สวัสดีค่ะไม่รู้ว่าจะมีคนตอบไหมนะคะเพราะมันออกจะดูไร้สาระไปหน่อยแต่เราชอบเป็นแบบนี้ช่วงท้ายเทอม2มากๆตอนนี้เราเรียนอยู่ปวช.2ซึ่งปี1เราก็เคยเป็นแบบนี้ช่วงเทอม2เหมือนกันค่ะเราเป็นคนเข้ากับคนง่ายแต่พอไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จักเราไม่รู้ว่าต้องพูดหรือแสดงออกยังไงเข้าเรื่องแล้วกันนะคะเราจะชอบดิ่งมากๆในช่วง2,3เดือนใกล้จะจบเทอม2ค่ะใกล้ๆเทอม2เราจะหยุดบ่อยค่ะแต่เราก็ไปนะคะบางทีเราหยุดแค่วัน2วันพออีกวันที่ไปเรียนก็จะชอบมีคนพูดว่ามาได้แล้วหรอลาหมดแล้วเหลือลาออกบางทีเวลาพูดยกตัวอย่างอะไรอาจารก็จะชอบเอาเราเป็นตัวอย่างพูดประมาณว่าลาๆขาดๆตามใจแบบ..(ชื่อเรา)..ไม่เอานะบางทีเรารู้สึกใจแป้วไปเลยรู้สึกว่าเราก็มาได้แต่เราแค่ไม่อยากให้ใครมาพูดถึงแบบนี้ยิ่งพูดมันรู้สึกยิ่งไม่อยากมามันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆค่ะรู้สึกไม่อยากไปยิ่งกว่าเดิมเราไม่ชอบเวลาที่มีคนมากดหรือพูดสิ่งที่เราทำอยู่มากๆค่ะเราจะรู้สึกว่าเราก็ตั้งใจที่จะมาเรียนทำไมต้องพูดแบบนี้ถามก็ได้ว่าเป็นอะไรรึป่าวทำไมขาดเราก็ยังพอเข้าใจนะคะพอมีคนพูดมากๆเราจะรู้สึกไม่อยากเอาอะไรเลยตอนนี้เรารู้สึกดิ่งแบบเดิมอีกแล้วค่ะดิ่งแบบที่อยากออกมากๆเเต่เราก็เสียดายบางวิชาที่เรียนนะคะเพราะงานเราก็ครบซึ่งตอนนี้เราตัดสินใจแล้วว่าจะไปเรียนต่อสายสามัญแต่เราต้องเรียนม.4ใหม่การที่เราเรียนม.4ใหม่มันดูแย่ไหมคะอายุก็จะ20แล้วมาเรียนม.4ม.5ใหม่
ทำยังไงให้มีไฟไม่ท้อ