มาลองคิด ๆ ดูแล้ว การที่เรา (คนอ่าน) เห็นอดีตคุมะตั้งแต่เล็กยันโต (หรือจะเรียกว่ายันตายก็ได้)
แม้แต่คนอ่านหลาย ๆ ท่าน ยังรู้สึกว่ามันย้อนอดีตนานชิบเป๋ง (สัก 2 เดือนได้มั้ง ผมไม่แน่ใจ)

แต่ตัวละครในเรื่องอย่าง "บอนนี่" ต้องติดอยู่ในอดีตความทรงจำของคุมะนานกว่า 40 ปีเลยเหรอ
เพราะมันคงไม่ได้สะดวกขนาดมีปุ่มกรอ, ปุ่มเร่งความเร็ว หรือตัดเฉพาะช่วงไฮไลต์มาให้ดูหรอกมั้ง 😂

ดังนั้นถึงเวลาในโลกแห่งความเป็นจริงของการ์ตูนจะแค่ไม่กี่นาที (เหมือน "อ่านจันทรา" ของอิทาจิ จากเรื่องนารุโตะ)
แต่เท่ากับบอนนี่ได้ใช้เวลาอยู่เฉย ๆ เรียนรู้ประสบการณ์ของการเป็นผู้ใหญ่ไป 40 กว่าปี ในโลกแห่งมโนภาพเลยใช่ไหมครับ?

ป.ล. จริง ๆ ใช้คำว่า "ติด" ก็อาจจะเกินไปหน่อย เพราะมันคงออกได้เมื่อรู้สึกอยากออกเองล่ะมั้ง
เพราะถ้าออกไม่ได้นี่ โหดจัดโหดจริง 40 กว่าปี เล่นเอาลืมเลยว่าปัจจุบันก่อนหน้านี้ตัวเองทำอะไรอยู่

ป.ล. นี่ยังไม่พูดถึงความทรงจำช่วงเวลาที่คุมะ "อยู่คนเดียวเปลี่ยวใจ" ด้วยนะ ไม่รู้แกจะมีอารมณ์อย่างว่าหรือเปล่า
()