ช่วงนี้ได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับพญานาคเลยนึกถึงเมื่อสามปีก่อนได้มีโอกาสไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดบนเขาที่นึงในสีคิ้ว โคราชที่วัดร่มรื่นมาก สวยมากค่ะคนไปปฏิบัติธรรมเยอะมากตอนนั้นเพราะกลับไทยใหม่ๆป้ามาชวนไปบวชเห็นเป็นช่วงวันเกิดพอดีอยากทำอะไรที่ไม่เคยทำด้วยเลยไป 3วัน2คืน ห้องพักของผู้หญิงนอนรวมติดกับเมรุหลังวัด ทุกคนที่ไปบอกเห็นนั้นนี่ทุกคนเลยแต่โดยส่วนตัวไม่เจออะไรแปลกๆไม่เห็นแลบที่คนอื่นเห็นแต่ไปวัดไปนั่งสมาธิ ปฏิบัติธรรม ชอบที่สุดคือตอนเดินจงกรมต้องเดินลึกเข้าป่าไปเกือบ500-600เมตรไปเจดีย์ใหญ่ที่อยู่กลางป่าที่นั้นสวยมากค่ะได้เดินจงกลมหลังทำวัตรเช้าตี3-4 ชอบมากคนเยอะมากด้วย สถานที่นั้นมีพระบรมสารีริกธาตุอยู่ด้วย หลวงพ่อบอกปกติช่วงนี้เขาไม่เปิดให้เข้าชมแต่นี่เปิดให้เป็นกรณีพิเศษ รู้สึกดีใจมากค่ะพอวันสุดท้ายเขาเริ่มปล่อยให้ทำอะไรก็ได้ตามปกติพี่สาวชวนไปถ้ำพญานาคที่วัดแต่นี่รู้สึกยังไม่อยากไปคิดว่าเดี๋ยวจะกลับมาที่นี่อีกค่อยดูทีหลังก็ได้ เพราะเริ่มเย็นแล้วพระท่านอาจจะเริ่มไปปฏิบัติธรรม พอตกเย็นทุกคนนั่งสวดมนต์กันหน้าลานกว้างประมาณ2-3ทุ่ม หลายๆคนเริ่มส่งเสียงดังชี้ไปบนหลังคาบอกเห็นอะไรบางอย่าง หลายๆคนรอบตัวเห็นกันหมดมีเราที่ไม่เห็นคนเดียวเลยรู้สึกแปลกมากขนาดตอนนอนทุกคนนอนไม่ได้ โดนอำบ้างแหละฝันร้ายบ้างแต่เราไม่เป็นอะไรเลย หลับลึกด้วยหลับสบายเลยพอเช้ามาตื่นมาเป็นวันเกิดเราพอดี แล้วก็เป็นวันกลับด้วยต้องลากลับบ้าน ตอนเช้าเจอยายคนนึงเเจกหนังสือพระบอกวันนี้วันเกิดยาย เราก็รับมาบอกวันเกิดเราด้วยยายคนนั้นมองเรานิ่งๆแล้วบอกให้อ่านหนังสือเล่มนี้นะเเล้วปฏิบัติตามเราจะไม่มีทางตกต่ำแล้วยายคนนั้นก็ให้พร เรารู้สึกดีใจไม่เคยได้อะไรแบบนี้มาก่อนรู้สึกเสียดายที่ต้องกลับยังรู้สึกอยากอยู่ต่อแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างทำให้เราทำไม่ได้ ตอนนั้นที่เรากลับมารู้สึกอยากกลับไปมาก