เราอยากรู้ว่าการระทำของเราแบบนี้มันผิดมากมั้ย...
เราเป็นคนที่เก็บเงินเก่งมาก ตั้งแต่เด็ก ช่วงอายุ 13 เราเริ่มทำงานพาสทามเพราะตายายเราเริ่มหาเงินไม่ไหวเราก็ส่งตัวเองเรียน ระหว่างที่เราอายุยังไม่ถึง 18 ญาติพี่น้องเราทักมาขอยืมเงินเราบ่อยมาก แล้วก็ไม่ค่อยคืน ด้วยความที่พ่อแม่เราแยกทางกัน แม่เราก็ไม่ค่อยมาสนใจเราเท่าไหร่ เรากับพี่สาวพี่ชายอยู่กับตายาย ตายายก็ไม่ได้มีเงินทำงานรับจ้างไปวันๆ หลังจากที่เราเรียนจบ ตายายเราก็แก่มากแล้ว ลูกๆเขาเลยเช่าตึกกัน หารกันอยู่และรับตายายไปอยู่ด้วย เราก็แยกออกมา ระหว่างนั้นเราโดนป้าๆลุงๆหรือพี่น้องในบ้านที่เป็นญาติกันด่าตลอดว่าโตแล้วไม่สนใจตายาย เรายอมรับว่าไม่ได้มาซื้อข้าวซื้อน้ำให้ตายานตลอด เพราะที่เราอยู่มันก็ไกล แต่ทุกครั้งที่เรามา เราซื้อของหรือให้เงินตายายตลอด แต่จะมีพี่ที่เป็นลูกของป้ากับน้า 2 คนนี้ยืมเงินเราบ่อยมากจนเราไม่อยากเจอหน้าเขาเลย พอเริ่มโตเราเริ่มมีภาระหรือของที่ตัวเองอยากได้มากขึ้นเวลาเขาทักยืมเราก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง แต่เราทวงเขาบ่อยมากๆ หลังๆเขายืมเท่าไหร่เราทวงทุกบาทเลย ยอมรับว่าพอโตขึ้นเราเริ่มใช้เงินฟุ่มเฟือยไม่ได้เหลิอเก็บมากเท่าเมื่อก่อน แต่เราต้องมีเงินติดบันชีไว้ตลอดเพราะเราตัวคนเดียว
พี่ชายเราคนโต เขาไม่ได้ทำงานมาหลายปีแล้ว เขาอยู่ที่เดียวกับที่ตาอยู่ เราไม่ค่อยให้เงินเขาเพราะเขาใช้แบบไม่คิด แรกๆเราก็ให้จนถึงวันนึงที่เราไม่ไหวเราด่าเขาบ่อยมากๆเพราะเขาชอบไปยืมคนอื่นแล้วคนอื่นก็มาทวงกับเรา พี่สาวก็มีบ้างที่ยืมเราแต่เขาคืนตลอด แต่คืนแล้วห็ยืมเรื่อยๆ สภาพทางการเงินจากที่มีเก็บเราเริ่มแทบไม่เหลือ
เราเลยขายของออนไลน์ดู ช่วงแรกๆเราขายดีมาก เราเลยเริ่มซื้อบ้านแต่เราผ่อนนะคะ ก็ทำควบคู่กับงานประจำ เรามีเงินพอจ่ายค่าบ้านค่ากินทุกเดือนและมีเงินก้อนเก็บ เราขายออนไลน์ประมาน 1 ปีนิดๆมีช่วงที่ธุรกิจเราไม่มีลูกค้าเลย เราเลยขายแบบขาดทุนออกไปและเลิกทำ
ช่วงที่เรามีเงินมากๆเราชอบติดกินของอร่อย แล้วก็บ้าสกิลแคร์คือใช้แต่ของดีๆ แล้วเราก็ให้เงินเดือนแม่ เราเริ่มช่วยเหลือคนอื่นน้อยลง ยกเว้นพี่สาวกับพี่ชายแท้ๆของเรา
จนช่วงปีก่อนเราลองเล่นบาคาร่าเล่นครั้งแรก เราเสีย 8000 ด้วยความที่เราเป็นคนงกและจะเสียดายเงินมากๆอยู่แล้วเวลาที่โดนโกงหรืออะไรเราก็เข็ดเลย ไม่คิดจะตามคืนหรือเล่นต่อ ผ่านมาช่วงต้นเดือนธันวา เรากลับมาลองเล่น ตอนแรกเสีย 4หมื่นกว่าเงินหมดบันชี แถมยืมเพื่อนมาอีก เราก็เอาชีวิตรอดได้จนถึงสิ้นเดือน โบนัสบวกเงินเดือนออก 3 หมื่นกว่าๆ เราชั่งใจอยากลองเล่นอีกเผื่อได้คืนสักนิดก็ยังดี เราคิดว่าถ้าหมดถึง 3000 จะยอมเสียไม่เล่นต่อ สุดท้ายเราก็แพ้ความโง่ตัวเอง เล่นหมด รวมๆภายใน 1 เดือนเกือบแสน
