ยายที่บ้านเขาเป็นเส้นเลื่อดในสมองตีบกึ่งอัมพาตครึ่งซีกเดินได้เเต่ยกของไม่ได้พอมีอาการเเย่ถ้ามึนๆต้องรีบพาไปหาหมอเเกดื้อบอกว่านอนพักก็คงหายเเค่10นาทีอาการเเย่ไม่มีเเรงเดินไม่ได้นอนกองเตียงเรียกไม่ตอบสนองเลยหมอไห้ยาสักพักก็หายหมอย้ำเรื่องกินอาหารเพราะมีโรคอื่นพึงระวังอยู่ไขมันน้ำตาลนี่ตัวอุดตันเลยพอกลับมาเเกก็ไม่ฟังเถียงผมกลับอีกคราวก่อนพ่อจัดงานเเบ่งขาหมูขานึงเเกกินเล่นเเทนข้าววันเดียวหมดผมติดงานไม่อยู่บ้านพอดีกลับมาผมก็บ่นๆอยู่เเต่ยังไม่มีอาการอะไรผลไม้เเกก็ไม่ฟังผมเลยกินเเต่หวานสัปรดเอยส้มเอยเเตงโมเเต่ติดตรงกินทีเป็นลูกต่อวันผมเตือนเขาก็ว่าผมสัปรดมันเปรี่ยวๆไม่มีน้ำตาลหลอกเเต่มันสุกฉ่ำเลยนะนั่นเคยปรึกษาหมอว่าสัปรด1ขีน้ำตาล10กว่ากรัมเลยนะอันตรายมากๆพอผมบอกเเกก็เถียงกลับพออาการเเย่ก็ต้องไปหาหมออีกกลับมาเเกก็ว่าไม่เกี่ยวกันผมก็เเอบหัวร้อนมากๆมันสะสมมากผมไม่เคยว่าอะไรเขานะครับถ้ามันมากๆผมมักจะไประบายนอกบ้านที่ผมโมโหเลยคือผมอยู่กับเขา2คนครับถนนรถก็ไม่มีต้องลงเรือมาอีกทอดนึงเเล้วเรียกรกมารับอีกทีพอเขาเป็นมันพยุงไม่ได้ครับร่างกายเขาไม่ตอบสนองเลยเเบบคนกำลังสลบเลยผมก็ต้องกลิ้งเขาลงผ้าห่มลากตามพื้นมาตัวคนเดียวทำเท่าที่ได้เเล้วครับเเต่ถึงจะไปโรงบาลอาการเเย่กี่ครั้งเเกก็ไม่เปลี่ยนการกินอ่ะครับผมไม่สามารถบังคับเเกได้ผมเคยไม่ซื้อไห้กินนะเเต่เเกก็ฝากคนเเถวนั้นซื้อจนคนเเถวบ้านมองผมดูเนรคุณไปเลยผมก็เลนต้องซื้อเเต่ทีละน้อยๆเเต่เขาก็หาช่องทางซื้อได้อยู่ดีครับ