๏ ... โอะโอ-เอลนิโญ ... ๏

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
011 011      011  011
011 011      011  011  

0 ลหุ
1 ครุ

14.45 น.

ทุเรียนสวน เราดอกดก          นรกตก -น้ำ
พิรุณหลง ฤดู วู้                     มิอู้ฟู่ จะบ้าตาย 

ใบเขียวสด สิหดเหี่ยว           ขจี เชียว กะเดี๋ยวไหม้
สุรีย์แสง เผาขอบใบ             ซะ งอหงิก มิพลิกฟื้น

ระดมน้ำสระ ราดรด               สะตังหมด ไปหลายหมื่น
ไฟฟ้าแพง จำแกล้งฝืน         ใจนั่งยืน  ตลึงไป

ฤดู-เอลนิโญ-นี้                    จะป่นปี้ ขนาดไหน
พิรุณหลวง ก็หายไป             ฤ หมดงบ ประมาณทำ

ภุชงค์ นาคราชเจ้า               ฤ หายเข้า ไปในถ้ำ
จำศีล ปิด-ประตูน้ำ               ระบาย สายพิรุณ ฤๅ

ก็สู้ ตามประสา ไป               จะมีใคร จะยื่นมือ
จะช่วยจ่าย สตางค์ ซื้อ         ชลาสินธุ์ เจาะบาดาล

จะต้องแห่ วิฬาร์ ขอ             พิรุณ พ่อในหลวงท่าน
จะต้องบ่น ฤ บนบาน            ถวายทาน สลิ่มดี

กระแสเสียง สะท้อนกลับ      ไป ใครรับ  ฤ ไม่มี
จะรับฟัง ฤ เจ้าที่                  ในเมืองฟ้า สวรรค์หิว

ทุเรียนต้อง-สลัดใบ             ไป-เหลือไว้ ใบอ่อนพลิ้ว
ไปตามสาย พระพายปลิว     ละอองน้ำ นะ ค้างคืน

ก็พอ-สังเคราะห์-อาหาร       และน้ำหวาน สิ หวานชื่น
แมลงบิน เกาะ กลางคืน       ผสมดอก ทุเรียนเรา

จะรอดไหม นะ ขาดน้ำ        จะตอกย้ำ อะไรเล่า
ประปา ไม่ไหล ร้อนเร่า        ใจคนเมือง ใครเอาใจ

ในเขื่อนใหญ่ สงวนไว้ก่อน   เกษตรหอนไป ได้ไหม
การเมืองเขา เอาใจใคร       ฤ ว่าผลไม้-หลาย

ชนิด-เหลือคณานับ            จะรับฝน ก็ หล่นหาย
ทุเรียนทั่วประเทศตาย        ไปบ้าง ชั่ง-หะ-ห่ามัน           
        
15.47 น. 28 10

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
จะพาชาวสวนทุเรียนก้าวไปไหนคร้าบบบ
คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
ก้าวไปกินทุเรียนกันดีกว่ามะคร้าบบบ

            
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่