เล่าที่มาของเรื่องค่ะ 

เราจบมัธยมต้นแล้วผู้ปกครองให้มาเรียนคณะเกษตร ของสถาบันหนึ่ง เราเรียนอยู่ระดับชั้นปวช. สาขาเกษตรศาสตร์ ซึ่งเราไม่มีสิทธิ์เลือกเองด้วยซ้ำว่าอยากเรียนอะไร ผู้ปกครองเป็นคนจัดหาให้ทุกอย่าง  เพราะผู้ปกครองมีฐานะไม่ค่อยดี อีกอย่างสถาบันแห่งนี้อยู่ใกล้บ้านเราด้วย ถึงกับเดินไปเรียนได้เลยแหละ  แต่ความจริงเราไม่ได้ชอบเกษตรตั้งแต่แรกอยู่เเล้ว เราค่อนข้างอคติกับการเกษตร ไม่ใช่เพราะเกษตรไม่ดี แต่เรายุ่งกับการทำเกษตรเลี้ยงสัตว์มาตั้งแต่ยังเด็กเลยทำให้เราอยากทำอย่างอื่นบ้าง   เมื่อก่อนเราก็มีความฝันนะเราฝันอยากเป็นหมอ เป็นพยาบาล ครั้งหนึ่งพ่อเคยบอกเราว่าถ้าจบป 6 เกรดดีจะส่งเราไปเรียนโรงเรียนมัธยมชื่อดังในจังหวัดนั้น  แต่เราทำได้เราก็ได้เรียนสถาบันเดิม สถาบันเก่าก็ดีนะแต่เราแค่รู้สึกว่าจริงๆแล้วผู้ปกครองแค่หลอกเรา  พอขึ้นมัธยมผู้ปกครองก็ใช้มุกนี้อีกตอนนั้นเราเชื่อนะพยายามเรียนดีเพื่ออนาคตของตัวเอง แต่สุดท้ายก็จบเหมือนเดิม  เราเริ่มรู้ตัวแล้วแหละว่าโดนหลอก เพราะพี่สาวของเราก็ได้เรียนที่นั่นเหมือนกัน เราเคยบอกคุณครูที่โรงเรียนนะว่าอยากเป็นหมอเป็นพยาบาล แกบอกกับเราว่า คนอย่างเราจะไม่ได้หรอก แกบอกว่าแกเป็นคนที่ทำนายชีวิตลูกศิษย์มาหลายคนแล้ว แล้วมันก็เป็นจริง  คนอย่างเราไม่มีทางทำได้  ตั้งแต่นั้นเราก็เสียความมั่นใจไปเลย และก็ไม่ได้มีอะไรที่ใฝ่ฝันเป็นพิเศษ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองต้องเรียนอะไร แต่ก็อยากเรียนมัธยมปลาย เราแค่รู้สึกว่าเราอยากเรียนมัธยมเพราะยังไม่อยากเลือก ว่าจะเรียนอะไร เราอยากมีเวลาค้นหาตัวเองให้มากกว่านี้ เวลาที่ผู้ปกครองให้ความหวัง เราโคตรหวังเลย แต่พอจะจบมัธยมต้นเราก็รู้แล้วว่าเราอาจจะไม่ได้เรียนต่อ ครอบครัวไม่ได้สนใจเลยว่าเราอยากเรียนอะไร ไม่เคยถาม ไม่สนใจด้วย  เวลาที่อาจารย์ถามว่าใครไปเรียนที่ไหนบ้างเราก็ตอบไม่ได้เพราะแกไม่เคยพูดกับเราจนกระทั่งปิดเทอมไปแล้ว ก็ยังไม่มีวี่แวว สุดท้ายพาเราไปสมัครเรียนในวันที่ใกล้จะปฐมนิเทศ เราเลยได้มาเป็นนักศึกษาของสถาบันนั้น ลึกก็ดีใจนะอย่างน้อยก็ได้เรียน 
จนกระทั่งเรามีความหวังอีกครั้งเรามีกำลังใจที่จะเรียนที่นี่ เรามีเป้าหมายถึงจะไม่ใช่ความฝันก็เถอะ 
มีครูคนนึงบอกว่า ตอนขึ้น ปวส เขาจะให้เลือกสาขาได้ ครูคนนั้นแนะนำให้เราเข้าสาขาสัตวศาสตร์  สาขาเดียวกับรุ่นพี่สมัยมัธยม เอาเขาเป็นแบบอย่าง จบมาให้ไปเป็นสัตวบาล  ตอนนั้นเรามีกำลังใจและก็ความมุ่งมั่น  อยากเป็นเป้าหมายในชีวิตของเราเลย เรามั่นใจว่าตัวเองจะเรียนสัตวศาสตร์แน่ๆ  แต่พอเราเรียนมาถึงปีที่ 2 เรากับค้นพบว่าตัวเองไม่มีความชอบเลย  รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเป้าหมายไม่รู้ว่าต่อไปถ้าเรียนจบแล้วจะเป็นยังไง แล้วค่อยๆทิ้งการเรียน ไม่มีไฟ 
หลังสูตรที่สถาบันที่เรากำลังศึกษา มี
ปวส /ป.ตรี มีแขนงวิชาดังนี้
 1.สัตวศาสตร์  
2.พืชศาสตร์  
3.การประมง 
4.เครื่องจักรกลเกษตร 
5. เทคโนโลยีอุตสาหกรรม (อาหาร)
ปวช.มีเเค่เกษตรศาสตร์  สาขาเดียวค่ะ
ดังนั้นเราเลยอยากมีทางเลือกอื่นที่เราชอบค่ะ