แล้วช่วงนี้พี่ที่เคยยืมเงินเราบ่อยๆเขาเริ่มมีเงินมาสักพักแล้ว ซื้อไอโฟนให้ผัว ออกรถ ซื้อทองใส่ แต่หนีเดิมเราเขาก็ไม่คืนนะคะที่ยืมเราทีละ 500-1000 เมื่อก่อนรวมๆก็เยอะ แต่ไม่พูดถึงเลย เราหมดหนทางเลยลองทักไปขอยืม นี้เป็นครั้งแรกที่เรายืมเขา เขาอายุเยอะกว่าเราประมาน 12 ปี เราขอยืมเขา 5000 จ่ายค่าบ้าน เขาบอกเราว่าไม่ได้เก็บเงินไว้ในบันชี เราก็รู้แล้วว่าเขาไม่ให้ยืม เราเลยตัดสินใจทวงหนี้ที่เขาเคยติดเรา เขาอ่านไม่ตอบ สักพักแม่เขาทักไปด่าแม่เราบอกเราเอาเรื่องเก่ามาพูด บอกเราใช้เงินกินหรูอยู่แพงแล้วมาขอยืมเงินลูกเขา แล้วแม่เราที่อยู่บ้านเดียวกับตายายอัดเสียงมาให้ฟังว่าเขากำลังนินทาเรา คือบ้านหลังนั้นญาติพี่น้องจะไปรวมตัวกันเพราะตายายอยู่ที่นั้น
เขาพูดว่าเงินเราก็พึ่งออกโบนัสก็ได้ แต่เอาเงินไปทำอะไรหมด บอกว่าเรามาบังคับยืมเงินเขา บอกว่าขนาดมีเงินตายายไม่เคยมาดูแล ข้าวปลาตอนเช้ามีแต่ลูกๆของตายายซื้อ { แต่เขาเอาเงินที่เราให้ตายายไว้ไปซื้อตลอด } บอกว่าเราสร้างหนี้ให้ตัวเองเพราะผ่อนบ้านไม่ประมานตัวเองว่าไหวมั้ย แล้วก็ด่าเรื่องการใช้ชีวิตของเรา
เรารู้สึกว่าเรื่องนี้เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ เราทำผิดกับตัวเองแต่กับคนอื่นเราก็ช่วยเหลือเขามาตลอด ช่วยจนเขามีทุกวันนี้ได้ ยืมกี่พันเราก็ให้ อีกใจเราก็คิดว่าเราจะไปโกรธเขาก็ไม่ได้เพราะเราใช้ชีวิตไม่ระวังแบบที่เขาว่าจริงๆ แต่เราก็แค่แอบคิดว่าทำไมเวลาทุกคนในบ้านเดือดร้อนทุกคนนึกเราและมีเราคอยช่วยแต่พอเราเดือดร้อน เขาไม่คิดแม้แต่จะพยายามที่จะช่วยเลย แถมด่าเราขนาดนี้เราผิดที่เราทวงเงินหรอ แต่เราก็มองย้อนกลับไปทุกคนในบ้านเป็นแบบนี้กับครอบครัวเราอยู่แล้ว แม่เราก็มีนิสัยใช้เงินเปลือง แต่เขาชอบเลี้ยงพี่น้องคนในบ้าน เราก็ด่าเขาบ่อยๆยอมรับว่าบางทีคนอื่นก็ได้ยินเวลาเราพูด แม่เราแจกชนิดที่ว่าเราให้เดือนละหมื่นก็ไม่พอ ใครขอให้เลี้ยงเหล้าเลี้ยงหมูกระทะอะไรแม่เราควักหมด แต่สิ่งที่ได้รับคือคำนินทาพูดกระแทกว่าแม่เราโง่ สมองไม่ดี พูดแดกแม่เราทุกอย่างว่าพวกเขาเหนือกว่า ฉลาดกว่า
แต่สุดท้ายคือเราโกรธเขาเพียงเพราะเขาไม่ให่ยืมเงิน แบบนี้เราผิดมากมั้ยคะ
