ชิวาวาเพศผู้ อายุ 11 ขวบกว่าๆ
คืนวันที่ 8 ม.ค.67 ประมาณ3ทุ่มกว่าๆ โดนตะขาบกัด (ตะขาบตัวประมาณนิ้วชี้ ยาว15CM. ได้ค่ะ)
ไม่รู้ว่ากัดโดนตรงไหน แต่น้องร้องเจ็บปวด และเกร็งแขนขาไปหมด เราเอาผ้าขึ้นเจอตะขาบคิดว่าโดนกัดแน่ๆ
ร้องไม่หยุด ขาเกร็งและสั่น ใจเต้นรัวมากๆ
เราหารอยกัดไม่เจอ แล้วน้องก็ไม่ให้หาคงเจ็บปวดมาก
เกือบ2 ชั่วโมงอาการเกร็งเริ่มดีขึ้น แต่เหมือนเดินไม่ได้ แขนขาอ่อนแรง
เราได้แต่เอาน้ำแข็งมาปะคบไปมั่วๆ เพราะหาจุดที่โดนกัดไม่เจอ กับป้อนน้ำหวานนิดหน่อย
(ต่างจังหวัดหมอปิดหมดค่ะ) เราเลยเอายาแก้ปวดของหมาให้กิน พาไปฉี่แต่น้องยืนไม่ไหว อุ้มจนเค้าหลับ
ประมาณตีสามกว่าน้องเริ่มเดินได้ พาไปฉี่ ฉี่น้องเป็นเลือด เครียดมาก
9 ม.ค. 67
เช้าพาไปหาหมอ ก็ยังหารอยกัดไม่เจอ ไม่มีรอยแดง รอยจ้ำ รอยช้ำ อะไรเลย แต่เหมือนยังเจ็บ เอารูปฉี่ให้หมอดู
หมอถามอาการ แล้วย้ำว่าโดนตะขาบกัดจริงๆใช่ไหม เราก็บอกว่าคิดว่าใช่เพราะเราเจอตะขาบตรงน้องนอน
หมอให้น้ำเกลือ ให้ยา น้องไม่กินข้าวไม่กินอะไรเลย น้ำก็ไม่กิน ป้อนก็ไม่กิน ซึม
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
10 ม.ค.67
ยังคงให้น้ำเกลือ และกินยา เริ่มดีขึ้น ฉี่ที่เป็นเลือดจางลง ยังคงไม่ยอมกินอะไร ซึม
อยู่กับหมอก็นอนทั้งวัน จะดุ๊กดิ๊กตอนไปรับกลับบ้าน
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
11 ม.ค.67
ฉี่ได้เป็นปกติ เริ่มกินอาหาร เหมือนเริ่มร่าเริง แล้วน้องชอบวิ่งไม่สนขวดน้ำเกลือเลย
เลยขอหมอให้ถอดน้ำเกลือเพราะน้องเริ่มซน แล้วก็อยากนอนบนที่นอน ไม่อยากนอนในกรง
หมอบอกดูดีขึ้นนะ แต่ก็ยังต้องคอยดูอาการ ถ้ากินได้หมอถึงจะถอดให้ ให้ใส่ไว้ก่อน
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
12 ม.ค. 67
เช้ามาวิ่งอีกแล้ว จนน้ำเกลือแทบหลุด
ตอนไปรับพอเจอหน้าเราน้องกินอาหารเอง ใจชื้นเลยคิดว่าดีขึ้นแล้ว
ขอหมอถอดน้ำเกลือ หมอก็เลยถอดให้ หมอให้ยากลับมากินต่อ
กลับมาบ้านก็ดูร่าเริง เหมือนมีความสุข เดินฉี่ มานอนกลิ้งๆบนที่นอน
พอตกกลางคืน อาเจียนออกมาเป็นอาหารที่กินเข้าไป 1 รอบ(ประมาณ 3ทุ่ม)
หลังจากนั้นก็อาเจียนออกมาอีกเป็นน้ำๆ ใกล้ๆเช้าอาเจียรอีกเป็นน้ำเหลืองๆ
เช้าพอกินข้าวไปนิดหน่อย พอสักพักก็อาเจียนออกมาเหมือนเดิม
13 ม.ค.67
พาไปหาหมอ หมอเลยขอตรวจเลือดดู และได้ให้น้ำเกลืออีกตามเดิม
