เรื่องคือเพื่อนทักว่า เอ้ย ตอนเผลอนี่สวยเหมือนกันนะ แล้วครูพูดขึ้นมาว่า ใช่ จริงๆนางสวยนะแต่นางซกมก เราเลยทำหน้างอๆ อารมณ์แบบ ไม่ใช่มั้ง หงึก// แล้วครูต่อว่า ไม่ แต่ออกแนวเซอๆ แล้วหันไปพูดกับเพื่อนว่า นางแต่งตัวไม่เป็นไงเออ

ความรู้สึกเราคือ ห้ะ? เพราะเราดูแลตัวเองมากๆพอสมควร เราเป็นคนผอมสูง ผิวสองสี ผมหยิก(อาจถูกมองในแง่นั้นเพราะสิ่งนี้รึเปล่าไม่แน่ใจ) วันนั้นที่แต่งตัวไปคือเสื้อขาวกางเกงทรงกระบอกสีขาว ถุงเท้าผ้าใบเรียบๆ แล้วใส่เสื้อกันหนาวมัดคลุมไหล่ค่ะเพราะเสื้อขาวบางจนเห็นเสื้อข้างใน วันนั้นแต่งหน้าปกติเลยค่ะ ลิปสีนูดชมพูตุ่น  พัฟหน่อย เขียนคิ้ว หางตาเล็กน้อยตามประสาเด็กม.ปลาย

เราต้องปรับแก้ยังไงคะ ไม่เข้าใจ เรามองตัวเองมาตลอดว่าเป็นเด็กที่ดูสะอาด เรียบๆ แต่ฟีดแบคที่ได้มาไม่เป็นแบบนั้น แล้วคือเราดูแลตัวเองสุดๆแล้วจริงๆ งงมาก เราไม่อยากเซออ่ะ อยากดูเรียบร้อย สะอาดๆ ทำไงๆๆๆๆๆ
หรือเราขาดตกบ่กพร่องอะไรไป€€

อยากได้คำแนะนำค่ะ การแต่งตัว แต่งหน้าบุคลิกบลาๆ

ปล.ไม่ได้มองว่าเซอคือไม่สะอาดนะคะ แต่คำก่อหน้านั้นครูพูดว่าซกมกเลยคิดว่าเซออาจจะไปแนวความหมายว่าไม่สะอาดมากกกว่า