แม่ผมเป็นคนที่มีฐานะพอดีพอใช้ส่งผมไปเรียนห้องพิเศษได้ค่าเทอมแพงอยู่แต่ผมงงมากทำไมไม่ค่อยชอบให้กินข้าว วันนี้ผมเลิกสอบ ไปห้างกับเพื่อนแปปเดียวกลับบ้านคือสลบเลยตื่นมาตอนสามทุ่มแม่กลับบัานพอพีแม่บอกว่าวันนี้ไม่ได้ซื้อข้าวให้พร้อมให้เหตุผลโง่ๆว่านึกว่ายังไม่กลับ กลับบ้านแค่ทุ่มนึงแม่ก็ด่ายันโครตตระกูลละพูดแบบอะไรที่ไม่ควรพูดอะไรที่แบบเรารู้สึกไม่พอใจในตัวเอง เราบอกว่าขอตังค์ซื้อข้าวได้ไหมมาม่าก็ได้แม่ตะโกนด่ากลับมาว่า ไม่มี*ดกก็เรื่องของม*ง เงินม*งก็มีหนิ แต่คือเราเก็บตังค์ซื้อไอโฟนไงเราทำข้อตกลงกับพี่ไว้ว่าถ้ามีตังค์ครบจำนวนนี้เดียวออกให้อีกครึ่งนึง คือใครมันจะอยากไปใช้เงินออมตัวเองอะเก็ทปะปกติ เราขอข้าวแม่กินแม่ก็ให้ตังค์พอวันนี้แม่ก็ซ้ำเติมเราด่าว่า จะเก็บตังค์ไปหาโครตบิดามารดาม*งหรอ แถมจะเอาไม้แขวนเสื้อตีเรา คือเข้าใจปะว่า วันนี้ข้าวเช้าไม่ได้กิน ข้าวเย็นไม่ได้ ตัวเราผอมมากพอผอมแม่ก็ด่าผมตำหนิ ไม่อยากมีแม่แบบนี้เลย ถึงจะเป็นคนที่ให้กำเนิดเรามาแต่ไม่อยากจะเรียกมันว่าแม่ อยากให้มันออกไปจากชีวิต เราอยากเป็นลูกพี่สาวเรามากๆกินดีอยู่ดีตัดมาที่เรา