ฝากหมอไว้ก็อาเจียรออกมาอีกเหมือนเดิม มีค่าตับสูงกว่าปกติ กับเม็ดเลือดขาวขึ้น
มีไข้ ติดเชื้อแบคทีเรีย ให้ยา แต่ก็ยังอาเจียน หมอให้ปรับเป็นอาหารเปียก มีให้ยาเคลือบกระเพาะ
(รับกลับบ้าน) ป้อนอาหารก็อาเจียร เครียดมาก น้องอาเจียนหลายรอบ
14 ม.ค. 67
วันนี้ไม่ได้ทำงานเลยอยู่ดูน้องได้ทั้งวัน ให้ยาเคลือบกระเพาะ พอป้อนอาหาร สักพักก็ยังอาเจียรเหมือนเดิม
ยังให้น้ำเกลือและกินยาอยู่ มีอาเจียรกลางคืน 1 ครั้ง หลับๆตื่นๆ ต้องอุ้มนอนถึงจะหลับได้นาน
15. ม.ค.67
เช้าก็พาไปฝากหมอเหมือนเดิม กินข้าวเองนิดหน่อยที่บ้าน แต่สักพักก็อาเจียรออกที่ร้านหมอ
แต่ก็ดูร่าเริงขึ้นแล้ว หน้าตาสดใสขึ้น แต่กินไม่ได้ กินน้ำก็อาเจียนเหมือนกัน หมอให้ยาแก้อาเจียรด้วย
กลางคืนอุ้มนอนหลับได้ยาวขึ้น ตี1ลุกพาไปฉี่ เดินสักพักอาเจียรออกมานิดหน่อย
16 ม.ค. 67
วันนี้ไม่ได้พาไปร้านหมอ ฝากไว้กับแม่ เช้าให้กินยากินอาหารปกติ กินอาหารเอง
แต่สายๆแม่ก็โทรมาบอกว่าน้องอาเจียนอีก บ่ายๆให้กินใหม่ สักพักก็อาเจียนอีก
น้องหมาใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ เครียดจริงๆ
น้องหมาอาเจียนมาหลายวัน เครียดเลย
ชิวาวาเพศผู้ อายุ 11 ขวบกว่าๆ
คืนวันที่ 8 ม.ค.67 ประมาณ3ทุ่มกว่าๆ โดนตะขาบกัด (ตะขาบตัวประมาณนิ้วชี้ ยาว15CM. ได้ค่ะ)
ไม่รู้ว่ากัดโดนตรงไหน แต่น้องร้องเจ็บปวด และเกร็งแขนขาไปหมด เราเอาผ้าขึ้นเจอตะขาบคิดว่าโดนกัดแน่ๆ
ร้องไม่หยุด ขาเกร็งและสั่น ใจเต้นรัวมากๆ
เราหารอยกัดไม่เจอ แล้วน้องก็ไม่ให้หาคงเจ็บปวดมาก
เกือบ2 ชั่วโมงอาการเกร็งเริ่มดีขึ้น แต่เหมือนเดินไม่ได้ แขนขาอ่อนแรง
เราได้แต่เอาน้ำแข็งมาปะคบไปมั่วๆ เพราะหาจุดที่โดนกัดไม่เจอ กับป้อนน้ำหวานนิดหน่อย
(ต่างจังหวัดหมอปิดหมดค่ะ) เราเลยเอายาแก้ปวดของหมาให้กิน พาไปฉี่แต่น้องยืนไม่ไหว อุ้มจนเค้าหลับ
ประมาณตีสามกว่าน้องเริ่มเดินได้ พาไปฉี่ ฉี่น้องเป็นเลือด เครียดมาก
9 ม.ค. 67
เช้าพาไปหาหมอ ก็ยังหารอยกัดไม่เจอ ไม่มีรอยแดง รอยจ้ำ รอยช้ำ อะไรเลย แต่เหมือนยังเจ็บ เอารูปฉี่ให้หมอดู
หมอถามอาการ แล้วย้ำว่าโดนตะขาบกัดจริงๆใช่ไหม เราก็บอกว่าคิดว่าใช่เพราะเราเจอตะขาบตรงน้องนอน
หมอให้น้ำเกลือ ให้ยา น้องไม่กินข้าวไม่กินอะไรเลย น้ำก็ไม่กิน ป้อนก็ไม่กิน ซึม
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
