หลังจากที่ก่อนหน้านี้ ทีมชาติไทยอยู่ภายใต้การทำทีมของมาโน่
ซึ่งผลงานก็พอไปได้ในระดับอาเซียน แต่พอไปถึงระดับเอเซียต้องยอมรับว่าไม่ไหว
แฟนบอลเองก็วิจารณ์รวมถึงมีคำถามมากมาย ถึงการจัดตัวที่ขัดหูขัดตา รวมถึงขัดใจอยู่บ้าง
แต่สุดท้ายผลงานก็เป็นเครื่องพิสูจน์

เมื่อถึงเวลาผลัดใบ ทีมต้องเปลี่ยนกุนซือมาเป็นอิชิอิ ความคาดหวังของแฟนบอลก็มีสูงเช่นกัน
และด้วยองค์ประกอบต่างๆที่ยังไม่พร้อม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของนายกสมาคม นโยบาย การจัดลีกภายในประเทศ การเก็บตัว
และโปรแกรมที่โคตรโหดของทีมชาติ (เอเชี่ยนคัพ + คัดบอลโลก) ตัวผมเองก็ไม่กล้าคาดหวังว่าจะเห็นผลงานที่เปลี่ยนแปลงในเวลาอันสั้น
ได้แต่ภาวนาให้ประคองตัวไปได้ และมีการวางแผนในระยะยาวมากกว่า

แต่มาถึงวันนี้กับ 3 นัด ที่ผ่านมา (ญี่ปุ่น+คีย์กีซ+โอมาน) มันก็ทำให้หัวใจของแฟนบอล(ที่ติดตามมาตั้งแต่สมัยคนล้นสนามศุภมานั่งบนลู่วิ่ง)
ได้มีพลังใจขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง รูปแบบ วิธีการ วินัย และการร่วมใจสู้ มันเริ่มกลับมาให้เห็นในยุคอิชิอิ และทำให้พอจะเห็นแสงส่างที่ปลายอุโมงค์
จริงอยู่ว่ามันเพิ่งเริ่มต้น ก็ต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ต่อไป

ขอส่งแรงใจให้ทั้งโค้ช นักบอล และทีมงานทุกท่าน

ไทยแลด์ปู้นๆ