เคยช่วยคนอื่นไว้เยอะแต่พอถึงวันที่ต้องการความช่วยเหลือบ้างกลับโดนด่า ทุกคนคิดยังไงกับเรื่องนี้
เราเป็นคนที่เก็บเงินเก่งมาก ตั้งแต่เด็ก ช่วงอายุ 13 เราเริ่มทำงานพาสทามเพราะตายายเราเริ่มหาเงินไม่ไหวเราก็ส่งตัวเองเรียน ระหว่างที่เราอายุยังไม่ถึง 18 ญาติพี่น้องเราทักมาขอยืมเงินเราบ่อยมาก แล้วก็ไม่ค่อยคืน ด้วยความที่พ่อแม่เราแยกทางกัน แม่เราก็ไม่ค่อยมาสนใจเราเท่าไหร่ เรากับพี่สาวพี่ชายอยู่กับตายาย ตายายก็ไม่ได้มีเงินทำงานรับจ้างไปวันๆ หลังจากที่เราเรียนจบ ตายายเราก็แก่มากแล้ว ลูกๆเขาเลยเช่าตึกกัน หารกันอยู่และรับตายายไปอยู่ด้วย เราก็แยกออกมา ระหว่างนั้นเราโดนป้าๆลุงๆหรือพี่น้องในบ้านที่เป็นญาติกันด่าตลอดว่าโตแล้วไม่สนใจตายาย เรายอมรับว่าไม่ได้มาซื้อข้าวซื้อน้ำให้ตายานตลอด เพราะที่เราอยู่มันก็ไกล แต่ทุกครั้งที่เรามา เราซื้อของหรือให้เงินตายายตลอด แต่จะมีพี่ที่เป็นลูกของป้ากับน้า 2 คนนี้ยืมเงินเราบ่อยมากจนเราไม่อยากเจอหน้าเขาเลย พอเริ่มโตเราเริ่มมีภาระหรือของที่ตัวเองอยากได้มากขึ้นเวลาเขาทักยืมเราก็ให้บ้างไม่ให้บ้าง แต่เราทวงเขาบ่อยมากๆ หลังๆเขายืมเท่าไหร่เราทวงทุกบาทเลย ยอมรับว่าพอโตขึ้นเราเริ่มใช้เงินฟุ่มเฟือยไม่ได้เหลิอเก็บมากเท่าเมื่อก่อน แต่เราต้องมีเงินติดบันชีไว้ตลอดเพราะเราตัวคนเดียว
พี่ชายเราคนโต เขาไม่ได้ทำงานมาหลายปีแล้ว เขาอยู่ที่เดียวกับที่ตาอยู่ เราไม่ค่อยให้เงินเขาเพราะเขาใช้แบบไม่คิด แรกๆเราก็ให้จนถึงวันนึงที่เราไม่ไหวเราด่าเขาบ่อยมากๆเพราะเขาชอบไปยืมคนอื่นแล้วคนอื่นก็มาทวงกับเรา พี่สาวก็มีบ้างที่ยืมเราแต่เขาคืนตลอด แต่คืนแล้วห็ยืมเรื่อยๆ สภาพทางการเงินจากที่มีเก็บเราเริ่มแทบไม่เหลือ
เราเลยขายของออนไลน์ดู ช่วงแรกๆเราขายดีมาก เราเลยเริ่มซื้อบ้านแต่เราผ่อนนะคะ ก็ทำควบคู่กับงานประจำ เรามีเงินพอจ่ายค่าบ้านค่ากินทุกเดือนและมีเงินก้อนเก็บ เราขายออนไลน์ประมาน 1 ปีนิดๆมีช่วงที่ธุรกิจเราไม่มีลูกค้าเลย เราเลยขายแบบขาดทุนออกไปและเลิกทำ
ช่วงที่เรามีเงินมากๆเราชอบติดกินของอร่อย แล้วก็บ้าสกิลแคร์คือใช้แต่ของดีๆ แล้วเราก็ให้เงินเดือนแม่ เราเริ่มช่วยเหลือคนอื่นน้อยลง ยกเว้นพี่สาวกับพี่ชายแท้ๆของเรา
จนช่วงปีก่อนเราลองเล่นบาคาร่าเล่นครั้งแรก เราเสีย 8000 ด้วยความที่เราเป็นคนงกและจะเสียดายเงินมากๆอยู่แล้วเวลาที่โดนโกงหรืออะไรเราก็เข็ดเลย ไม่คิดจะตามคืนหรือเล่นต่อ ผ่านมาช่วงต้นเดือนธันวา เรากลับมาลองเล่น ตอนแรกเสีย 4หมื่นกว่าเงินหมดบันชี แถมยืมเพื่อนมาอีก เราก็เอาชีวิตรอดได้จนถึงสิ้นเดือน โบนัสบวกเงินเดือนออก 3 หมื่นกว่าๆ เราชั่งใจอยากลองเล่นอีกเผื่อได้คืนสักนิดก็ยังดี เราคิดว่าถ้าหมดถึง 3000 จะยอมเสียไม่เล่นต่อ สุดท้ายเราก็แพ้ความโง่ตัวเอง เล่นหมด รวมๆภายใน 1 เดือนเกือบแสน
แล้วช่วงนี้พี่ที่เคยยืมเงินเราบ่อยๆเขาเริ่มมีเงินมาสักพักแล้ว ซื้อไอโฟนให้ผัว ออกรถ ซื้อทองใส่ แต่หนีเดิมเราเขาก็ไม่คืนนะคะที่ยืมเราทีละ 500-1000 เมื่อก่อนรวมๆก็เยอะ แต่ไม่พูดถึงเลย เราหมดหนทางเลยลองทักไปขอยืม นี้เป็นครั้งแรกที่เรายืมเขา เขาอายุเยอะกว่าเราประมาน 12 ปี เราขอยืมเขา 5000 จ่ายค่าบ้าน เขาบอกเราว่าไม่ได้เก็บเงินไว้ในบันชี เราก็รู้แล้วว่าเขาไม่ให้ยืม เราเลยตัดสินใจทวงหนี้ที่เขาเคยติดเรา เขาอ่านไม่ตอบ สักพักแม่เขาทักไปด่าแม่เราบอกเราเอาเรื่องเก่ามาพูด บอกเราใช้เงินกินหรูอยู่แพงแล้วมาขอยืมเงินลูกเขา แล้วแม่เราที่อยู่บ้านเดียวกับตายายอัดเสียงมาให้ฟังว่าเขากำลังนินทาเรา คือบ้านหลังนั้นญาติพี่น้องจะไปรวมตัวกันเพราะตายายอยู่ที่นั้น
เขาพูดว่าเงินเราก็พึ่งออกโบนัสก็ได้ แต่เอาเงินไปทำอะไรหมด บอกว่าเรามาบังคับยืมเงินเขา บอกว่าขนาดมีเงินตายายไม่เคยมาดูแล ข้าวปลาตอนเช้ามีแต่ลูกๆของตายายซื้อ { แต่เขาเอาเงินที่เราให้ตายายไว้ไปซื้อตลอด } บอกว่าเราสร้างหนี้ให้ตัวเองเพราะผ่อนบ้านไม่ประมานตัวเองว่าไหวมั้ย แล้วก็ด่าเรื่องการใช้ชีวิตของเรา
เรารู้สึกว่าเรื่องนี้เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ เราทำผิดกับตัวเองแต่กับคนอื่นเราก็ช่วยเหลือเขามาตลอด ช่วยจนเขามีทุกวันนี้ได้ ยืมกี่พันเราก็ให้ อีกใจเราก็คิดว่าเราจะไปโกรธเขาก็ไม่ได้เพราะเราใช้ชีวิตไม่ระวังแบบที่เขาว่าจริงๆ แต่เราก็แค่แอบคิดว่าทำไมเวลาทุกคนในบ้านเดือดร้อนทุกคนนึกเราและมีเราคอยช่วยแต่พอเราเดือดร้อน เขาไม่คิดแม้แต่จะพยายามที่จะช่วยเลย แถมด่าเราขนาดนี้เราผิดที่เราทวงเงินหรอ แต่เราก็มองย้อนกลับไปทุกคนในบ้านเป็นแบบนี้กับครอบครัวเราอยู่แล้ว แม่เราก็มีนิสัยใช้เงินเปลือง แต่เขาชอบเลี้ยงพี่น้องคนในบ้าน เราก็ด่าเขาบ่อยๆยอมรับว่าบางทีคนอื่นก็ได้ยินเวลาเราพูด แม่เราแจกชนิดที่ว่าเราให้เดือนละหมื่นก็ไม่พอ ใครขอให้เลี้ยงเหล้าเลี้ยงหมูกระทะอะไรแม่เราควักหมด แต่สิ่งที่ได้รับคือคำนินทาพูดกระแทกว่าแม่เราโง่ สมองไม่ดี พูดแดกแม่เราทุกอย่างว่าพวกเขาเหนือกว่า ฉลาดกว่า
แต่สุดท้ายคือเราโกรธเขาเพียงเพราะเขาไม่ให่ยืมเงิน แบบนี้เราผิดมากมั้ยคะ