•เป็นครั้งแรกที่เข้าใจคำว่า หมดpassion  หรือ หมดไฟ ในชีวิต มันเริ่มจากการที่เราเรียนมหาลัย พอเรียนเข้าปีที่3
พึ่งรู้ตัวเองว่าสิ่งที่เรียน เป็นสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบเลย แต่อีกปีกว่าๆก็จะจบแล้ว ไม่อยากเสียเวลาเรียนใหม่
เพราะเราไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ชอบจริงๆคืออะไร เลยฝืนเรียน ปี3เนื้อหาสาขาก็จะเข้มข้นขึ้น
ปิดเทอมช่วงซัมเมอร์ก็จะเป็นการหาที่ฝึกงาน ก่อนจะเปิดเทอมขึ้นปี4 ทำให้รู้เลยว่าทำสิ่งที่ไม่ชอบ
มันทั้งเหนื่อยกาย และเหนื่อยใจมากๆ(แต่ก็ยังพอทนได้เพราะที่เราฝึกงาน สังคมดีมาก)
แต่ที่ทำให้เรารู้เลือกผิดชีวิตเปลี่ยน ก็ตอนทำโปรเจคจบตอนปี4นี่แหละ 
การเลือกอาจารย์คือสำคัญ!!!!มากกกก เจออะไรที่มันtoxic + ทำในสิ่งที่ไม่ชอบ
เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆรอให้มันจบๆ รู้สึกตัวเองไม่มีค่าเลย มันทำให้สุขภาพจิตย่ำแย่ไปเลย
พอจิตใจมันไม่ดี สุขภาพร่างกายก็แย่ไปตามๆกัน แต่ต้องท่องว่า อดทน!!!

•หลังจากเรียนจบ ก็กลับมาอยู่บ้าน (ลืมบอกว่าตอนเรียนเราอยู่หอคนเดียว)
เราเสียศูนย์ไปอยู่พักนึงเลย หมดpassion ไม่อยากทำอะไรเลย
รู้สึกไม่โอเคเลยทุกครั้งที่นึกไปตอนปี4 มันtoxic กับเรามากจริงๆ ทั้งอาจารย์
สภาพแวดล้อมตอนนั้น ดีที่เรามีเพื่อนที่ทำโปรเจคด้วยกันดี
เลยช่วยประคองจนผ่านมันมาได้ เราจมอยู่กับความรู้สึกนี้ประมาณ3เดือน
ฮีลใจกับครอบครัว กินข้าวฝีมือแม่ กินของอร่อยๆ จนโอเคขึ้น 
เราเริ่มหาอะไรทำ ฝึกทำอาหาร จัดห้อง เป็นอะไรที่รู้สึกว่าตัวเองมีค่า
หาสิ่งที่ชอบ หางานทำ สมัครงาน ใช้เวลาอยู่กับครอบครัว

•อยากให้กำลังใจคนที่กำลังประสบปัญหาว่าคุณเก่งมากๆเลยนะ
อย่าลืมหาอะไรอร่อยๆกินด้วยนะ เหนื่อยใช่ไหม นั่งพักก่อนนะ
อาบน้ำให้สดชื่น ดื่มน้ำเยอะๆ นอนพัก กอดๆนะ