เริ่มจากตอนแรกที่รู้จักกันเข้าเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกับเพื่อนเราเรานัดเที่ยวกับเพื่อนเลยได้เจอกันตอนแรกเราอยู่คนละที่กันเป็นช่วงที่เราอยากย้ายงานพอดีเลยตัดสินใจมาอยู่กับเพื่อนอยู่หอกับเพื่อนเลยได้มาเล่นกับกลุ่มเพื่อนรุ่นพี่ของเพื่อนทุกอย่างปกติหมดจนวันหนึ่งเพื่อนเราไม่อยู่เลยมาเล่นด้วยกันเค้ากลัวเราเหงาวันนั้นเลยตัดสินใจเป็นFWB กันเค้าบอกว่าปลื้มเราตั้งแต่ที่เจอกันวันแรกแต่เราก็คิดแค่ว่าเค้าแซวๆเรามีความสัมพันธ์กันแบบนี้มารวมๆ8เดือนแล้วในช่วงแรกๆเราคิดแค่เล่นๆไม่ได้คิดไรจนมาเข้าเดือนที่2-3เราพึ่งมารู้ว่าเค้ามีแฟนคือเค้าพยามปิดเราไม่ให้เรารู้ว่าเค้ามีแฟนคบกันมา3ปีกว่าๆซึ่งเรามีเพื่อนที่เล่นกับเค้ามาก่อนพูดให้ฟังซึ่งในความสัมพันธ์ของเราไม่มีใครรู้เลยแม่แต่เพื่อนเราเราก็ไม่ได้คิดไรเพราะเราไม่ได้อะไรกับเค้าเรากับเค้าอยู่ต่อหน้าทุกคนเราคือรุ่นพี่รุ่นน้องที่เล่นด้วยกันแค่นั้นในตอนนั้นที่เรารู้ว่าเค้ามีแฟนเราพยายามห่างจากเค้าเท่าที่เราจะทำได้ในความที่เราพึ่งย้ายที่อยู่บวกกับเป็นคนในกลุ่มเพื่อนเค้าเราเริ่มหายจากเค้าเค้าก็ถามเรมทำไมเย็นชาจังไม่สนใจกันเลยหรอเค้าไม่รู้ว่าเรารู้ว่าเค้ามีแฟนจนเราได้เปิดใจคุยกับคนคนหนึ่งเป็นรุ่นน้องเค้าแต่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มเราคุยกันในช่วงที่เราห่างจากเค้าเราเริ่มแยกกันเพราะเค้าไปเรียนเเล้วตกลงคบกับคนคุยเราวันที่เราตกลงคบกับคนคุยเราอันฟอลไอจีเค้าลบเพื่อนในเฟสเราพยามไม่รับรู้เรื่องของแล้วโฟกัสที่แฟนเราแต่ประมาณดึกๆเค้าโทรมาขอมานอนด้วยไปดื่มกับเพื่อนมาบอกแม่แล้วว่านอนห้องเพื่อนตอนแรกไม่ยอมให้มาแต่เค้าก็ขอมาแค่แปปเดียวเราเลยให้มาแต่ไม่ได้มีไรกันต่างคนต่างนอนจนวันจนมาเค้าทักมาหาเราในไลน์ว่าไปขี่รถเล่นกันมีเรื่องจะคุยแต่แรกเราบอกไม่ไปเพราะแฟนเราจะมาเค้าบอกเราแค่แปปเดียวเราเลยไปแต่เค้าแค่ถามว่าคุยกันหรอเค้าไม่รู้ว่าเราคบกันกับแฟนเราเราถามรู้ได้ไงเค้าบอกว่าแฟนเราทักไปหาเค้าว่าขอคุยกับน้องพี่นะตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีนิดหน่อยที่แฟนเราไม่รู้อะไรเลยเราบอกว่าใช่แล้วก็คุยอะไรไร้สาระกันสักพักเค้าก็มาส่งเราขึ้นห้องได้ไม่นานเค้าก็โทรมาเสียงเค้ามีน้ำโหกับเรามากๆเราแทบไม่ได้พูดไรเลยเค้าเอาแต่พูดคำเดิมๆทำไมถามอะไรไม่ได้เลยหรอแค่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไงสักพักแฟนเราโทรมาเราเลยรับสายแฟนแล้วเราว่างสายแฟนแล้วคุยกับเค้าแต่เเฟนเรากำลังเดินขึ้นมาเราเลยเดินไปรับทั้งที่คาสายกับเค้าเราทะเลาะกับเค้าหนักมากถึงขั้นที่เค้าจะเลิกเล่นกับเราไปเลยแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดไรไม่อยากคุยต่อเพราะแฟนเราอยู่ข้างๆแฟนเราก็เงียบตอนนั้นเราคิดว่าคงหายไปจากกันจริงๆแล้วเพราะเราเองก็นอยที่เค้ามีแฟนแล้วแต่ก็ปิดเราเค้ากับแฟนคบกันมาหลายปีเรามาทีหลังเราจะกลายเป็นคนที่ผิดส่ะเองจนถึงวันที่เราจะกลับต่างจังหวัดเค้าเป็นคนไปส่งที่สนามบินเพราะกลับกับเพื่อนซึ่งเพื่อนเรากับเค้ายังเล่นด้วยกันแต่เราไม่ได้คุยไรกันเลยจนตอนเย็นเราอยู่ต่างจังหวัดเค้าโทรไลน์มาเค้าบอกอยากเคลียร์ทุกอย่างอยากขอโทษเราเปิดใจคุยกันเค้าบอกไม่ได่คิดกับเราแค่น้องตั้งแต่แรกเราบอกเค้าว่าเรารู้สึกดีกับเค้านะแต่เราเปิดใจคุยกันจนตอนนี้เราต่างไม่มีใครเราพึ่งรู้ว่าวันที่เค้าไปหาเราเค้าพึ่งเลิกกับแฟนจนตอนนี้เค้ายังคิดว่าเราไม่รู้ว่าเค้ามีแฟนตอนนั้นตอนนี้เราตัวติดกันมากเราไม่กล้าบอกรักเค้าไม่รู้ว่าตอนนี้มันคืออะไรเเต่เราขาดกันไม่ได้เลยเหมือนเราอยู่ด้วยกันไม่รู้เพราะผูกพันหรืออะไรเราออกจากวังวนนี่ไม่ได้เลย
ตอนนี้เป็นFWBกับคนๆหนึ่งความสัมพันธ์เกินเลยมาไกลมาก?
เริ่มจากตอนแรกที่รู้จักกันเข้าเป็นรุ่นพี่ที่สนิทกับเพื่อนเราเรานัดเที่ยวกับเพื่อนเลยได้เจอกันตอนแรกเราอยู่คนละที่กันเป็นช่วงที่เราอยากย้ายงานพอดีเลยตัดสินใจมาอยู่กับเพื่อนอยู่หอกับเพื่อนเลยได้มาเล่นกับกลุ่มเพื่อนรุ่นพี่ของเพื่อนทุกอย่างปกติหมดจนวันหนึ่งเพื่อนเราไม่อยู่เลยมาเล่นด้วยกันเค้ากลัวเราเหงาวันนั้นเลยตัดสินใจเป็นFWB กันเค้าบอกว่าปลื้มเราตั้งแต่ที่เจอกันวันแรกแต่เราก็คิดแค่ว่าเค้าแซวๆเรามีความสัมพันธ์กันแบบนี้มารวมๆ8เดือนแล้วในช่วงแรกๆเราคิดแค่เล่นๆไม่ได้คิดไรจนมาเข้าเดือนที่2-3เราพึ่งมารู้ว่าเค้ามีแฟนคือเค้าพยามปิดเราไม่ให้เรารู้ว่าเค้ามีแฟนคบกันมา3ปีกว่าๆซึ่งเรามีเพื่อนที่เล่นกับเค้ามาก่อนพูดให้ฟังซึ่งในความสัมพันธ์ของเราไม่มีใครรู้เลยแม่แต่เพื่อนเราเราก็ไม่ได้คิดไรเพราะเราไม่ได้อะไรกับเค้าเรากับเค้าอยู่ต่อหน้าทุกคนเราคือรุ่นพี่รุ่นน้องที่เล่นด้วยกันแค่นั้นในตอนนั้นที่เรารู้ว่าเค้ามีแฟนเราพยายามห่างจากเค้าเท่าที่เราจะทำได้ในความที่เราพึ่งย้ายที่อยู่บวกกับเป็นคนในกลุ่มเพื่อนเค้าเราเริ่มหายจากเค้าเค้าก็ถามเรมทำไมเย็นชาจังไม