต่ ผญ คนนี้ และผู้ชายคนอื่นๆ เข้ามาในชีวิต เพราะฉะนั้น A นี่คือศิลานีประจำตัวผมเลย 5555 ความรู้สึกมันเริ่มจากความสนิทครับ ด้วยความที่ว่าเรามีอะไรคล้ายๆ กัน เรามีเพื่อนในหลายๆ กลุ่มสัก 3-4 กลุ่มได้ซึ่งผมและ A ก็เป็นสมาชิกของทั้ง 3-4 กลุ่มนี้ ซึ่งไม่ว่ากลุ่มไหนนัดกันไปเที่ยว ผมกับ A ก็จะไปด้วยตลอด และด้วยความที่สนิทกัน ส่วนใหญ่เวลาเดินทางไปไหน ผมก็จะไปด้วยกัน นอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน บ่อยจนไม่คิดอะไรมาก เพราะมันก็ just ว่าผมเป็นเพื่อนสาวคนนึงแหละ พอเริ่มอยู่ด้วยกันเยอะๆ เราก็เริ่มมีอยากไปเที่ยวกัน แต่ ขี้เกียดรอเพื่อนคนอื่นครับ เลยไปเที่ยวกัน 2 คนค่อยข้างบ่อย ใน กทม บ้าง ตจว บ้าง ซึ่งปกติผมเป็นคนที่เวลาอยู่กับเพื่อนคนอื่น 2 คนไม่ว่าจะเป็น ผช หรือ ผญ ผมจะเป็นคนที่ทำตัวไม่ค่อยถูก มันจะอึกอัด แต่กับ A ผมสามารถอยู่กับมันได้ตลอดเวลา ไปเที่ยว ไปกิน ไปไหน ไปได้หมดครับ กี่วันก็อยู่กันได้ 2 คน มันเหมือนมันคือความสบายใจ ผมได้เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ เวลาอยู่ด้วยกันเวลาไปเที่ยวกับมัน ผมรู้สึกมีความสุขมากกว่าไปเที่ยวกับแฟนซะอีก แต่ก็อย่างว่า ผมก็ยังไม่รู้ตัวเองว่าชอบมันแค่ไหน หรือว่าแค่สบายใจ แค่ผูกพันธ์ในฐานะเพื่อน จนมาถึงวันนี้ ผมก็ไปรู้สึกดีกับ ผญ คนนึงซึ่งเค้าเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว รู้จักกันมาจากการออกกำลังกาย ซึ่งผมก็รู้สึกดีกับเค้านะครับ แต่จนตอนนี้เค้าก็ยังไม่รู้ว่าผมเป็น เราก็คุยกันทุกวัน นัดไปเจอ ไปกินข้าว ไปออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ได้ไป 2 คนหรอกครับ มีเพื่อนๆ คนอื่นๆ ไปด้วยแต่มันก็ยังรู้สึกดี
แต่พอมาถึงตอนนี้ ผมกลับไปคิดถึง A ว่าถ้าวันนึงผมจะกลับไปชอบผู้หญิงได้จริงๆ ขึ้นมา A คือที่ 1 ในใจผมมาตลอด 4-5 ปี แต่ผมยังเก็บความรู้สึกเอาไว้เสมอ จนมาถึงตอนนี้ ที่เข้าสู่วัยเลข 3 ผมกลัวใจตัวเองมาก ว่าถ้าวันนึง A มีแฟนผมจะรู้สึกยังไง ผมจะโอเคให้เค้าไปมีความสุขกับคนอื่นมั้ย ถ้าตอนนี้ผมสามารถกลับไปชอบ ผญ ได้ผมอยากเดินไปบอกเค้าตรงๆ เลยว่าผมชอบเค้า 55555 แต่กลัวว่าสุดท้ายแล้ว ผมก็ยังชอบผู้ชายอยู่ สุดท้ายผมจะเสียเพื่อนที่ดีที่สุดคนนี้ไป
เพื่อนๆ ที่เป็นเกย์มีใครมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มั้ยครับ ถ้าเราคบผู้ชายมา เกือบ 10 ปีเราจะกลับไปชอบผู้หญิงได้จริงๆ ใช่มั้ย ผมไม่อยากทำให้ A เสียใจ ไม่อยากเสียเค้าไปจากชีวิต ทั้งที่เค้าจะไปมีแฟน หรือการที่ผมเดินไปบอกชอบเค้าแล้วเค้าไม่ชอบ หรือเค้าโอเคแล้วลองคบกันแล้วผมยังชอบผู้ชายอยู่ มันดูมีทางที่จะไปในแง่ลบเยอะไปหมด
ปล. ผมเป็นเกย์รุกนะครับ ตอนคบ ผญ ไม่เคยมีอะไรกับ ผญ เลย แต่ตอนคบ ผช ได้ทุกคน 55555 เนี่ย ผมกลัวเรื่องเซ็กด้วยว่าถ้าถึงขั้นนั้นผมจะสามารถมีอะไรกับ ผญ ได้มั้ย
ยากมั้ยครับ ยากมาก ผมคิดมาหลายปี แต่ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ เลยต้องมาโพสถามความคิดเห็นเพื่อนๆ ในพันทิพย์กันครับ
ผมเป็น “เกย์” แต่แอบชอบเพื่อนสนิทผู้หญิง มานานมากแล้ว 🥺
เข้าเรื่องเลยนะครับ ขอให้นามสมมุติเขาว่า A แล้วกัน เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนทำงานผมก็สนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ซึ่งแรกๆ ผมก็ keep ว่าเป็นเพื่อนทั่วไปที่ทำงานครับ จนมันสนิทกันเรื่อยๆ นานๆ ไปมันก็เริ่มมีหวั่นไหวว่าชอบเขา แต่ก็คิดว่าคงเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ภายในใจที่เรารู้สึกไว้ใจเขาในฐานะเพื่อนสนิท ในที่ทำงานผมไม่ได้ปิดบังอะไรใครนะครับใครถามผมก็ตอบไปเลยตรงๆ ว่าชอบผู้ชาย เพราะผมก็ไม่ได้สาว และถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทก็จะดูไม่ออกขนาดหัวหน้างานทำงานกันมา 2-3 ปีพึ่งรู้ยังตกใจเลย 55555 แต่ในกลุ่มเพื่อนก็รู้กันครับว่าผมชอบผู้ชายเพราะเวลาอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่มีทั้ง ผช ผญ เกย์ ก็คุยกันทุกเรื่อง ชมผู้ชายผมก็ชมต่อหน้าพวกมันทุกคน ทุกคนก็เลย just ว่าผมเป็นเกย์แน่ๆ แหละ จนมีช่วงนึง ผมแอบชอบเพื่อน ผญ ที่ทำงานคนนึง ไม่ใช่คนที่จะพูดถึงนะครับ ผมก็ยังไปปรึกษามันเลย ว่าถ้าผมจะไปบอกเขาว่าผมชอบเขา เขาจะตกใจมั้ย 5555 มันก็ งง นะ แต่มันก็บอกผมว่า ถึงจริงจังก็ลองดู ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ก็เปิดกว้างนะ เค้าอาจจะรับได้ก็ได้ (ตอนนั้นยังไม่ได้ชอบ A นะครับ) แต่ผมก็ตัดสินใจปล่อยเค้าไปครับ เพราะผมมาคิดดูแล้วว่าผมก็ยังชอบผู้ชายอยู่ และไม่อยากให้ความสัมพันธ์ในที่ทำงานมันแย่ เลยค่อยๆ ตัดใจจากเค้าจนเค้าลาออกไปผมก็ตัดใจได้ แต่ในช่วงนี้ A ก็เป็น ศิลานีให้ผมมาตลอด ตั้งแต่ ผญ คนนี้ และผู้ชายคนอื่นๆ เข้ามาในชีวิต เพราะฉะนั้น A นี่คือศิลานีประจำตัวผมเลย 5555 ความรู้สึกมันเริ่มจากความสนิทครับ ด้วยความที่ว่าเรามีอะไรคล้ายๆ กัน เรามีเพื่อนในหลายๆ กลุ่มสัก 3-4 กลุ่มได้ซึ่งผมและ A ก็เป็นสมาชิกของทั้ง 3-4 กลุ่มนี้ ซึ่งไม่ว่ากลุ่มไหนนัดกันไปเที่ยว ผมกับ A ก็จะไปด้วยตลอด และด้วยความที่สนิทกัน ส่วนใหญ่เวลาเดินทางไปไหน