ที่ตรงนั้นเย็นและเงียบสงบชอบมากจริงๆพอกลับมาอยู่บ้านได้ไม่นานเราก็เริ่มฝันซ้ำๆทุกวันเกือบ7วันที่ฝันแบบนั้นทั้งๆที่ตอนเราอยู่ที่วัดนั้นเราไม่เคยฝันหรืออะไรเลย แต่พอกลับบ้านมาเราดันฝัน ครั้งแรกจำได้ว่าเราเดินจงกลมอยู่ในวัดใส่ชุดสีขาวแบบนั้นแล้วก็ฝันก็เปลี่ยนเป็นเราใส่ชุดไทย คนรอบตัวเรามีแต่คนสวยๆตัวหอมๆใส่ชุดไทยเป็นไทยโบราณทุกคนมีเครื่องประดับสีทอง มีชฎาบนหัวทุกคนสวยมากเรายืนนิ่งๆงงๆอยู่ตรงนั้นแล้วก็มีผู้หญิงสวยมากวิ่งมาหาเราเขาบอกเขารอเรานานมาก ไม่เจอกันนานเขาคิดถึงเรา นี่ก็งงมากได้แต่ยืนงงเขาก็พูดบอกเพื่อนๆต่างไปกันหมดแล้วเหลือแต่เขาที่อยู่ที่นี่ เขาดีใจที่เรากลับมานี่ไม่ข้าใจแต่ก็รู้สึกว่าเราก็ดีใจที่เจอเขา เขาบอกที่นี่เป็นสถานที่ๆเทวดานางฟ้าลงมาปฏิบัติมาฟังธรรมกันมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น เขาบอกถ้ามีเวลาก็กลับมาบ้างนะ เขาจะรอเจอเราอีก ต่อมาอีกวันเราก็ฝันว่าได้ใส่ชุดไทยอยู่ในห้องสีทองขนาดใหญ่ห้องนึงมีที่นั่งตรงกลางสีทองทุกคนในห้องเป็นผู้หญิงแต่งตัวสวยๆชุดไทยโบราณสีไม่เหมือนกันเลย เรารู้สึกได้ว่ามีชฎาอยู่บนหัวรู้สึกหนักๆเกร็งๆตลอดในเวลานั้น เรานั่งพับเพียบที่พื้นข้างที่นั่งตั้งกลางเหมือนบัลลังก์เล็กๆที่นั่งได้คนเดียวสีทอง คือห้องนั้นเป็นสีทองหมดเลยจนมีผู้ชายเดินมานั่ง ทุกคนไม่มีใครเงยหน้าเราก็ด้วยเหมือนหมอบกราบแล้วเขาก็เรียกเราร่างกายเราขยับไปเอง ตัวเราเหมือนรับของมาจากคนๆนั้น เป็นเหมือนอัญมณีอะไรสักอย่างแล้วเราก็ตื่นฝันซ้ำๆแบบเดินอยู่สองวันพออีกครั้งที่ฝันคือตัวเรากำลังแต่งตัวเป็นเหมือนชุดไทยโบราณสีแดงเข้มๆมีคนมาแต่งตัวให้ใส่สร้างใหญ่ๆให้เราที่จำได้คือมีสร้อยสังวาลย์พาดไหล่ไว้จำได้เพราะเหมือนเราไปจับเล่นนี่แหละพลิกดูไปมามีคนทำผมเอาชฎาใหญ่ๆมาใส่บนหัว แล้วภาพก็ตัดว่าเรากำลังเดินลงเขามีคนสวยๆเดินนำเรา2-3คน ระหว่างทางมีคนสองข้างทางเต็มไปหมด เดินผ่านหมู่บ้านมีชาวบ้านนั่งกับพื้นขบวนเราเดินไปเรื่อยๆจนถึงริมแม่น้ำที่นึง