เรา16 เรียนอยู่ แฟน20 ทำงานเรากับแฟนเป็นรักระยะไกล เมื่อก่อนเขาเองก็มีเวลาเป็นนักศึกษา มีทำงานบ้างวันหยุดนิดหน่อยแต่อย่างน้อยเราก็ยังมีเวลาคุยกัน จนวันนึงเขาลาออกเพราะไปไม่ไหวกับสายนี้ จนเขาได้งานทำงานนี้เป็นงานเวลาปกติแต่ด้วยสภาพสังคมของร้านจึงต้องลาออกมา และได้งานอีกที่นึงเป็นของของญาติๆกันงานนี้เวลาทำตั้งแต่11.00-21.00 ซึ่งเขาออกจากบ้าน9โมงกลับประมาณ4-5ทุ่มด้วยมันระยะทางไกลและต้องซื้อวัตถุดิบ พอเขากลับมาบ้านก็นอนประมาณ5ทุ่ม-เที่ยงคืน ซึ่งเขาก็ตื่นสายประมาณ7.30-8.00ค่ะ เราจึงได้คุยกนน้อยมากจากเมื่อก่อนเพราะบางทีตอนกลางคืนเราก็อยู่ไม่ไหวตอนเข้าเขาก็ตื่นไม่ทัน บางที่ตอนเช้าที่เขาตื่นมาก็สลึมสลือคุยไม่รู้เรื่อง จะได้คุย(โทร)กันจริงๆก็ตอนร้านไม่มีลูกค้าและพนักงานใกล้ๆเขา แต่ถ้าเขาพิมมาเราตอบนะเพราะเราก็เป็นคนติดโทรศัพท์ไม่ห่างมือ ถ้าตอนโทรคุยกันอยู่มีคนเข้ามาเราต้องเงียบแต่ถ้าพิมแชทแล้วมีคนเข้ามาเหมือนเขาโฟกัสแต่คุยกับคนอื่นกว่าตะตอบเราที บางวันเขายุ่งมากจนไม่ว่างเลย เราคิดๆไปแล้วก็น้อยใจ ความจริงเราก็รู้แต่เขาบอกนี่แหละเราไม่เข้าใจเขา ถ้าวันหยุดเราก็จะโทรตามเขาบ้าง บางทีเขาบอกเขาไม่ว่างแต่ไม่ว่างของเขาคือนั่งคุยกับพี่ที่ทำงาน เราพยายามเข้าใจเขาแล้วว่าเขามีงานนะต้องคุยกับที่ทำงานนะไม่ว่างนะ แต่เราก็ยังน้อยใจอยู่ดี เราจึงขออะไรมาคลายเหงาเล่นเกมบ้างทำไรบ้างยอมรับว่าตอนที่ทำอย่างอื่นไม่คิดถึงเขาเลย เราว่าเราทำนานมากแต่พอว่างมาดูแชทเขาไม่พิมมาสักประโยคเลย เรารู้สึกว่ามันไม่ว่างขนาดนั้นเลยหรอ ตอนเราคิดถึงเขามันชอบคิดถึงวันเก้าๆที่มีเวลาด้วยกันเยอะมากแต่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่จะคุยนิดหน่อย จนเราร้องออกมาซึ่งช่วงนี้เป็นบ่อยมากแทบเรียกว่าจะทุกวันได้ เราคุยกันกับแฟนเเล้วแต่มันยังเป็นเพิ่มอีกเราก็ไม่รู้จะแก้ตรงไหนค่ะ เขาบอกว่าเขาไม่ชอบเห็นเราร้องไห้ เขาบอกเขาเข้าใจเราที่เป็นแบบนี้แต่ในความคิดเราเขาไม่เข้าใจเรา100%หรอกค่ะเราก็เช่นกัน พอเวลาเขาใกล้จะกลับบ้านเราโทรกาเขาบางทีก็ยังไม่ถึงเราก็น้อยใจว่ายังอีกหรอนานจัง แล้วเริ่มร้องออกมาเพราะคิดถึงมากอยากคุยกันมันมีเวลาแค่นี้ยังตะลดลงอีกอีกเพราะกลับช้า เขาบอกว่าเราควรหยุดร้องได้แล้วตอนเขากลับมาถึงแต่บางทีเราดีใจที่เขากลับมาแต่ความรู้สึกหลายๆอย่างมันตีกันหมดเลยค่ะ
เราก็อยากคุยกับเขาเอาความน้อยใจทั้งวันมาลง จนมันแทบไม่ค่อยคุยดีได้สักวันเลยค่ะช่วงนี้ ผิดไหมคะที่เราทำตัวแบบนี้ บางทีมันก็อธิบายไม่ถูก เราเป็นคนเดียวไหม เรานิสัยดีในสายตาเขารึผช.รึป่าวคะ เรารู้ว่าเราเด็กค่ะแต่คิดอย่างงี้ผิดไหม
รักระยะไกล+ไม่มีเวลาแต่พยายามเข้าใจกันจะไปรอดไหม
เราก็อยากคุยกับเขาเอาความน้อยใจทั้งวันมาลง จนมันแทบไม่ค่อยคุยดีได้สักวันเลยค่ะช่วงนี้ ผิดไหมคะที่เราทำตัวแบบนี้ บางทีมันก็อธิบายไม่ถูก เราเป็นคนเดียวไหม เรานิสัยดีในสายตาเขารึผช.รึป่าวคะ เรารู้ว่าเราเด็กค่ะแต่คิดอย่างงี้ผิดไหม