มีเรื่องอยากระบายค่ะ ห้องเรามี41คน เราเคยมีเพื่อนในกลุ่ม6คน คบกันมาเป็นปี เราก็อยู่กันดีมาตลอด จนเพื่อนคนนึงเอาตัวอะไรไม่รู้เข้ามาเป็น7 เราดูออกได้เลยว่าเพื่อนคนนั้นไม่ชอบเรา เพื่อนคนนั้นออกแนวสก๊อย ชอบด่าไปทั่ว หาเรื่อง ทำเฟียส  มีครั้งหนึ่งเด็กเดินผ่านก็ด่า "ทำไมไม่เดินอ้อมวะอี..." เราก็บอกว่าจะไปด่าน้องทำไม มันก็เงียบแล้วก็เมินเราไปเลยวันต่อมาก็ไม่คุยทำเมิน บางครั้งก็ชอบเงียบไปเองชอบเหวี่ยงชอบวีนใส่ แซะเราต่อหน้า เอาจริงๆคือคาราคาซังกับคนนี้มานาน จนม.2 ก.ย เพื่อนย้ายไปคนนึง ทีนี้ก็เอาใหญ่เรากับมันทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่นานมานี้วันสอบกลางภาควันสุดท้าย ตอนกลางวันเราต้องไปสอบเก็บคะแนนวิทย์คนเดียว พวกมันก็ไปกินข้าวกัน5คน สอบเสร็จเราขึ้นห้องสอบเดินไปคุยเดินไปเล่นก็ไม่ค่อยพูดด้วย เราเริ่มรู้สึกแปลกๆแล้วตอนสอบก็ไม่มีกระจิตกระใจสอบฟุบโต๊ะร้องไห้ เลิกเรียนไปเดินข้างๆก็ไม่คุย ไม่แม้แต่จะมองหน้า เดินขึ้นรถพ่อไปก็ระเบิดเลยสิคะน้ำตาตกไหลพรากๆ บอกก่อนว่าตอนทะเลาะคือวันปีใหม่ ช่วงนั้นเราเครียดไปทำบุญเข้าวัดกลับบ้านมาปุ๊บ ปิ๊ง! ข้อความเข้า kuy ตัวเ..ี้ย สก๊อยต้องปากแดงๆป่ะ ด่าสารพัด นอยไปเลยวันนั้นที่ทำบุญเข้ามาวัดมาทั้งวันคือจ๊บบ พอวันเปิดเรียนมันก็เคลียร์นะแต่เหมือนจะคาราคาซังอยู่ เหมือนจบที่ไม่จบ เพื่อนทั้งห้องก็ไม่คุยเพราะห้องเราสนิทกันมาก แก๊งใหญ่ในห้องมีอิทธิพลมันก็ชอบพวกนั้น เราก็ต้องอยู่คนเดียวอีก2เดือนก็บจม.2แล้วเหนื่อย ร้องไห้กับแม่เกือบทุกวัน แม่ก็มาเคลีบร์กับครูแล้วนะคะ แม่บอกถ้าครูไม่จัดการก็จะไปเคลียร์กับผอ.แจ้งถึงปัญหาที่เกิดขึ้น มันทำให้เรากดดันอึดอัดจนมาเรียนแทบไม่ได้เลย ไม่ชอบไม่เล่นก็แยกย้ายตัดขาดไปสิ จะตามแซะมองจิกทำไม มันอาจจะไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรมาก แต่สำหรับเด็กตาดำๆคนนี้ที่รักเพื่อนมาตลอดโดนทำแบบนี้มันโคตรสลดใจเลย เหมือนตายทั้งเป็นมากตอนนี้ เพื่อนในกลุ่มคนนึงเคยบอกว่าแม่เราเป็นลูกน้องแม่มัน แม่มันอยู่สูงกว่า เป็นหัวหน้าคือกดแม่เราอ่ะโคตรแย่ ก็เป็นลูกน้องเหมือนกันหมดแค่คนละแผนก เราบอกแม่ แม่นี่ขึ้นเลยไปบอกคนที่โรงงานแผนกเดียวกัน พวกมันโคตรลามปาม