1. อิรัก vs เวียดนาม  (เกมนี้อิรักชนะ 1 - 0)


สถิติ การยิงเป็น 0 คือรับอย่างเดียว  เปิดเกมบุกไม่ได้เลย แต่...เวียดนามก็เกือบแบ่งแต้มสำเร็จด้วย เจอยิงประตูชัยนาทีที่ 95

2. เวียดนาม vs ญี่ปุ่น  (เกมนี้ ญี่ปุ่น ชนะ 4 - 2)


โอกาสยิงทั้งเกมคือ 4 ครั้ง เข้ากรอบ3 และเป็นประตู2ลูก!!

เห็นอะไรไหมครับ  สถิติไม่เคยโกหกใคร  เวียดนามเขามีดีที่เกมรับ เกมแดนกลางเขาแน่นมาก ความฟิตถึง เพรสดีสุดๆ ทีมระดับญี่ปุ่นได้ยิงแค่ 12 ครั้ง คือน้อยมาก แสดงให้เห็นถึงเกมรับเขาแกร่งจริง

แต่...ดูสถิติเกมบุก สถิติการยิง ถ้าไม่มีลูกเซตพีท ทั้งเกมเวียดนามจะได้ยิงแค่2ครั้ง  ส่วนเกมกับอิรัก ไม่ได้ยิงเลยแม้แต่ครั้งเดียว  ต่อให้ทีมไทยอยู่ในยุคห่วยแค่ไหน ตลอด90นาที ทีมชาติไทยก็ไม่เคยมีสถิติการยิงเป็น 0 แบบนี้  มันแสดงให้เห็นเลยว่า พวกเขาเน้นรับจนทิ้งเกมบุกไปเลย

** ลองย้อนกลับมามองไทย ถ้าไทยเจอญี่ปุ่น เจออิรัก (ถ้าเสมอได้ ผมมั่นใจว่าคนไทยพอใจ) แต่ถ้า...แพ้ ญี่ปุ่น 2-0  แพ้อิรัก 1-0 โดยตลอด90นาที เราไม่มีโอกาสยิงประตูเลย แฟนบอลไทยรับได้ไหม ตอบแบบไม่โกหกตัวเอง **

ขนาดยุคลุงวัช เกมบุกยังไม่แย่ขนาดเวียดนาม แฟนบอลไทยเรายังด่าเละว่า เกมบุกห่วยแตก

นั่นแหละครับ อะไรที่เวียดนามดี เราต้องชมเขา  แต่อะไรที่แย่ เราก็อย่าทำตามเขา สายอวยเวียดนามก็อวยจนไม่ดูอะไรเลย  ส่วนสายปกป้องไทยก็ปกป้องจนแตะต้องไม่ได้  คนเหล่านี้มักมองความจริงแค่ครึ่งเดียวตลอด ซึ่งมันก็ถูกต้อง แต่มันถูกครึ่งเดียวไง พยายามมองกลางๆไว้  แล้วเราจะเห็นภาพฟุตบอลอาเซียนได้กว้างขึ้น

ป.ล. คู่ดึกวันนี้ ทีมอาเซียนอาจมีเซอร์ไพรส์