ผมก็จะไปด้วยกัน นอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน บ่อยจนไม่คิดอะไรมาก เพราะมันก็ just ว่าผมเป็นเพื่อนสาวคนนึงแหละ พอเริ่มอยู่ด้วยกันเยอะๆ เราก็เริ่มมีอยากไปเที่ยวกัน แต่ ขี้เกียดรอเพื่อนคนอื่นครับ เลยไปเที่ยวกัน 2 คนค่อยข้างบ่อย ใน กทม บ้าง ตจว บ้าง ซึ่งปกติผมเป็นคนที่เวลาอยู่กับเพื่อนคนอื่น 2 คนไม่ว่าจะเป็น ผช หรือ ผญ ผมจะเป็นคนที่ทำตัวไม่ค่อยถูก มันจะอึกอัด แต่กับ A ผมสามารถอยู่กับมันได้ตลอดเวลา ไปเที่ยว ไปกิน ไปไหน ไปได้หมดครับ กี่วันก็อยู่กันได้ 2 คน มันเหมือนมันคือความสบายใจ ผมได้เป็นตัวของตัวเองเต็มที่ เวลาอยู่ด้วยกันเวลาไปเที่ยวกับมัน ผมรู้สึกมีความสุขมากกว่าไปเที่ยวกับแฟนซะอีก แต่ก็อย่างว่า ผมก็ยังไม่รู้ตัวเองว่าชอบมันแค่ไหน หรือว่าแค่สบายใจ แค่ผูกพันธ์ในฐานะเพื่อน จนมาถึงวันนี้ ผมก็ไปรู้สึกดีกับ ผญ คนนึงซึ่งเค้าเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว รู้จักกันมาจากการออกกำลังกาย ซึ่งผมก็รู้สึกดีกับเค้านะครับ แต่จนตอนนี้เค้าก็ยังไม่รู้ว่าผมเป็น เราก็คุยกันทุกวัน นัดไปเจอ ไปกินข้าว ไปออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ได้ไป 2 คนหรอกครับ มีเพื่อนๆ คนอื่นๆ ไปด้วยแต่มันก็ยังรู้สึกดี
แต่พอมาถึงตอนนี้ ผมกลับไปคิดถึง A ว่าถ้าวันนึงผมจะกลับไปชอบผู้หญิงได้จริงๆ ขึ้นมา A คือที่ 1 ในใจผมมาตลอด 4-5 ปี แต่ผมยังเก็บความรู้สึกเอาไว้เสมอ จนมาถึงตอนนี้ ที่เข้าสู่วัยเลข 3 ผมกลัวใจตัวเองมาก ว่าถ้าวันนึง A มีแฟนผมจะรู้สึกยังไง ผมจะโอเคให้เค้าไปมีความสุขกับคนอื่นมั้ย ถ้าตอนนี้ผมสามารถกลับไปชอบ ผญ ได้ผมอยากเดินไปบอกเค้าตรงๆ เลยว่าผมชอบเค้า 55555 แต่กลัวว่าสุดท้ายแล้ว ผมก็ยังชอบผู้ชายอยู่ สุดท้ายผมจะเสียเพื่อนที่ดีที่สุดคนนี้ไป
เพื่อนๆ ที่เป็นเกย์มีใครมีประสบการณ์อะไรแบบนี้มั้ยครับ ถ้าเราคบผู้ชายมา เกือบ 10 ปีเราจะกลับไปชอบผู้หญิงได้จริงๆ ใช่มั้ย ผมไม่อยากทำให้ A เสียใจ ไม่อยากเสียเค้าไปจากชีวิต ทั้งที่เค้าจะไปมีแฟน หรือการที่ผมเดินไปบอกชอบเค้าแล้วเค้าไม่ชอบ หรือเค้าโอเคแล้วลองคบกันแล้วผมยังชอบผู้ชายอยู่ มันดูมีทางที่จะไปในแง่ลบเยอะไปหมด
ปล. ผมเป็นเกย์รุกนะครับ ตอนคบ ผญ ไม่เคยมีอะไรกับ ผญ เลย แต่ตอนคบ ผช ได้ทุกคน 55555 เนี่ย ผมกลัวเรื่องเซ็กด้วยว่าถ้าถึงขั้นนั้นผมจะสามารถมีอะไรกับ ผญ ได้มั้ย
ยากมั้ยครับ ยากมาก ผมคิดมาหลายปี แต่ก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ เลยต้องมาโพสถามความคิดเห็นเพื่อนๆ ในพันทิพย์กันครับ