หวัดดี เราไม่บอกชื่อนะ เรามีเรื่องอยากระบาย แม่เรามีอาการทางจิตที่เหมือนเขาจะใช้อารมณ์ตลอดเวลาเครียดหรือหงุดหงิด เราเคยโดนแม่ทำร้ายเเละมันก็บ่อยครั้งเราหวาดกลัว แม่เราจะให้เรานอนเป็นเวลาถ้าเขานอนเราต้องนอนด้วยยกเว้นมีการบ้าน เขาจะเลือกเสื้อผ้าหรืออะไรต่างๆให้ถ้าเราเลือกเองเขาจะโกรธ แม่เราเคยบีบคอเราเกือบตายเพราะเราเผลอไปเหยียบเท้าเขาตอนเขานอนเพราะตอนนั้นปิดไฟพร้อมนอนเลยมองไม่เห็น เขาขู่ฆ่าเราหลายครั้ง พ่อเราเลิกกับแม่ไปนานเเล้วเพราะพ่อชอบลูกผู้ชายไม่ได้ชอบลูกผู้หญิงเเบบเรา ตายายเสียเเล้ว ในชีวิตมีเเค่เเม่เท่านั้น เพื่อนๆของเรารับรู้ทุกอย่าง เเต่ทำอะไรไม่ได้เราไม่กล้าที่จะพาท่านไปรักษา เราเคยเกริ่นๆนะเเต่เขาก็กูรู้ เขารู้ว่าตัวเองเป็นเเต่ไม่ยอมรักษา เรามีชีวิตเเบบนี้ เเบบที่ต้องคอยลุ้นอารมณ์แม่ทุกวันหลังกลับจากโรงเรียน ทำยังไงดีเราเหนื่อยจัง
ชีวิตที่ไม่อยากมี