เรามาเลี้ยงลูกอยู่บ้านแฟนหลังจากแม่แฟนตาย..เราเป็นคนเชียงราย..แฟนเป็นคนกาฬสินธุ์ อยู่กินกันมา10กว่าปีมีลูกสองคนชาย1หญิง1 แต่ก่อนทำงานอยู่กับแฟนที่สมุทรปราการและให้แม่แฟนดูแลลูกที่กาฬสินธุ์พอแม่แฟนตายเราเลยต้องออกจากงานมาดูแลลูกที่บ้านแฟนโดยที่แฟนทำงานอยู่ที่เดิม..เราไม่ชอบญาติแฟนเลยเขาเป็นน้าของแฟน..เขาชอบมาขอยืมเงินตลอดซึ่งเราก็ไม่ค่อยอยากให้ยืมเลยเพราะยืมก็ไม่ค่อยคืนถึงคืนก็คืนไม่ครบ..น้าแฟนเรามีหลานอยู่สองคนเป็นหลานแท้ๆ1เป็นลูกติดของเมียลูกชายเขา1ซึ่งน้าของแฟนเราจะชอบเอามาทิ้งให้เราดูแลตอนช่วงวันหยุดเรารู้สึกไม่สบอารมณ์ทุกครั้งที่เด็กๆมาบ้าน..มากันตั้งแต่เช้าอยู่จนถึงเย็นกว่าจะมารับ ซึ่งแต่ละทีเราต้องหาข้าวหาน้ำให้กินและไหนยังจะค่าขนมอีก..เรารู้สึกร้อนรุ่มอยู่ในอกเพราะลำพังแค่ลูกเรา เราก็ต้องประหยัดเพราะแฟนทำงานหาเงินอยู่คนเดียว อีกอย่างของอะไรที่เราซื้อมาไว้ให้ลูกเรากินไม่ว่าจะเป็นนมหรืออะไรก็ตามก็มาค้นมากินจนหมด..ก็รู้อยู่ค่ะว่าเด็กมันไม่รู้เรื่องอะไรแต่บางทีก็เผลอหงุดหงิดใส่ทุกที เราเป็นคนจิตใจคับแคบมากไปหรือเปล่าคะ อยากหาวิธีจัดการกับอารมณ์ตัวเองมากๆค่ะ