ทุกคนถอยหลังไปแต่เรายืนอยู่ริมน้ำมีผู้หญิงอีกสองสามคนยืนกับเราเหมือนรออะไรสักอย่างแล้วก็เหมือนมีคนเอาพานมาให้เราถือแล้วเขาก็ถอยไปยืนด้านหลังเรา รอสักพักมีคนขึ้นจากน้ำในแม่น้ำเป็นกลุ่มคนหลายคนเดินขึ้นจากน้ำมามีผู้ชายเดินนำหน้าเราจำไม่ค่อยได้ว่าหน้าตาเป็นยังไงแต่ตกใจมากกว่าจนเราตื่น พอตื่นมาก็งงกับตัวเองภาพเหมือนจริงมากเหมือนเคยเกิดมาแล้วกับตัวเราอารมณ์เดจาวูแบบนั้นเลย เราพยายามนอนต่อเพราะอยากรู้จะมีอะไรอีกแต่เพราะคิดแบบนั้นเราก็ไม่เคยฝันอีก จนมาฝันว่าเราได้ลูกแก้วสีขาวจำไม่ได้ว่าได้มายังไงแต่คือเราถือลูกแก้วสีขาวลูกใหญ่อยู่ในมือด้วยความที่เป็นคนชอบสงสัยเลยเพ่งดูเหมือนมีงูสีดำขนาดใหญ่ว่ายอยู่ในลูกแก้วนี่ก็ตกใจจนตื่น ก็เล่าให้คนที่บ้านฟังเขาก็บอกก็แค่ฝันไม่มีอะไรหรอกทั้งๆที่เราฝันติดกันแบบนั้นเรื่องเดิมๆซ้ำไปมาแต่คนรอบตัวพูดแบบนั้นเราก็เลยไม่คิด บวกกับเราไปกลับต่างประเทศบ่อยไม่ได้อยู่ไทยเท่าไหร่เลยลืมเรื่องนี้ไปจนเมื่อไม่นานมานี้หลังๆกลับมาอยู่ไทยได้ไม่นานปีที่แล้วนี่แหละ น้าอยากไปไหว้องค์พญานาคก็เลยมาชวนเราเพราะเราขับรถได้บวกกับเขาจำได้ว่าเราเคยฝันอะไรแบบนี้อยู่พักนึงน้าเคยบอกว่าที่เรารู้สึกอะไรแบบนี้บ่อยๆท่านอาจจะมาสื่อมาหาแต่เพราะเหมือนเขายังไม่เปิดให้เราเห็น เราเลยรู้ได้เท่าที่เขาให้เรารู้ น้าเราคนนี้อยากไปไหว้พญานาคองค์ดำที่กาญเพราะเราเคยฝันว่าเราเจองูสีดำน้าเลยอยากพาไปแต่คือแม่เราไม่เชื่อเรื่องพวกนี้พอรู้ว่าเราจะไปกาญช่วงปีใหม่แม่ก็ห้ามไม่ให้ไป แม่บอกอันตรายเกิดอะไรขึ้นมาน้าเราช่วยเราไม่ได้แม่มีเราเราเป็นลูกสาวคนเดียว เราก็เราโอเคแม่ไม่ให้ไปก็เลยไม่ได้ไปพอผ่านไปไม่กี่วันเราก็มีโอกาสได้ดูดวงเขาก็บอกเราเกี่ยวกับสายพญานาคนะลองไปไหว้ ขอพรดู พักนี่เราเจอแต่อะไรเกี่ยวกับพญานาคเจอบทความบ้างอะไรบ้างเราก็เลยคิดหรือเราควรหาเวลาไปไหว้ดู แต่ที่ๆไปบ่อยก็คือคำชะโนดวังน้ำเขียวนี่แหละเพราะใกล้บ้านไปก็อย่างน้อยปีละครั้ง คือตัวเราตอนเด็กกว่านี้เคยคิดว่าตัวเองเป็นพญานาคมาเกิดนะแต่เราไม่เคยเจอแปลกๆแบบลูกพี่ลูกน้องคือของน้องเราอ่ะ ที่บ้านน้านี่แหละเคยพาเรากับน้องไปคำชะโนดที่อุดรเราก็ไม่ฝันไม่อะไรเลยต่างจากน้องเรา น้องเราฝันว่าได้ลงไปเที่ยวในเมืองบาดาล เที่ยวเล่นจนจะตื่นเขาถามน้องเราว่าอยากอยู่กลับเขาไหมกลับมาอยู่กับเขาแต่น้องเราติดแม่เลยบอกไม่ไปจะกลับไปหาแม่เขาเลยพามาส่งคือน้องเราตอนนั้นอายุแค่8ขวบ ตอนนั้นน้าเรากลัวเลยพาไปทำบุญตลอดเลยพอกลับบ้านก็ขอให้เราพาไปคำชะโนดวังน้ำเขียวอย่างน้อยปีละครั้งให้น้องได้ไปไหว้ไปกราบท่าน เราเลยคิดตอนนั้นว่าเออเราคงไม่ได้เกี่ยวข้างหรอกแต่น้องน่าเกี่ยวเพราะมีคนบอกเขาเป็นลูกหลานพญานาคเขาให้น้องมาเกิด จนพักนี้นี่แหละที่เราเห็นอะไรเกี่ยวกับพญานาคบ่อยมากจนงงแล้วก็ไม่เข้าใจ เลยนึกถึงเรื่องพวกนี้ได้ทั้งๆที่นานแล้วแต่จู่ๆก็จำได้ ไม่เข้าใจค่ะหรือท่านอยากบอกอะไรเรารึเปล่า เราควรทำยังไงดีคะไม่รู้จะเล่าใครไม่อยากเล่าที่บ้านนอกจากน้าทุกคนก็ไม่เชื่อแล้วก็ห้ามเราทั้งนั้น 
คือที่บ้านเราเคยชอบบูชาองค์เทพชอบพาไปงานบวงสรวงเทพเจ้าเราไปมาตั้งแต่เด็กเคยครอบครูด้วยแต่จำไม่ได้ว่าองค์ไหนก่อนเราย้ายไปเรียนต่อตปท.กับแม่ไปเจอร่างทรงคนนึงน้าพาแม่ไปบอกคนนี้แม่นมาก รักษาคนหายด้วยเขาไม่รับเงินด้วยจะนัดก็ยากเพราะคนทรงเขาไม่ได้อยากทำแต่เหมือนเขาต้องทำเขาเลยเลือกรับคนแต่วันนั้นเขาบอกน้าให้ไปหาเขาได้ น้าก็พอที่บ้านเราไปเลยเราก็ไปตอนนั้น12เองเขาให้เขียนชื่อนามสกุลตัวเองแค่นั้นแต่พอถึงเวลา พวกแม่กับน้าๆป้าๆเราก็เขาไปคุยแต่ผ่านไปสักพักเขาเรียกชื่อเราดังลั่นเลย เรียกเราเขาไปหาทุกคนตกใจงงมากเราก็งงง่วงด้วยเพราะนั่งรอนานเราก็เข้าไปเขาก็เรียกเราไปไกลๆคือร่างทรงเป็นผู้หญิงแต่เสียงที่พูดคือผู้ชาย เสียงเขาจะร้องไห้เขาก็บอกเจอแล้วเขาเจอเราเเล้วเขารอเรานาน13ปี ที่บ้านก็ไม่เข้าใจแม่ก็เลยถามว่ามีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา เขาบอกเราเป็นลูกสาวเขาเขาให้เรามาเกิดบอกว่าเลือกวันเดือนปีเกิดให้เรา ตั้งชื่อให้ด้วยแล้วที่เราเหลือเชื่อคือเขารู้นามสกุลเก่าเรา(คือเราเป็นบุตรบุญธรรมแม่มีลูกไม่ได้เลยไปขอเรากับพี่ชายมาเลี้ยงจากโรงพยาบาลตั้งแต่เป็นทารก)เขาบอกนามสกุลเราถูกด้วยแม่ก็เริ่มกลัวเขาก็เลยบอกเราเป็นลูกเขา