มีพี่คนหนึ่งเขาเป็นโรคประสาท เมื่อก่อนเขาเปิดร้านขายของกับแม่เขา อาการไม่เยอะเพราะกินยา ต่อมาแม่เขาเสียชีวิต เขาเลยไม่ได้ทำอะไร  เราเป็นแม่ค้าขายน้ำที่ตลาด พี่เขามาขอยืมเงินเราที่ละ200 ตอนแรกๆเราก็ให้เพราะสงสาร แต่เขามาขอทุกวันเกือบเดือน เราเลยบอกว่าให้เยอะไม่ได้แล้ว เพราะทุกวัน ให้ได้วันละ 60 แต่จะกินน้ำที่เราขายเท่าไรก็ได้ พี่เขามักจะมานั่งหน้าร้านที่เขาเคยขายของ ตอนหลังๆเขาจะโวยวายเสียงดังมาก ดังจนคนกลัวเป็นคำด่า จนพ่อค้า แม่ค้าแถวนั้นเริ่มทนไม่ได้ และโทษว่าเป็นความผิดเรา เราเลยบอกแกว่าถ้าเสียงดังเราให้เงินไม่ได้แแล้วนะ แกก็ตะโกนด่าเราจนเราต้องเดินหนี แต่พอเช้ามาแกก็มาขอเงินเหมือนเดิม เหมือนไม่เคยด่าเรา แต่ถ้าเราไม่มาแกจะนั่งเงียบๆ เป็นเพราะไม่ได้กินข้าวเลยไม่มีแรงโวยวายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตอนนี้เราเครียดจนจะเป็นบ้า แกขอเรามาเกือบ 2 ปีแล้ว แกกินน้ำวันละ 4  ถึง5 แก้ว น้ำเปล่าอีกวันละ 2   ขวด เราไม่ได้เสียดายเพราะไม่ได้ให้เยอะ แต่เราเครียดเพราะแกตะโกนด่า เราสงสัยว่าแกรู้ตัวบางไหมว่าแกทำอะไรบาง แล้วจะแก้ปัญหายังไง