10 ม.ค.67
ยังคงให้น้ำเกลือ และกินยา เริ่มดีขึ้น ฉี่ที่เป็นเลือดจางลง ยังคงไม่ยอมกินอะไร ซึม
อยู่กับหมอก็นอนทั้งวัน จะดุ๊กดิ๊กตอนไปรับกลับบ้าน
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
11 ม.ค.67
ฉี่ได้เป็นปกติ เริ่มกินอาหาร เหมือนเริ่มร่าเริง แล้วน้องชอบวิ่งไม่สนขวดน้ำเกลือเลย
เลยขอหมอให้ถอดน้ำเกลือเพราะน้องเริ่มซน แล้วก็อยากนอนบนที่นอน ไม่อยากนอนในกรง
หมอบอกดูดีขึ้นนะ แต่ก็ยังต้องคอยดูอาการ ถ้ากินได้หมอถึงจะถอดให้ ให้ใส่ไว้ก่อน
(ฝากหมอดูอาการรับกลับตอนเย็น)
12 ม.ค. 67
เช้ามาวิ่งอีกแล้ว จนน้ำเกลือแทบหลุด
ตอนไปรับพอเจอหน้าเราน้องกินอาหารเอง ใจชื้นเลยคิดว่าดีขึ้นแล้ว
ขอหมอถอดน้ำเกลือ หมอก็เลยถอดให้ หมอให้ยากลับมากินต่อ
กลับมาบ้านก็ดูร่าเริง เหมือนมีความสุข เดินฉี่ มานอนกลิ้งๆบนที่นอน
พอตกกลางคืน อาเจียนออกมาเป็นอาหารที่กินเข้าไป 1 รอบ(ประมาณ 3ทุ่ม)
หลังจากนั้นก็อาเจียนออกมาอีกเป็นน้ำๆ ใกล้ๆเช้าอาเจียรอีกเป็นน้ำเหลืองๆ
เช้าพอกินข้าวไปนิดหน่อย พอสักพักก็อาเจียนออกมาเหมือนเดิม
13 ม.ค.67
พาไปหาหมอ หมอเลยขอตรวจเลือดดู และได้ให้น้ำเกลืออีกตามเดิม
ฝากหมอไว้ก็อาเจียรออกมาอีกเหมือนเดิม มีค่าตับสูงกว่าปกติ กับเม็ดเลือดขาวขึ้น
มีไข้ ติดเชื้อแบคทีเรีย ให้ยา แต่ก็ยังอาเจียน หมอให้ปรับเป็นอาหารเปียก มีให้ยาเคลือบกระเพาะ
(รับกลับบ้าน) ป้อนอาหารก็อาเจียร เครียดมาก น้องอาเจียนหลายรอบ
14 ม.ค. 67
วันนี้ไม่ได้ทำงานเลยอยู่ดูน้องได้ทั้งวัน ให้ยาเคลือบกระเพาะ พอป้อนอาหาร สักพักก็ยังอาเจียรเหมือนเดิม
ยังให้น้ำเกลือและกินยาอยู่ มีอาเจียรกลางคืน 1 ครั้ง หลับๆตื่นๆ ต้องอุ้มนอนถึงจะหลับได้นาน
15. ม.ค.67
เช้าก็พาไปฝากหมอเหมือนเดิม กินข้าวเองนิดหน่อยที่บ้าน แต่สักพักก็อาเจียรออกที่ร้านหมอ
แต่ก็ดูร่าเริงขึ้นแล้ว หน้าตาสดใสขึ้น แต่กินไม่ได้ กินน้ำก็อาเจียนเหมือนกัน หมอให้ยาแก้อาเจียรด้วย
กลางคืนอุ้มนอนหลับได้ยาวขึ้น ตี1ลุกพาไปฉี่ เดินสักพักอาเจียรออกมานิดหน่อย
16 ม.ค. 67
วันนี้ไม่ได้พาไปร้านหมอ ฝากไว้กับแม่ เช้าให้กินยากินอาหารปกติ กินอาหารเอง
แต่สายๆแม่ก็โทรมาบอกว่าน้องอาเจียนอีก บ่ายๆให้กินใหม่ สักพักก็อาเจียนอีก
น้องหมาใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ เครียดจริงๆ