สวัสดีค่ะมาพบกันกับเรื่องความรักอีกแล้ว เราอยากจะบอกเลิกแฟนค่ะ แต่เรายังรักเขาอยู่ รักมากๆด้วย แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่าง มันทำให้เราเหนื่อย เรารู้สึกเหมือนพยายามอยู่ฝ่ายเดียว โครตจะเจ็บเลย นึกถึงตอนบอกเลิกเราจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงดี มาค่ะจะเล่าให้ฟัง เรากับแฟนคบกันมาจะปีล่ะ แต่ว่าช่วงแรกๆอะไรๆก็ดี พักหลังๆมานี้ แฟนเราว่าเราบ่อย ทั้งที่มันเป็นเรื่องเล็กน้อย เช่น เราเดินนำแฟน แฟนเดินตามไม่ทัน แล้วแฟนหยุดเดิน เพื่อดูว่าเราจะตามเขาไหม ใช่ค่ะเราไม่ตาม แต่เรายืนรอแฟนอยู่แทน คือต่างฝ่ายต่างรอกันอ่ะ แล้วแฟนทำบ่อยจนรู้สึกว่าเขานิสัยเด็ก มาถึงก็บ่อยไม่หยุด บ่นเหมือนพ่อเราเลยคือแบบบ่นแบบไม่หยุดพูด เราเดินช้าให้ก็แล้ว เขาก็ยังเดินตามไม่ทัน อันนี้เราอาจจะผิด เราก็พยายามปรับปรุงตัวเองอยู่ มาเรื่องความพยายามของแฟนเรา เรารู้สึกว่าแฟนเราไม่พยายามเพื่อเราเลย ทั้งที่เราพยายามเพื่อเขามาตลอด เช่น วันเกิดเรา เราขอให้แฟนทำไดอารี่ให้เราได้ไหม แฟนก็ตอบตกลง แล้วเดือนธันวาจะเอามาให้เรา สรุปแฟนบอกว่าไม่มีเวลาเขียน  แล้วก็บ่นอีกตามเคย บ่นเหมือนพ่อเราเลย ประมาณว่าทำงานมาก็เหนื่อย จะเอาเวลาไหนมาเขียนให้ ซึ่งเราไม่ชอบเลย เราเฟลมากตอนนั้น ทั้งที่บอกเราไว้แล้วแท้ๆ แล้วก็่ตอนอยู่ด้วยกันเราอยากกินแอนตี้แอนแล้วก็ข้าวด้วย เพราะว่าเราเดินทางมาหาแฟนไกลมาก แล้วไม่ได้กินข้าวเช้ามา มาถึงคือหน้ามืดตาลายสุดๆ เราเลยให้แฟนสั่งให้เพราะเราตกลงกันไว้ว่าใครมีเงินคนนั้นเลี้ยง ซึ่งช่วงนั้นแฟนเราเงินเดือนออก เราเลยให้แฟนสั่งให้ เราสั่งของคนละร้านอย่าง แต่แฟนอยากให้สั่งร้านเดียวกัน จะได้ลงไปเอารอบเดียว แต่เราไม่ยอมเราดื้อเอง แฟนเลยบอกว่าเรื่องมากก็สั่งเอง เราเลยต้องสั่งเองจ่ายเอง ตอนนั้นคือนึกถึงช่วงเวลาที่เขาไม่มีเงินแล้วพาเขาไปกินของอร่อยๆหมดเป็นพัน ทำไมของแค่ไม่กี่อย่างเขาถึงเลี้ยงเราไม่ได้ ไม่ถึงสองร้อยด้วยซ้ำ แล้วแฟนล่าสุดเราอยากเจอหน้าแฟนก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำงานที่อื่น แฟนเราต้องกลับจังหวัดแถวริมโขง เราต้องทำงานอยู่แถวภาคกลาง เราคงคิดถึงเขาแย่แน่ๆ เราเลยอยากเจอเขา แต่เขาบอกว่าเขาลางานไม่ได้ แต่เขาเคยบอกเราว่าเขาจะลางานไปอีเว้นเก็นชิน แต่ลางานมาอยู่กับเราไม่ได้ อ้างว่ากลัวมีปัญหากับผู้จัดการ งงสุดๆ โครตนอยด์ เราเลยบอกว่าเดือนหน้าก็ได้ แต่เราคิดไว้ล้ะ เขาคงไม่มาหาเราที่นครนายกหรอก แต่นึกย้อนกลับไปเราไปหาเขาได้นะที่กรุงเทพอ่ะ จากนครนายกไปกรุงเทพเราไปได้ แต่เขาบอกว่าเขามาหาเราที่นครนายกไม่ได้ เขาบอกว่าเขาเหนื่อย แล้วก็บ่นว่าเราเห็นแก่ตัว เราแบบโครตนอยด์อ่ะ เราตัดสินใจล้ะ เดือนกุมภาเราเราบอกเลิกเขา บอกเลิกทั้งที่ยังรัก แต่เรารู้สึกเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวจนท้ออ่ะ แล้วเราก็เตรียมแพลนเซอร์ไพรส์ครั้งสุดท้ายไว้ให้เขา สิ่งสุดท้ายที่เราอยากทำให้ นั่นคือของขวัญชิ้นสุดท้าย เขาบ่นว่าปวดหลังตอนเล่นเกม แล้วเขาก็มีความฝันอยากเป็นเกมเมอร์ ใช่ค่ะเราซื้อเก้าอี้เกมเมอร์ให้ เราพร้อมจะสนับสนุนความฝันเขาสุดๆ อยากเห็นเขาทำในสิ่งที่ชอบ แล้วก็มีของอีกสองอย่างนั่นคือของขวัญชิ้นแรกที่เราเคยซื้อให้เครื่องรางกับขนมคุ้กกี้ เราเลยซื้อให้เขาครั้งแรกในวันเกิด แล้วก็จะซื้อให้ครั้งสุดท้าย เราคิดว่าเราทำเต็มที่ในความสัมพันธ์แล้ว แต่เราเหนื่อยจริงๆ เรารักเขามาก หลังจากนี้คือเราจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงหลังจากไม่มีเขาแล้ว ในช่วงแรกต้องเหมือนตายทั้งเป็นแน่เลย คงจะกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เราขอกำลังใจหน่อยค่ะ แล้วก็ขอคำปรึกษาในการมูฟออนด้วย นึกสภาพตัวเองเมื่อถึงตอนนั้นคงอนาถน่าดู ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