ขึ้นเรื่องเลย  แม่เราบังคับให้เราแต่งงานตั้งแต่ปี5  จนถึงปัจจุบัน  เมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมา แฟนพาครอบครัวมาหมั้นเราแล้ว  (ก่อนหน้านั้นเราเคยคุยกับแม่แบบส่วนตัวเราบอก  ถ้าหมั้นให้ทองไรเสร็จตามที่แม่เรียก  เรื่องแต่งเราขอไม่มีกำหนดได้ไหมเราอยากพร้อมจริงๆ เรายังไม่มีงานทำเลย แม่บอกแล้วแต่เรา) พอวันหมั้นให้ระยะเวลาเรา1ปีในการหาเงินมาแต่ง เราก็บอกหาไม่ได้หรอก แฟนขอ3ปี แม่เราไม่ยอมให้2ปี  สินสอดคุยกัน 2แสนทอง3บาท  แต่เราให้ทองไปแล้ว1บาท50สตางค์  เงินหมั้นอีก20,000  เราเลยงง แล้วแฟนเราก็งง ทำไมตอนนั้นบอกแต่งตอนไหนก็ได้  ตอนนี้บังคับ  ล่าสุดโทรมาจะคุยกับแฟน เรื่องทองที่เหลือว่าจะให้หลังปีใหม่ 67นี้  ตอนนั้นที่แฟนพูดเพราะ ตอนนั้นเศรษฐกิจดี เพราะแฟนค้าขายดีพอจะเก็บให้ได้  แต่ตอนนี้ตลาดเงียบ  กระสอบผ้าไม่ออกตามราคากระสอบ (แฟนเราขายเสื้อมือสอง)  เราอยู่กับแฟนนะคะ  แต่ตอนรี้เราออกจากงาน  งานไม่มีทำ  ใกล้สอบแล้วเลยว่าจะอ่านหนังสื่อสอบเลย  แต่แม่จะเห็นหน้าแฟนเรา ไม่ก็โทรมาขอคุย แต่เรื่องเงินที่จะแต่ง  แต่บอกเราไม่ต้องเครียด ให้เขาเครียดแทนเรา  เราก็บอกตรงๆก็อยู่ด้วยกันหาเงินด้วยกันจะไม่ให้เครียดได้ไง  ก่อนหน้านั้นก็กดดันเรื่องพี่เราว่าอยากให้เป็นผู้ชายเต็มตัว  พี่เราเป็นออกเกย์ๆค่ะ ชอบผู้ชายด้วยกัน เราก็บอกแม่ตลอดช่างมันเถอะจะเป็นไรก็แล้วแต่มัน  มันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน  พอมาเรื่องเราก็กดดันเราพี่ไม่เคยช่วยพูดไรเลย  อะไรก็แล้วแต่เเม่  พี่ๆคิดว่าเรื่องนี้แก้ปัญหาไงดี เราจะรับแรงกดดันไม่ไหวแล้ว  ในใจเราอยากแต่ง ตอนที่เรามีงานทำหรือสอบบรรจุติดค่ะ   (เรื่องค้าขายเราบอกแม่ตลอดว่าถ้ากระสอบออกดีเราก็ได้กำไรดี  มันอยู่กระสอบค่ะ ช่วงนี้คนขายเยอะประมาณนี้  แม่เราพูดขึ้นว่า  แม่บอกแล้วว่างานประจำดีที่สุด  ต่อให้ได้น้อยก็ดี  เขาว่าเขาด่าก็ทนเอา ประมาณว่าที่เราออกจากงานมันผิด มาขายของกับแฟน  เจอคำนี้ตลอด ที่ผ่านเราพอมีกินมีใช้เพราะขายของ อยากกินไรก็กิน แต่พอเราทำงานประจำ เรายังขอเงินแฟนใช้อยู่เพราะเงินไม่พอใช้ เจอเขากดเราทั้งเงินที่ต้องได้ เราเลยตัดสินใจออก  ) คิดไม่ออกแล้วตอนนี้จะรับมือกับแม่อย่างไง  หมั้นให้แล้วนึกว่าจะหาเครียด สุดท้ายเหมือนเดิม  เพิ่มเติม ตอนไปหมั้นมีการจดหลักฐานเรื่องสินสอด มีลายมือชื่อทุกคน เราอายเหมือนขายเราอย่างไงไม่รู้  รักแม่นะแต่บางเรื่องเราไม่ใจแกจริงๆ