ทำไมผมรู้สึกเหมือนคนไทยกำลังถูกทำให้สาละวนอยู่กับเรื่องของภัยใกล้ตัว และภัยจากมิตรฉาชีพและมิจฉาชีพสารพัดรูปแบบ จนทำให้ยากที่จะเหลือเวลาเอาไปทำอะไรให้เงยหน้าอ้าปากได้ คือจะไปโทษว่าตำรวจไทยไม่ทำงานนี่ผมว่าก็คงไม่ใช่หรอก เพราะในชีวิตแทบไม่เคยเห็นตำรวจคนไหนว่างไปตีกอล์ฟเลย แต่ผู้บริหารระดับสูงของหน่วยงานอื่นๆ กลับได้เห็นบ่อยๆ ทั้งๆ ที่ตำแหน่งของพวกเขาก็ความรับผิดชอบมหาศาล เพราะงั้นถ้าผมจะบอกว่าตำรวจไทยมีน้อยไปเมื่อเทียบกับสภาพความเป็นจริงของสังคมไทย มันก็ไม่น่าจะเกินจริง

เอากรณีของผมเป็นตัวอย่างก็ได้ ตามปกติแล้ว การแจ้งความเพียงครั้งเดียวน่าจะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงได้แล้ว ไม่ใช่มีใบแจ้งความเต็มห้องไปหมด แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม แถมยังหนักกว่าเดิม

https://ppantip.com/topic/42438873

คือผมนี่แทบจะเรียกได้ว่ารูปไม่หล่อแต่ทั้ง สภ. รู้จักก็ว่าได้ แต่ก็ทำให้ผมรู้ว่าตำรวจไทยส่วนใหญ่ยังดีอยู่ แต่เนื่องจากกำลังพลและทรัพยากรมีจำกัดมาก เคยได้ยินว่ามีคนพยายามบอนไซตำรวจไทยเพื่อให้ประชาชนสาละวนกับการตีกันเองมาบ้างเหมือนกัน ชักเชื่อแล้วว่ามันเป็นเรื่องจริง

ดูจากคดีที่ค้างอยู่จำนวนมาก (ไม่นับคดีที่ทำไปแล้วแต่ไม่มีคุณภาพเพราะมีเวลาจำกัดมาก) ความรู้สึกผมคิดว่าตำรวจไทยควรมีมากกว่านี้อีกหลายเท่าตัว และจำเป็นต้องได้รับการอุดหนุนทรัพยากรมากกว่านี้อีกมาก 

เรื่องคุณภาพนี่ผมไม่ติดใจเลย คิดว่าส่วนใหญ่เป็นคนเก่ง ส่วนข้อกังขาที่ว่าตำรวจบางคนรวยเป็นร้อยล้านผมก็ไม่ติดใจอะไร เหราะส่วนใหญ่ดูจากไส้ในแล้วจะเป็นพระเสียเป็นส่วนใหญ่ จริงมั่ง ปลอมมั่ง นับรวมๆ กันองค์ละล้าน สองล้าน สิบล้าน ยี่สิบล้าน ประเดี๋ยวก็รวยเป็นร้อยล้านได้