เขาให้เรามาเกิดถึงเวลาเรากลับไปก็เป็นลูกเขาอยู่ดีตอนนี้อย่ากลัวเลยเขาแค่อยากเจอเราอีกแค่นั้นเขาจะได้คอยดูแลเราได้ แม่ก็เริ่มวางใจแหละ เขาก็เลยบอกวันที่เขาให้เราเกิดคือวันจันทร์ที่24เมษา เวลาเกิดนี้ๆคือเวลาตรงนะแต่เราเกิดอังคาร25เมษา เวลาตี4กว่าๆตามที่เขาบอกไม่ตรงตรงวันเกิดนี่แหละเขาก็บอกชื่อเราเขาตั้งให้เขาดูดีใจมากแต่ตอนนั้นเรางงคือเด็กอ่ะแต่ก็แปลกใจทำไมเขารู้เลยถามแม่ แม่บอกแม่ไม่ได้บอกเขาตั้งชื่อให้เราใหม่ด้วยว่าอัครมณีภรณ์คำว่าภรณ์ด้านหลังเราเลือกเองเขาให้เลือกบอกจะเกี่ยวกับอาชีพการงานเราในอนาคต เขาย้ำอยู่ตลอดว่าเราเป็นลูกเขา เขาจะคอยดูแลเราที่เราเกิดมากำพร้าเพราะพ่อแม่เรามาเกิดไม่ได้เขาเลยฝากให้เกิดกับคนอื่น เขาบอกเราจะมีเคราะห์เพราะกรรมที่เคยทำมาไม่มีทางแก้มีแต่ผ่อนหนักให้เป็นเบาตอนอายุ30เราจะเจอให้คอยถวายน้ำพระมีโอกาสให้ขุดคลอง ขุดแหล่งน้ำยกที่ให้หลวงให้ชาวบ้านได้ใช้หนักจะได้เป็นเบา แม่เราเครียดมากแม่ดูกลัวว่าเราจะตายกำชับตลอดให้ถวายน้ำพระแต่ด้วยความเราแหละไม่ได้สนใจมากแม่เราคือเชื่อมากตอนนั้น บวกกับที่ท่านบอกด้วยว่าย่าโมมาทวงสัญญาที่แม่เคยบอกเขาก็ถามแม่เราไปสัญญาอะไรไว้เกี่ยวกับลูกชายอย่าลืมทำตามไม่งั้นเขาจะเอาลูกคืน แม่เลยบอกแม่แท้งเลยไปขอลูกกับย่าโมบอกถ้าพี่เราอายุ22จะให้บวชแต่คือตอนนั้นแม่ผลัดแหละอะไรไม่ลงตัว เลยขอเลื่อนไปก่อน คนนี้เลยบอกอย่าลืมนะย่าโมมาเตือนแม่เลยบอกไม่ลืมจะทำแน่นอนซึ่งก็คือกว่าพี่เราได้บวชก็23-24นี่แหละ แม่เราก็เชื่อเรื่องแบบนี้มาตลอด ตอนเราอยู่ตปท.เราเกเรหนีรร.อยากกลับไทยแต่แม่ไม่ให้เลยไม่ไปรร.