เริ่มเรื่องมาจากที่ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่านคุยกันไว้ว่าในอีก2ปีจะมาสู่ขอแล้วเหตุการณ์หลายๆอย่างก็เกิดขึ้นจนทำให้ครอบครัวของฝ่ายชายไม่มีเงินที่จะมาสู่ขอตามสัญญาเพราะบวกกับที่เราท้องและแฟนของเราจะไปทำงานต่างประเทศในอีก1เดือน(ไปเกาหลีแบบถูกกฎหมาย)ซึ่งช่วงที่แฟนเราจะไปมันตรงกับช่วงครบรอบ2ปีที่คุยกันไว้พอดีแล้วทางครอบครัวของแฟนก็ต้องรีบหาเงินเพื่อเตรียมส่งแฟนไปตปทซึ่งค่าใช้จ่ายก็ไม่ใช่น้อยๆเลย ทางครอบครัวแฟนเลยโทรไปขอเลือนงานสู่ขอกับทางครอบครัวเราว่าขอเลือนออกไปสัก1-2ปีได้ไหม เพราะยังไงพอแฟนเราไปแล้วยังไงก็มีเงินมาสู่ขอตามสัญญาแน่ๆ แต่ทางฝั่งพ่อแม่ของเราเขาไม่ยอมยังไงก็ต้องมาวางเงินตามสัญญา ทางครอบครัวเราก็ครอบครัวแฟนก็คุยกันอยู่นานว่าจะขอเลือนได้ไหมเพราะเขาไม่รู้ว่าจะหาเงินมาจากไหน แล้วทางพ่อแม่เราก็บอกกับทางนั้นว่าถ้ายังคุยกันไม่ได้สักทีจะเอาเรากลับบ้าน ซึ่งเราก็ท้องอยู่ด้วย ทางครอบครัวแฟนเขาดีกับเรามากคอยช่วยเหลือเราตลอด (เรากับแฟนออกจากงานมาสักพักแล้วเพราะต้องค่อยเดินเอกสารหลายๆอย่างเกี่ยวกับการไปทำงานตปท) ทางพ่อแม่แฟนเขาก็ค่อยให้เงินเราไปฝากท้องตลอดและค่อยให้เงินซื้อของบำรุ่งเด็กในท้องอีกเราก็คุยกับทางพ่อแม่เราแล้วว่าช่วยเข้าใจฝ่ายชายหน่อยได้ไหม พอเราพูดแล้วอธิบายไปเขาหาว่าเราเข้าข้างฝ่ายชายไม่เอาฝั่งพ่อแม่ตัวเอง ทั้งๆที่ตอนเราท้องตอนเราไม่มีเงินเขาไม่เคยถามไถ่เราเลยว่ามีเงินไปหาหมอไหม มีเงินใช้ไหม ถามแต่เรื่องเดียวเรื่องงานสู่ขอว่าเขาจะเอายังไงแน่ ตอนนี้เราเครียดมากเพราะทางฝ่ายชายเขาก็ไม่โอเคแล้วที่ทางพ่อแม่เราเขาโทรไปถามแต่เรื่องสู่ขอกับทางฝ่ายชาย เราเองก็ไม่รู้ว่าจะคุยกับพอแม่เราว่ายังไงดีเพราะเขาไม่ฟังความเห็นของเราเลย จนทำให้ฝ่ายชายตัดสินใจเอาที่ดินไปจำนองเพื่อให้เรื่องมันจบๆไป แล้วทางฝ่ายชายเขาก็บอกว่าให้เงินไปก็ถือว่าจบๆกันแล้วนะจะไม่มีการจัดงานหรือพิธีพูดข้อไม้ข้อมือใดๆแล้ว แล้วเขาก็ไม่อยากที่จะเห็นหน้าทางครอบครัวของเราอีก