่สนใจกันเลยหรอเค้าไม่รู้ว่าเรารู้ว่าเค้ามีแฟนจนเราได้เปิดใจคุยกับคนคนหนึ่งเป็นรุ่นน้องเค้าแต่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มเราคุยกันในช่วงที่เราห่างจากเค้าเราเริ่มแยกกันเพราะเค้าไปเรียนเเล้วตกลงคบกับคนคุยเราวันที่เราตกลงคบกับคนคุยเราอันฟอลไอจีเค้าลบเพื่อนในเฟสเราพยามไม่รับรู้เรื่องของแล้วโฟกัสที่แฟนเราแต่ประมาณดึกๆเค้าโทรมาขอมานอนด้วยไปดื่มกับเพื่อนมาบอกแม่แล้วว่านอนห้องเพื่อนตอนแรกไม่ยอมให้มาแต่เค้าก็ขอมาแค่แปปเดียวเราเลยให้มาแต่ไม่ได้มีไรกันต่างคนต่างนอนจนวันจนมาเค้าทักมาหาเราในไลน์ว่าไปขี่รถเล่นกันมีเรื่องจะคุยแต่แรกเราบอกไม่ไปเพราะแฟนเราจะมาเค้าบอกเราแค่แปปเดียวเราเลยไปแต่เค้าแค่ถามว่าคุยกันหรอเค้าไม่รู้ว่าเราคบกันกับแฟนเราเราถามรู้ได้ไงเค้าบอกว่าแฟนเราทักไปหาเค้าว่าขอคุยกับน้องพี่นะตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีนิดหน่อยที่แฟนเราไม่รู้อะไรเลยเราบอกว่าใช่แล้วก็คุยอะไรไร้สาระกันสักพักเค้าก็มาส่งเราขึ้นห้องได้ไม่นานเค้าก็โทรมาเสียงเค้ามีน้ำโหกับเรามากๆเราแทบไม่ได้พูดไรเลยเค้าเอาแต่พูดคำเดิมๆทำไมถามอะไรไม่ได้เลยหรอแค่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไงสักพักแฟนเราโทรมาเราเลยรับสายแฟนแล้วเราว่างสายแฟนแล้วคุยกับเค้าแต่เเฟนเรากำลังเดินขึ้นมาเราเลยเดินไปรับทั้งที่คาสายกับเค้าเราทะเลาะกับเค้าหนักมากถึงขั้นที่เค้าจะเลิกเล่นกับเราไปเลยแต่ตอนนั้นไม่ได้คิดไรไม่อยากคุยต่อเพราะแฟนเราอยู่ข้างๆแฟนเราก็เงียบตอนนั้นเราคิดว่าคงหายไปจากกันจริงๆแล้วเพราะเราเองก็นอยที่เค้ามีแฟนแล้วแต่ก็ปิดเราเค้ากับแฟนคบกันมาหลายปีเรามาทีหลังเราจะกลายเป็นคนที่ผิดส่ะเองจนถึงวันที่เราจะกลับต่างจังหวัดเค้าเป็นคนไปส่งที่สนามบินเพราะกลับกับเพื่อนซึ่งเพื่อนเรากับเค้ายังเล่นด้วยกันแต่เราไม่ได้คุยไรกันเลยจนตอนเย็นเราอยู่ต่างจังหวัดเค้าโทรไลน์มาเค้าบอกอยากเคลียร์ทุกอย่างอยากขอโทษเราเปิดใจคุยกันเค้าบอกไม่ได่คิดกับเราแค่น้องตั้งแต่แรกเราบอกเค้าว่าเรารู้สึกดีกับเค้านะแต่เราเปิดใจคุยกันจนตอนนี้เราต่างไม่มีใครเราพึ่งรู้ว่าวันที่เค้าไปหาเราเค้าพึ่งเลิกกับแฟนจนตอนนี้เค้ายังคิดว่าเราไม่รู้ว่าเค้ามีแฟนตอนนั้นตอนนี้เราตัวติดกันมากเราไม่กล้าบอกรักเค้าไม่รู้ว่าตอนนี้มันคืออะไรเเต่เราขาดกันไม่ได้เลยเหมือนเราอยู่ด้วยกันไม่รู้เพราะผูกพันหรืออะไรเราออกจากวังวนนี่ไม่ได้เลย