เราเข้ามาทำงานในธ.แห่งหนึ่ง เราเองรู้จักเพื่อนใหม่และคนในนั้นคือผช.ที่เรารู้สึกดีแต่ครั้งแรก แต่เขามีเมียและเพิ่งคลอดลูกไม่กี่วัน  แล้วมีช่วงนึงที่เมียของเขากลับบ้านช่วงคลอด ผช.คนนี้เข้ามายุ่งกับเรา แต่เราก้อบอกเขาว่าเรามีแฟนมีลูกแล้ว เขาก้อรู้ เราคุยกันในฐานะเพื่อนจนคุยไปมาเกิดมีความรู้สึกบางอย่าง เขาบอกเราว่าเขาชอบเรา เป็นแฟนกับเขานะ เราบอกเขาว่าเรามีคนของเราแล้ว และเขาก้อมีคนของเขาแล้ว แต่อะไรไม่รู้ทำให้เรารู้สึกดีกับเขาขึ้นมา ความใกล้ชิดกันทุกวันเจอกันทุกวัน ไปรับไปส่ง พาไปนั่นนี่ (ตอนเมียไม่อยู่) จนวันนึงเราได้กัน จะขอบอกเลยว่าเราต่างมีความเลวทั้งคู่เรายอมรับข้อนี้มันไม่ควรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ เราคิดว่าได้กันครั้งเดียวคงไม่มีไรกันอีก แต่มันไม่ใช่เขาก้อมาหาแบบนี้เรื่อยๆ เราเองก้อผิดมากที่พาเขาเข้ามาในวังวนนี้ เราเริ่มชอบเขาจนลืมไปว่าเขามีคนของเขาแร้ว เราอยู่ในความสัมพันธ์นี้เรื่อยๆจนวันที่เมียเขากลับมา เขาก้อมีเปลี่ยนไปบ้าง แต่ในเวลาที่เมียเขาไม่อยู่เขาก้อมาหาเราเเบบนี้ เจอกันทำเหมือนไม่มีไร  ไม่สนใจเหมือนเดิม ดูเปลี่ยน เราแอบคิดเสมอว่าเราเป็นแค่ที่ระบายของเขานะ เราก้อคิดแบบนั้นกับเขาแต่เรากับเสียใจอยู่ฝ่ายเดียว เราอยากออกจากวังวนนี้ แต่ติดที่เรายังเจอเขาอยู่ รอแค่เวลาที่เขาเดินออกไปจากเราแค่นั้นเอง เราผิดที่เดินออกมาจากเขาไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าเราไม่ควรเข้าไปแต่แรก  
เราอยากรู้ว่าถ้าคนรักเมียจริงๆทำไมถึงกล้านอนกับคนอื่น  
ด่าได้แรงๆรับได้ค่ะ เรากำลังพาตัวเองออกมาจากตรงนี้แล้ว