ตอนนี้เราคิดหนักในอนาคตของเรามากเลย จะถอยก็ไม่ได้ ถ้าไปต่อก็กลัวพังกว่านี้ เราเลยอยากรู้ว่าถ้าเราจบสาขาเกษตรศาสตร์ระดับปวช เราสามารถไปต่อสถาบันอื่นที่เป็นมหาลัยคณะไหนได้บ้าง นอกเหนือจาก 5 อันข้างบน 
เราเรียนป่าไม้ได้ไหม เราอยากมีทางเลือกมากกว่านี้ ค่ะ 

สาเหตุที่เราไม่สนใจแขนงวิชาด้านบน เพราะ
1  สัตวศาสตร์ เราไม่กล้าพอไว้ใจแข็งพอเรากลัวหมดทุกอย่างเราไม่แน่ใจเหมือนกันนะว่าคณะอื่นสถาบันอื่นจะน่ากลัวไหม 
2 พืชศาสตร์เรากลัวอะไรก็ไม่ประสบผลสำเร็จ รู้สึกเป็นคนไม่พิถีพิถันกับพืช (แต่ขอเก็บไว้เป็นทางเลือกค่ะ) 
3 ประมง ขอยอมรับตรงๆว่าเราไม่ชอบปลา ไม่มีความรู้เกี่ยวกับปลาเลยแล้วก็ไม่ถนัด
4 เครื่องจักรกล อันนี้ยิ่งแล้วกันใหญ่พวกช่างเราไม่มีความรู้เลยไม่เข้าใจ ถ้าถามว่าเพลารถอยู่ตรงไหน รูปร่างยังไงเราก็ตอบไม่ได้หรอก
5  อุตสาหกรรม เทคโนโลยีอาหาร อันนี้เราก็ไม่ได้ติดอะไรค่ะแต่เราอยากมีทางเลือกมากกว่านี้ค่ะ

สรุปคำถามค่ะ 
1) ถ้าเราจบสาขาเกษตรศาสตร์ระดับปวช เราสามารถเรียน คณะไหนได้บ้าง นอกเหนือ 1.สัตวศาสตร์  
2.พืชศาสตร์  
3.การประมง 
4.เครื่องจักรกลเกษตร 
5. เทคโนโลยีอุตสาหกรรม (อาหาร)

2)เราเรียนป่าไม้ได้ไหม  เเล้วถ้าอยากเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ต้องเรียนคณะอะไร สาขาอะไร 

3) มหาวิทยาลัยที่มีคณะเกษคร ที่มีพื้นที่ใกล้ นครพนม มีมหาลัยอะไรบ้าง

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ที่ยอมสละเวลา เพื่อให้คำเเนะนำหนู