มีจดหมายมาบ้านแม่โกรธมากน้ากลัวแม่จะตีเลยเรียกเราไปหาบ่อยๆแล้วป้าเราเคยรับทรงด้วยวันนั้นที่เราไปป้าก็เสียงเปลี่ยนแล้วก็ร้องไห้มากอดเราบอกทำไมเราทำแบบนี้ ทำไมเราทำแบบนี้ซ้ำๆไปมาๆแล้วก็กอดเราเอาไว้งงก็งงกลัวก็กลัวๆแต่สุดท้ายพอสงบเขาก็ให้พรบอกมีอะไรให้โทรไลน์ไปหาร่างทรงเขาจะสะดวกคุยมากกว่ามาหาเราแบบนี้ แล้วเขาก็ฝากเตือนแม่เราว่าอย่าตีเราเขาห้ามตีเราแม่เราก็เลยพยายามไม่ตีแหละแต่แม่ก็มีหลุดบ้างพอเราโดนตีจะจบด้วยเราเป็นไข้ตลอด มีเหตุการ์ณแปลกๆตอนอายุ14เราโดนแม่ดุไม่ค่อยทำบุญยิ่งอยู่ตปททำบุญมันยากแม่เลยบอกให้สวดมนต์เราก็ทำแต่ไม่ได้กวดน้ำแผ่เมตตาพอตกดึกเราฝันมีคนมาทุบตีเราในห้อง เรานอนเปิดไฟแหละแม่นอนข้างๆเราโดนตีเจ็บมากพยายามเรียกแม่ แม่ก็ไม่ตื่นคนที่ตีเราก็หัวเราะเราก็กลัวตอนนั้นนึกได้ว่าพ่อเราคนนั้นเคยบอกมีอะไรให้นึกถึงเขาเลยก็ไม่รุ้วิธีแค่ตั้งจิตว่าเรากลัวมาช่วยเราหน่อยไม่นานแค่แวบเดียวคนที่ตีเราถูกยักษ์สองตัว ตัวใหญ่มากลากออกไปแล้วเราก็ได้ยินเสียงทุบประตูดังมากได้ยินบอกว่าทำกับเขาแบบนี้ไม่ได้ทำไมเราไม่ให้เขาแล้วเราก็ตื่น ตกใจกลัวมากเราตื่นขึ้นทุกอย่างรอบตัวเป็นแบบที่เราฝันเปี๊ยบตอนนั้นยังรู้สึกเจ็บด้วยซ้ำ หลังจากนั้นมีอะไรเรื่องเล็กเรื่องใหญ่เราขอให้ท่านช่วยเราก็ผ่านมาได้ง่ายๆ (ลืมบอกที่แม่เรามาไม่เชื่อคือแม่เคยชอบไปบวงสรวงเทพเชื่อเรื่องนี้มากแต่เคยโดนหลอกมาครั้งนึงแม่เลยเข็ด พอแม่บอกไม่เชื่อเราก็ลองเอาเรื่องนี้มาพูดแม่ก็บอกเขาก็มีจริงแหละแต่แม่เจอมาไม่ดี) ล่าสุดเราขับรถเข้ากรุงเทพตอนตี3-4มืดมากง่วงด้วยเราใส่แว่นมองไม่เห็นไฟมืดจริงๆไม่กล้าเปิดไฟสูงฝั่งตรงข้ามชอบทำไฟสาดใส่เราเลยเปิดๆปิดๆไปสูงแล้วมีช่วงนึงที่มองไม่เห็นทางรถเบี่ยงออกนอกเลน เราก็พยายามประคองรถแหละแต่เหมือนมีคนมาจับพวงมาลัยช่วย พอเราจะออกนอกทางนิดนึงพวงมาลัยก็ถูกดึงให้กลับมาตรงที่ ตอนนั้นขนลุกมากแต่ไม่กลัวกลับรู้สึกดีมีสิ่งศักดิ์สิทธ์คอยคุ้มครองแต่จริงๆคือขนลุกแหละ กลัวแต่รู้สึกปลอดภัยเป็นเรื่องที่ไม่อยากเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อเพราะเจอมากับตัวตรงๆ น้าเราชอบบอกเราว่าอะไรที่เป็นของเรามันก็เป็นของเราแหละไม่มีอะไรบังเอิญขนาดเราไม่ใช่ลูกหลานแท้ๆเขายังรักเราขนาดนี้ แม่ก็บอกตอนแม่รับเรามาแม่โชคดีมากได้เงิน3ล้านแม่บอกเราเป็นคนโชคดีมาก