คือตามหัวข้อเลยค่ะ เค้าสงสัยอย่างนึงในตัวของเพื่อนที่เค้าก็สนิทกันได้เกือบ1ปีเเล้วค่ะ คือ เค้ารู้สึกว่าชีวิตของเพื่อนสนิทของเค้ามันเเบบดูไม่จริงมันปลอม คือเค้าอ่ะก็อยากถามเหมือนกันเเต่เค้าไม่กล้าพอที่จะถามกลัวเเบบสิ่งที่เค้าคิดอ่ะมันไม่จริงเเล้วเดี๋ยวมันจะมีปัญหากัน เค้าเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆหน่อยอะค่ะว่าสิ่งที่เค้าคิดมันใช่ไหมหรือเค้าอะเเค่คิดไปเอง
อย่างเเรกที่เค้าสงสัยเลย
1. คือในไอจีสตอรี่เนี่ยค่ะมันจะมีเเบบ ประมาณให้ส่งข้อความเเบบไม่ระบุตัวตน ไรงี้ ล่ะเเบบคือเค้าอ่ะ ถึงจะเเบบสนิทกันได้เเบบไม่ถึง1ปีงี้ค่ะเเต่เเบบเค้ารู้วิธีการพิมพ์ของเพื่อนอ่ะเเบบนางจะเเบบพิมพ์ คะ/ค่ะอะไรงี้ไม่ถูก ล่ะเเบบ นางจะชอบใช้คำว่าเเบบ เย็นชา อะไรงี้  ล่ะเเบบคำถามที่ถามมาอ่ะค่ะมันเเบบเหมือนๆกันมันเหมือนเเบบคนๆเดียวกันส่งมา เเล้วเเบบบ้างคำถามอ่ะคะมันก็มีเเบบวันนี้หนูเห็นพี่ นู้นนี่นั้น เเต่เเบบเเอคของเพื่อนอ่ะคะมันเเบบไม่มีรุ่นน้องคนไหนติดตา?มเลยอ่ะะะเพราะมันเป็นเเอคที่นางพึ่งเเบบสร้างมาใหม่ล่ะมันมีครั้งนึงค่ะะะ นางก็ลงสตอรี่ตอบข้อความนี่ล่ะค่ะ ล่ะเเบบในข้อความที่ส่งมาก็เเบบประมาณว่า พรุ้งนี้พี่จะมาโรงเรียนไหมค่ะ จากน้องจ.(นามสมมุติ) ซึ่งเค้าเเบบตอนนั้นก็ไม่ได้อะไรค่ะก็กดใจตามปกติ เเต่พอเค้าเเบบลองไปส่องเเอคเพื่อนเล่นๆก็งงเลยค่ะเเบบน้องจ.ไม่ได้ติดตามนางเลยเเล้วเเบบคนที่ไม่ได้ติดตามกันไม่สนิทกันจะมาถามทำไมจริงไหมคะ
2.คือไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ค่ะจะเป็นวันกีฬาสีซึ่งมันก็จะมีหน้าที่อย่างนึงค่ะที่เเบบจะต้องเเต่งตัวถือพานที่มีเหรียญเเบบคนที่ถือเหรียญให้คนมอบเหรียญอ่ะคะ  ล่ะเเบบมันจะมี3วัน ซึ่งนางก็บอกเรานี่เเหละค่ะว่าจะไปเป็นวันที่2 เเล้วเเบบตอนเที่ยงงี้นางก็เเบบว่าเอ่อซื้อน้ำมาฝากหน่อยที่อัศจรรย์ใหญ่เเบบตรงนั้นมันก็จะมีห้องพักอยู่ให้กรรมการนักฬาล่ะก็คนมอบเหรียญไปเเสตนบายอยู่ตรงนั้นล่ะเราก็ไปค่ะกับเพื่อนอีก2คนค่ะ เรากับเพื่อนๆค่ะเดินหานางอยู่ในนั้นราวๆครึ่งชั่วโมงค่ะ นางบอกว่าอยู่ในห้องซึ่งเค้ากับเพื่อนค่ะก็หากันทั่วในนั้นเลยเพราะห้องมันมีอยู่เเค่ไม่กี่ห้อง ล่ะเค้าก็ถามอาจารย์ว่าเเบบเห็นคนที่มอบเหรียญเห็นคนที่เเต่งตัวไหมอาจารย์เขาก็บอกว่าออกไปข้างนอกกันหมดเเล้วนิ ตอนนั้นก็งงนิดนึงอ้าวอาจารย์เขาไม่เห็นกันเลยหรอเค้าเลยเเชทว่าให้นางเดินออกมาได้ไหมนางบอกไม่ได้อาจารย์ไม่ให้ออกไปซึ่งมันย้อนเเย้งมากกกค่ะเพราะก่อนที่เค้าจะเดินมาถึงอัศจรรย์ใหญ่ เค้าก็เห็นคนมอบเหรียญอ่ะคะประมาณ6คนก็คือชาย3หญิง3 ล่ะหนึ่งในนั้นก็มีเพื่อนในห้อง1คนเค้าก็ถามนะคะว่าเห็นนางไหมเพื่อนคนนนั้นบอกไม่เห็นทั้งที่จริงนางก็เเสตนบายอยู่ตรงนั่นตลอดเวลาล่ะเเบบเพื่อนคนนั้นก็อยู่นั้นตลอดเวลาทำไมถึงไม่เห็น???ล่ะเเบบเค้าก็มีเพื่อนคนนึงค่ะเค้าก็เเบบเป็นเเบบตัวเเทนนักกีฬาเพื่อไปรับเหรียญเเทน ล่ะก็ต้องอยู่ตรงนั้นตลอดเวลาเหมือนกันเเต่กับไม่เห็นนางทุกคนว่า มันเเปลกเกินไปไหมล่ะ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เห็นเลยยยยยยย ล่ะเเบบเพื่อนคนอื่นๆอ่ะคะที่ไม่ได้สนิทกันเขาก็ไม่เห็นนางเลยยยอ่ะะ

ล่ะเเบบพอช่วงเย็นเค้าก็เเบบทักไปขอโทษว่าเเบบเอ่ออนี่อ่ะหาไม่เจอจริงๆเลยรีบกลับมากินข้าวเพราะมันจะถึงเวลาเเล้ววว เเล้วนางก็เเบบบอกว่าโทษทีพูดไม่เคลียร์เองว่าเป็นประตูบานไหน ด้วยความที่เเบบเค้าก็อยากรู้ไงว่าเเบบเพื่อนอ่ะใส่เสื้อสวยไหมอะไรงี้ เค้าก็เเบบขอดูไรงี้ นางก็ตอบว่า ไม่ได้ถ่ายไว้ซึ่งปกติอ่ะนางเป็นคนที่ถ่ายรูปอ่ะยิ่งเวลาเเต่งสวยต้องถ่ายอ่ะ  ล่ะไม่กี่นาทีต่อมานางก็เเบบลงสตอรี่ ที่เเบบถ่ายคนที่ถือพานซึ่งถ่ายจากด้านหลัง ล่ะเเบบ เค้าอ่ะจำหุ่นจำร่างของนางได้เเต่เเบบในรูปอ่ะมันไม่ใช่รูปนางเลยอ่ะะะะะ ไม่ใช่เเม้เเต่นิดเดียวววว ล่ะเเบบตามที่เค้าเห็นอ่ะนะคนที่ทำหน้าถือพานคือจะถือเเค่6คนเดิมๆซ้ำกันทั้ง3วันเลย

ล่ะเค้างงถ้าสิ่งที่เค้าคิดเป็นจริงทำไมนางถึงทำเเบบนั้นทำไปทำไม?