เริ่มเลยนะครับ คือผมรู้จักกับน้องคนนี้มาทางสื่อออนไลน์นี่แหละครับ แล้วรู้สึกดีต่อกันมากมาตลอด คุยกันทุกวัน โทรคุยกันทุกคืน ระยะเวลาประมานเกือบๆปีแล้วครับ ระหว่างคุยกันก็มีไม่เข้าใจกันบ้างโกรธกันบ้าง แต่ก็ยังคุยกันมาได้ตลอดไม่ได้หายไปไหนกัน แล้วมาวันนึงมันมีเรื่องที่เราต้องเลิกรากันครับ ซึ่งระหว่างที่เราห่างกันไปไม่ได้คุยอะไรกันแล้ว แต่น้องคนนี้ก็ยังมีแอบทักมาหาผมบ้างไรบ้าง ผมเองก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาแค่ทักผิด แต่กะคุยสักระยะนึง ผมก็ไม่ได้มีความรู้สึกว่าเขาอยากกลับมาคืนดีกลับผมเลย ณ ตอนนั้นนะครับ แต่ใจผมเองก็โคตรคิดถึงเขาเลย อยากกลับไปคุยกับเขาใจจะขาด แต่ผมกลัวเสียฟอมครับ ที่ไปง้อเขา ส่วนตัวเขาเอง ผมณตอนนั้น ก็ไม่คิดเลยว่าอยากกลับมาหาผมจริงๆหรือเปล่า แต่เป็นบทสนทนาสั้นๆครับไม่มีไร แล้วก็ห่างหายกันไปอีกพักนึง 

แล้วเรื่องมันอยู่ตรงนี้แหละครับ ไม่รุ้อะไรดลจิตดลใจ ผมเขาไปส่องสตอรี่ไอจีน้อง ผมเห็นว่าเขามีคนใหม่แล้วครับ ซึ่งรุ้จักกันมาไม่กี่วัน แล้วแฟนใหม่เขา ทำงานอยู่ฝั่งตรงข้ามที่น้องทำงาน น้องเขาลงสตอรี่ เป็นรูปช่องแชทอะครับ ใจความประมานว่า ผู้ชาย(แฟนใหม่)เขาถามว่าอยากกินอะไรไหม พี่ซื้อไปให้ กาแฟไหม ซื้อไปฝาก แล้วที่ผมเจ็บมากๆคือตรงที่ น้องเขาตั้งหัวข้อสตอรี่นั้นว่า ทำยังไงให้อยู่กับคนๆนี้ตลอดไป คือผมเห็นแล้วอแบบแทบทรุดเลยครับ ตัวชาหน้าชา ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยอมรับความจริงครับ แต่ก็ยังนั่งขุ่นคิดว่า น้องกับแฟนใหม่ไปทำอะไรกันอยู่ ป่านนี้ไปถึงไหนแล้ว มันคิดทุกคืนครับ เป็นทุกคืนที่ทรมานมาก ได้แต่มานั่งน้อยใจที่เราทำให้น้องแบบนั้นไม่ได้เลย เพราะเราอยู่ไกล ไม่สามารถให้ความใดล้ชิดได้เลย น้อยใจที่ตอนน้องคุยกับผม ทำไมผมไม่ได้รับอะไรแบบที่ คนใหม่เขาได้รับบ้างเลย แล้วตอนนี้เขาก็ดูรักกันดีครับ แล้วมันจะพัฒนาความสัมพันขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งผมเข้าใจทุกอย่าง เคยปรึกษาหลายๆคนใกล้ตัวนะครับ บางคนเขาก็ขำครับ ว่าผมจะมานั่งเสียใจทำไม ผมกับน้อง ไม่เคยใช้ชีวิตร่วมกันมาเลย หน้าไม่เคยเจอกัน ไม่เคยเที่ยวด้วยก้น ไม่เคยนอนด้วยกัน จะมานั่งจมปลักอยู่ทำไม ซึ่งผมก็คิดว่าที่เขาบอกมา มันก็จริงครับ แต่ผมเองไม่รู้สิครับ ผมรู้สึกว่าผมรักน้องคนนี้ๆมากๆเลยทั้งที่ๆยังไม่เคยเจอกัน เขาคือตรงใจผมทุกอย่าง เป็นเด็กบ้านๆ แล้วผมตั้งใจว่าผมจะไปหาเขาในสักวัน แต่ก็ไม่ทันแล้วละครับตอนนี้ อย่างนี้ที่เขาว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด