สวัสดีค่ะ กระทู้ของเราอยากจะเล่าประสบการณ์และสอบถามเกี่ยวกับการเลี้ยงแมวแรกเกิดค่ะ
เริ่มเรื่องเลยคือวันที่13ธันวาตอนดึกๆ น้องชายเราวิ่งมาบอกว่ามีลูกแมวอยู่หน้าบ้าน เราออกไปดูพบว่าเป็นลูกแมวที่พึ่งคลอดได้ไม่นาน ซึ่งก็น่าจะเป็นลูกแมวที่เราได้ยินเสียงร้องก่อนหน้านั้น2-3วัน(ตอนแรกคิดว่าแมวบ้านข้างๆ) ตอนนั้นดึกแล้วไม่รู้จะทำยังไง นั่งคุยกันกับที่บ้านก็คิดว่าแม่แมวน่าจะทิ้งลูกไว้สักพักนึงแล้ว เพราะได้ยินเสียงแมวร้องมาหลายวัน แล้วก็ร้องนานด้วย คิดว่าน้องน่าจะหิวจนมีตัวนึงคลานออกมาจากใต้ตู้จนโดนหมากัดตาย
ตอนนั้นเราหาลังมาใส่น้องทั้ง5ตัวและไปหาซื้อนมแพะมาป้อน พอป้อนนมเสร็จก็เอาเค้าไว้ใต้ตู้ที่เดิม โดยใส่ลังรองผ้าไว้ หวังให้แม่เค้ากลับมาเอาลูก คืนนั้นแม่แมวยังไม่ได้มาเอาลูกค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าได้มาหาลูกบ้างรึป่าว เราก็แวะไปป้อนนมครั้งสองครั้ง สุดท้ายเค้าก็มาคาบลูกไปตอนดึกๆของอีกวันค่ะ
แต่แม่แมวดันทิ้งลูกแมวตัวเล็กที่สุดไว้ รอเท่าไหร่ก็ไม่มาเอา อากาศเริ่มเย็นแล้วเราเลยไม่รอ เอาลูกแมวเข้าบ้านมาป้อนนมดูแลเองเพราะกลัวเค้าหนาวตาย จนผ่านไปวันสองวันก็เจอลูกแมวตัวนึงอยู่ใต้โฟมที่วางกระถางต้นไม้หน้าบ้านข้างๆตัวน้องเลอะโคลนเหม็นคาวมากเพราะตรงนั้นเป็นทางผ่านน้ำทิ้ง เราเลยเอาน้องมาเลี้ยง ก็เอามาอยู่ด้วยกันกับเจ้าตัวเล็ก
เราก็คอยดูแลให้นมแพะเรื่อยๆทุก2ชม. กระตุ้นการขับถ่ายตามที่อ่านข้อมูลในเว็บต่างๆ เอาถุงน้ำร้อนรองใต้ผ้าให้พออุ่นให้เค้านอน ดูแลมาเรื่อยๆจนวันที่ 21เรารู้สึกว่าเจ้าตัวใหม่พุงกางมาก แล้วน้องก็อึแข็งมีอึคาอยู่ที่ก้น ด้วยความที่เราไม่มีประสบการณ์เลี้ยงแมวเลยเราก็กังวลว่าเขาจะเป็นอะไร เลยพาไปหาหมอ
หมอจับดูน้องแล้วบอกว่าแมวที่ยังไม่ลืมตาไม่เหมาะกับการกินนมแพะ เพราะลำไส้เค้าจะยังย่อยได้ไม่ดี ให้ซื้อนมผงสำหรับแมวแรกเกิดมาชงให้กิน ตอนนั้นหมอก็แนะนำมาหลายยี่ห้อเลยค่ะ วันนั้นเราก็ไปที่ร้านหาซื้อให้เค้าทันที เราได้นมยี่ห้อนึงมาเป็นซองสีชมพูขาว ที่เลือกยี่ห้อนี้เพราะเป็นยี่ห้อเดียวที่ไม่เขียนว่านมแพะ และเป็นหนึ่งในยี่ห้อที่หมอพูดถึง
จากนั้นเราก็ป้อนนมนี้ดูแลเค้ามาเรื่อยๆ ซึ่งเราสังเกตว่าหลังจากกินนมยี่ห้อนี้แล้ว น้องถ่ายเหลว ไม่ได้ถ่ายเป็นก้อนแน่นๆเหมือนแป้งอัดแข็งเหมือนตอนกินนมแพะ เราก็คิดว่าคงปกติ แบบนี้น่าจะดีแล้ว
แต่ดันไม่ใช่ค่ะ เพราะน้องทั้งคู่ถ่ายเหลวมาเรื่อยๆ และเหลวมากขึ้น ตอนแรกเรายังไม่ได้เอะใจอะไรเพราะน้องยังร่าเริงกินนมได้ปกติ กลิ่นอึไม่เหม็นคาว
จนวันที่25 น้องถ่ายเหลวมากๆมีปนเลือดออกมานิดหน่อย และอึมีกลิ่นคาว ที่สำคัญคือน้องไม่กินนม ตอนนั้นยังไม่สะดวกพาเค้าไปหาหมอ เราเลยเอาเกลือแร่แก้ท้องเสียของคนมาชงแล้วคอยป้อนเค้าทุก1-2ชม.และงดนม(งดไม่ถึง4ชม.แล้วสลับป้อนกับเกลือแร่) สุดท้ายวันที่27น้องตัวเล็กสุดก็เสียค่ะ
วันที่28เราเลยพาอีกตัวไปหาหมอ หมอซักประวัติแล้ววิเคราะห์อยู่นานค่ะ แต่เนื่องจากก้นน้องบวมมากหมอเลยไม่อยากเอาที่ตรวจสอดก้นตรวจอึน้องเพราะคิดว่าเค้าคงจะเจ็บมาก หมอบอกว่าเค้าอาจจะติดเชื้อแบคทีเรียหรือแย่กว่านั้นคือเชื้อไวรัส หรือโชคดีเลยก็คือแค่ท้องเสียอาจจะเป็นเพราะนมที่เค้ากิน เพราะหมอบอกว่านมตัวนี้ส่วนใหญ่แมวเด็กกินแล้วจะท้องเสียแบบนี้ และที่อึปนเลือดอาจจะเป็นเลือดจากแผลที่ก้น(อันนี้หมอยังไม่แน่ใจค่ะ)
วันนั้นเลยตัดสินใจกับหมอว่าเราจะพาเค้ากลับมาดูแล ถ้าเค้าดีขึ้นตามลำดับ วันที่2มกราเราจะพาเค้ากลับไปตรวจหัดอีกครั้ง (คืนก่อนที่เราจะพาน้องมาหาหมอเราป้อนน้ำเกลือจนน้องเริ่มมีแรงหมอเลยคิดว่าเค้าน่าจะโอเคค่ะ เลยลงความเห็นกันตามนี้) และก็แนะนำให้เปลี่ยนนมเป็นนมkmrเพราะดีที่สุดสำหรับลูกแมววัยนี้
เราดูแลน้องคอยป้อนยา(ปฏิชีวนะ,ลดปวดเกร็งท้อง,เกลือแร่,เจลทาก้น)ตามที่หมอจ่ายมาให้ตลอดทั้งวันทั้งคืน ตอนดึกๆก้นเค้าก็ดูบวมแดงน้อยลง วันที่29 เค้าก็ดีขึ้นอีก ดูมีเรี่ยวแรงมากขึ้น อึเค้าเริ่มมีเนื้อจากที่ตอนแรกเป็นน้ำอย่างเดียว แต่ที่แย่คือมีลิ่มเลือดปนออกมาบ้างบางครั้ง เราก็ยังป้อนยาอยู่เรื่อยๆ แต่วันนั้นเรายังให้น้องกินนมเดิม(เพราะยังหาkmrไม่ได้) (หมอแนะนำว่าควรป้อนนมเพราะเค้าควรได้กินนมบ้าง เพราะยังเด็กมาก) และเราสังเกตเห็นว่าที่ขาและหางเค้ามีแผลเหมือนเปื่อย(ส่วนตัวเราคิดว่าเกิดจากความสะเพร่าของเราที่ช่วง2-3วันที่ผ่านมาอากาศหนาวเราเลยเช็ดทำความสะอาดให้เค้าไม่ดีพอ เพราะกลัวเค้าเป็นหวัด)
ในคืนวันที่30 ช่วงตี3(เราตั้งนาฬิกาปลุกไว้ทุก1.30ชม.)เค้าไม่ร้องกินนม เราลุกไปดูเห็นเค้านอนดูปกติ เลยคิดว่าคงเพลีย เพราะตอนเค้ายังไม่ป่วยบางทีเค้าก็นอนถึง3ชม.
จนเราลุกมาดูอีกทีตี5 ก็ยังเห็นเค้านอน (ลืมเล่าว่าที่ก้นเค้าจะเปียกเพราะเค้าฉี่แล้วเลอะช่วงขาหลังทั้งหมด) เราเลยปลุกเค้ามาป้อนเกลือแร่และเช็ดทำความสะอาดและทาเจลที่ก้นให้เค้า ตอนนั้นเค้าก็จะหลับอย่างเดียวเราเลยปล่อยเค้านอนต่อ ช่วง8โมงก็ปลุกเค้ามาป้อนนมเกลือแร่อีกครั้ง
จนสุดท้ายเราหลับไป ตื่นมาประมาณ10โมงนิดๆ รีบไปดูเค้าเราใจเสียมากเพราะเค้าตัวซูบลงมากจากเมื่อคืน ซูบไปหมดทั้งตัว เรารีบป้อนยาป้อนเกลือแร่กับนมเพราะหวังว่าเค้าจะดีขึ้น แต่เค้าแทบจะไม่กินเลย ถึงอย่างนั้นเราก็ยังป้อนนมกับเกลือแร่อยู่ทุกชม. และก้นน้องก็ดูจะไม่ดีขึ้น
วันนั้นอาการน้องทรุดลงเรื่อยๆ แทบไม่กินอะไร กลืนนมกับเกลือแร่ไปน้อยมาก จนช่วงเย็นๆ อยู่ดีๆน้องก็เดินไปมาแล้วก็ร้อง เราเอามาอุ้มอยู่พักนึงก็พากลับไปนอน คิดว่าเค้าคงเจ็บแผลที่ก้นเลยร้อง สุดท้ายตอนเย็นน้องก็เหมือนจะไม่ไหว เราเลยบอกเค้าว่าถ้าไม่ไหวก็ไปนะ ไม่ต้องทนทรมานแล้ว และไม่นานน้องก็จากไปค่ะ
จากที่เล่า เนื่องจากเราไม่เคยเลี้ยงแมวเลย ยิ่งแมวเด็กขนาดนี้ เราเลยไม่รู้ว่าเราทำผิดพลาดตรงไหนรึป่าว ถึงเราจะหาข้อมูลเยอะแค่ไหน หมอบอกว่าที่เราทำโอเคแล้ว ดีมากแล้ว แต่เราก็ยังรู้สึกผิดค่ะ อยากให้เพื่อนๆที่มีประสบการณ์เลี้ยงแมวลองวิเคราะห์จากที่เราเล่าดูว่าเราทำผิดพลาดไปตรงไหนไหม หรือใครที่มีประสบการณ์คล้ายๆกันลองมาแลกเปลี่ยนกันค่ะ
ปล.ลูกแมวตัวนึงในคอกมีคนในหมู่บ้านรับน้องไปเลี้ยง ให้กินนมแพะ น้องแข็งแรงดีค่ะ เราเลยสงสัยนิดหน่อยว่าสรุปนมแพะแมวเด็กเท่านี้กินได้ไหม
ปล2. เราคิดว่าสาเหตุที่น้องป่วยน่าจะมี2อย่างคือ 1.น้องตัวโตติดเชื้อแบคทีเรียจากตอนที่คลุกกับโคลนแล้วเราเอามาอยู่กับตัวเล็กโดยไม่ได้แยกดูอาการ ตัวเล็กเลยอาจจะติดไปด้วยจากการเลียอึฉี่ตัวโต 2.นมที่เราซื้อมาซองสีชมพูขาวน่าจะไม่เหมาะกับลำไส้น้อง
ปล3. ที่คิดว่าเค้าไม่ได้ติดไวรัสจากแม่เพราะว่าตัวอื่นในคอกแข็งแรงดี มีแค่2ตัวนี้ที่ป่วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราต้องขอร้องให้ทุกคนออกความเห็นกันตรงไปตรงมาอย่างสุภาพด้วยนะคะ เพราะถึงจะเลี้ยงเค้าไม่กี่วันแต่ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้เลย เราเลี้ยงเค้าอยู่กับเค้าตลอดจนเผลอรักไปตอนไหนก็ไม่รู้
2รูปนี้เป็นบันทึกที่เราจดเกี่ยบกับอาการน้องหลังกลับจากหาหมอ เพื่อที่เราจะเอาให้หมอดูในวันที่เราจะพาเค้าไปcheck upอาการอีกครั้งค่ะ มีบางช่วงที่ไม่ได้จดไปบ้างนิดหน่อยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
การเลี้ยงลูกแมวแรกเกิด/ลูกแมวท้องเสีย
เริ่มเรื่องเลยคือวันที่13ธันวาตอนดึกๆ น้องชายเราวิ่งมาบอกว่ามีลูกแมวอยู่หน้าบ้าน เราออกไปดูพบว่าเป็นลูกแมวที่พึ่งคลอดได้ไม่นาน ซึ่งก็น่าจะเป็นลูกแมวที่เราได้ยินเสียงร้องก่อนหน้านั้น2-3วัน(ตอนแรกคิดว่าแมวบ้านข้างๆ) ตอนนั้นดึกแล้วไม่รู้จะทำยังไง นั่งคุยกันกับที่บ้านก็คิดว่าแม่แมวน่าจะทิ้งลูกไว้สักพักนึงแล้ว เพราะได้ยินเสียงแมวร้องมาหลายวัน แล้วก็ร้องนานด้วย คิดว่าน้องน่าจะหิวจนมีตัวนึงคลานออกมาจากใต้ตู้จนโดนหมากัดตาย
ตอนนั้นเราหาลังมาใส่น้องทั้ง5ตัวและไปหาซื้อนมแพะมาป้อน พอป้อนนมเสร็จก็เอาเค้าไว้ใต้ตู้ที่เดิม โดยใส่ลังรองผ้าไว้ หวังให้แม่เค้ากลับมาเอาลูก คืนนั้นแม่แมวยังไม่ได้มาเอาลูกค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าได้มาหาลูกบ้างรึป่าว เราก็แวะไปป้อนนมครั้งสองครั้ง สุดท้ายเค้าก็มาคาบลูกไปตอนดึกๆของอีกวันค่ะ
แต่แม่แมวดันทิ้งลูกแมวตัวเล็กที่สุดไว้ รอเท่าไหร่ก็ไม่มาเอา อากาศเริ่มเย็นแล้วเราเลยไม่รอ เอาลูกแมวเข้าบ้านมาป้อนนมดูแลเองเพราะกลัวเค้าหนาวตาย จนผ่านไปวันสองวันก็เจอลูกแมวตัวนึงอยู่ใต้โฟมที่วางกระถางต้นไม้หน้าบ้านข้างๆตัวน้องเลอะโคลนเหม็นคาวมากเพราะตรงนั้นเป็นทางผ่านน้ำทิ้ง เราเลยเอาน้องมาเลี้ยง ก็เอามาอยู่ด้วยกันกับเจ้าตัวเล็ก
เราก็คอยดูแลให้นมแพะเรื่อยๆทุก2ชม. กระตุ้นการขับถ่ายตามที่อ่านข้อมูลในเว็บต่างๆ เอาถุงน้ำร้อนรองใต้ผ้าให้พออุ่นให้เค้านอน ดูแลมาเรื่อยๆจนวันที่ 21เรารู้สึกว่าเจ้าตัวใหม่พุงกางมาก แล้วน้องก็อึแข็งมีอึคาอยู่ที่ก้น ด้วยความที่เราไม่มีประสบการณ์เลี้ยงแมวเลยเราก็กังวลว่าเขาจะเป็นอะไร เลยพาไปหาหมอ
หมอจับดูน้องแล้วบอกว่าแมวที่ยังไม่ลืมตาไม่เหมาะกับการกินนมแพะ เพราะลำไส้เค้าจะยังย่อยได้ไม่ดี ให้ซื้อนมผงสำหรับแมวแรกเกิดมาชงให้กิน ตอนนั้นหมอก็แนะนำมาหลายยี่ห้อเลยค่ะ วันนั้นเราก็ไปที่ร้านหาซื้อให้เค้าทันที เราได้นมยี่ห้อนึงมาเป็นซองสีชมพูขาว ที่เลือกยี่ห้อนี้เพราะเป็นยี่ห้อเดียวที่ไม่เขียนว่านมแพะ และเป็นหนึ่งในยี่ห้อที่หมอพูดถึง
จากนั้นเราก็ป้อนนมนี้ดูแลเค้ามาเรื่อยๆ ซึ่งเราสังเกตว่าหลังจากกินนมยี่ห้อนี้แล้ว น้องถ่ายเหลว ไม่ได้ถ่ายเป็นก้อนแน่นๆเหมือนแป้งอัดแข็งเหมือนตอนกินนมแพะ เราก็คิดว่าคงปกติ แบบนี้น่าจะดีแล้ว
แต่ดันไม่ใช่ค่ะ เพราะน้องทั้งคู่ถ่ายเหลวมาเรื่อยๆ และเหลวมากขึ้น ตอนแรกเรายังไม่ได้เอะใจอะไรเพราะน้องยังร่าเริงกินนมได้ปกติ กลิ่นอึไม่เหม็นคาว
จนวันที่25 น้องถ่ายเหลวมากๆมีปนเลือดออกมานิดหน่อย และอึมีกลิ่นคาว ที่สำคัญคือน้องไม่กินนม ตอนนั้นยังไม่สะดวกพาเค้าไปหาหมอ เราเลยเอาเกลือแร่แก้ท้องเสียของคนมาชงแล้วคอยป้อนเค้าทุก1-2ชม.และงดนม(งดไม่ถึง4ชม.แล้วสลับป้อนกับเกลือแร่) สุดท้ายวันที่27น้องตัวเล็กสุดก็เสียค่ะ
วันที่28เราเลยพาอีกตัวไปหาหมอ หมอซักประวัติแล้ววิเคราะห์อยู่นานค่ะ แต่เนื่องจากก้นน้องบวมมากหมอเลยไม่อยากเอาที่ตรวจสอดก้นตรวจอึน้องเพราะคิดว่าเค้าคงจะเจ็บมาก หมอบอกว่าเค้าอาจจะติดเชื้อแบคทีเรียหรือแย่กว่านั้นคือเชื้อไวรัส หรือโชคดีเลยก็คือแค่ท้องเสียอาจจะเป็นเพราะนมที่เค้ากิน เพราะหมอบอกว่านมตัวนี้ส่วนใหญ่แมวเด็กกินแล้วจะท้องเสียแบบนี้ และที่อึปนเลือดอาจจะเป็นเลือดจากแผลที่ก้น(อันนี้หมอยังไม่แน่ใจค่ะ)
วันนั้นเลยตัดสินใจกับหมอว่าเราจะพาเค้ากลับมาดูแล ถ้าเค้าดีขึ้นตามลำดับ วันที่2มกราเราจะพาเค้ากลับไปตรวจหัดอีกครั้ง (คืนก่อนที่เราจะพาน้องมาหาหมอเราป้อนน้ำเกลือจนน้องเริ่มมีแรงหมอเลยคิดว่าเค้าน่าจะโอเคค่ะ เลยลงความเห็นกันตามนี้) และก็แนะนำให้เปลี่ยนนมเป็นนมkmrเพราะดีที่สุดสำหรับลูกแมววัยนี้
เราดูแลน้องคอยป้อนยา(ปฏิชีวนะ,ลดปวดเกร็งท้อง,เกลือแร่,เจลทาก้น)ตามที่หมอจ่ายมาให้ตลอดทั้งวันทั้งคืน ตอนดึกๆก้นเค้าก็ดูบวมแดงน้อยลง วันที่29 เค้าก็ดีขึ้นอีก ดูมีเรี่ยวแรงมากขึ้น อึเค้าเริ่มมีเนื้อจากที่ตอนแรกเป็นน้ำอย่างเดียว แต่ที่แย่คือมีลิ่มเลือดปนออกมาบ้างบางครั้ง เราก็ยังป้อนยาอยู่เรื่อยๆ แต่วันนั้นเรายังให้น้องกินนมเดิม(เพราะยังหาkmrไม่ได้) (หมอแนะนำว่าควรป้อนนมเพราะเค้าควรได้กินนมบ้าง เพราะยังเด็กมาก) และเราสังเกตเห็นว่าที่ขาและหางเค้ามีแผลเหมือนเปื่อย(ส่วนตัวเราคิดว่าเกิดจากความสะเพร่าของเราที่ช่วง2-3วันที่ผ่านมาอากาศหนาวเราเลยเช็ดทำความสะอาดให้เค้าไม่ดีพอ เพราะกลัวเค้าเป็นหวัด)
ในคืนวันที่30 ช่วงตี3(เราตั้งนาฬิกาปลุกไว้ทุก1.30ชม.)เค้าไม่ร้องกินนม เราลุกไปดูเห็นเค้านอนดูปกติ เลยคิดว่าคงเพลีย เพราะตอนเค้ายังไม่ป่วยบางทีเค้าก็นอนถึง3ชม.
จนเราลุกมาดูอีกทีตี5 ก็ยังเห็นเค้านอน (ลืมเล่าว่าที่ก้นเค้าจะเปียกเพราะเค้าฉี่แล้วเลอะช่วงขาหลังทั้งหมด) เราเลยปลุกเค้ามาป้อนเกลือแร่และเช็ดทำความสะอาดและทาเจลที่ก้นให้เค้า ตอนนั้นเค้าก็จะหลับอย่างเดียวเราเลยปล่อยเค้านอนต่อ ช่วง8โมงก็ปลุกเค้ามาป้อนนมเกลือแร่อีกครั้ง
จนสุดท้ายเราหลับไป ตื่นมาประมาณ10โมงนิดๆ รีบไปดูเค้าเราใจเสียมากเพราะเค้าตัวซูบลงมากจากเมื่อคืน ซูบไปหมดทั้งตัว เรารีบป้อนยาป้อนเกลือแร่กับนมเพราะหวังว่าเค้าจะดีขึ้น แต่เค้าแทบจะไม่กินเลย ถึงอย่างนั้นเราก็ยังป้อนนมกับเกลือแร่อยู่ทุกชม. และก้นน้องก็ดูจะไม่ดีขึ้น
วันนั้นอาการน้องทรุดลงเรื่อยๆ แทบไม่กินอะไร กลืนนมกับเกลือแร่ไปน้อยมาก จนช่วงเย็นๆ อยู่ดีๆน้องก็เดินไปมาแล้วก็ร้อง เราเอามาอุ้มอยู่พักนึงก็พากลับไปนอน คิดว่าเค้าคงเจ็บแผลที่ก้นเลยร้อง สุดท้ายตอนเย็นน้องก็เหมือนจะไม่ไหว เราเลยบอกเค้าว่าถ้าไม่ไหวก็ไปนะ ไม่ต้องทนทรมานแล้ว และไม่นานน้องก็จากไปค่ะ
จากที่เล่า เนื่องจากเราไม่เคยเลี้ยงแมวเลย ยิ่งแมวเด็กขนาดนี้ เราเลยไม่รู้ว่าเราทำผิดพลาดตรงไหนรึป่าว ถึงเราจะหาข้อมูลเยอะแค่ไหน หมอบอกว่าที่เราทำโอเคแล้ว ดีมากแล้ว แต่เราก็ยังรู้สึกผิดค่ะ อยากให้เพื่อนๆที่มีประสบการณ์เลี้ยงแมวลองวิเคราะห์จากที่เราเล่าดูว่าเราทำผิดพลาดไปตรงไหนไหม หรือใครที่มีประสบการณ์คล้ายๆกันลองมาแลกเปลี่ยนกันค่ะ
ปล.ลูกแมวตัวนึงในคอกมีคนในหมู่บ้านรับน้องไปเลี้ยง ให้กินนมแพะ น้องแข็งแรงดีค่ะ เราเลยสงสัยนิดหน่อยว่าสรุปนมแพะแมวเด็กเท่านี้กินได้ไหม
ปล2. เราคิดว่าสาเหตุที่น้องป่วยน่าจะมี2อย่างคือ 1.น้องตัวโตติดเชื้อแบคทีเรียจากตอนที่คลุกกับโคลนแล้วเราเอามาอยู่กับตัวเล็กโดยไม่ได้แยกดูอาการ ตัวเล็กเลยอาจจะติดไปด้วยจากการเลียอึฉี่ตัวโต 2.นมที่เราซื้อมาซองสีชมพูขาวน่าจะไม่เหมาะกับลำไส้น้อง
ปล3. ที่คิดว่าเค้าไม่ได้ติดไวรัสจากแม่เพราะว่าตัวอื่นในคอกแข็งแรงดี มีแค่2ตัวนี้ที่ป่วย
ทั้งนี้ทั้งนั้น เราต้องขอร้องให้ทุกคนออกความเห็นกันตรงไปตรงมาอย่างสุภาพด้วยนะคะ เพราะถึงจะเลี้ยงเค้าไม่กี่วันแต่ตอนนี้ก็ยังทำใจไม่ได้เลย เราเลี้ยงเค้าอยู่กับเค้าตลอดจนเผลอรักไปตอนไหนก็ไม่รู้
2รูปนี้เป็นบันทึกที่เราจดเกี่ยบกับอาการน้องหลังกลับจากหาหมอ เพื่อที่เราจะเอาให้หมอดูในวันที่เราจะพาเค้าไปcheck upอาการอีกครั้งค่ะ มีบางช่วงที่ไม่ได้จดไปบ้างนิดหน่อยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้