เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ในชีวิตที่เกิดขึ้นกับเรา ซึ่งเรามาอยู่บ้านแฟน เราคิดว่าไม่มีอะไรแบบนี้แน่นอนจนวันนึง เราเอาน้ำหอมที่แม่ให้มาซึ่งน้ำหอมขวดนั้นซื้อมาจาก ประเทศเนเธอร์แลนด์ขวดประมาณ2000กว่าบาทตัวน้ำหอมเป็นสีชมพู ฉีดนิดเดียวกลิ่นติดนาน หอมมากซึ่งเราเป็นคนชอบกลิ่นประมาณนี้อยู่แล้ว เราฉีดใช้คนเดียวบางทีก็ฉีดให้แฟนก่อนออกไปทำงานทุกวัน บางวันก็ไม่ได้ฉีด เราแต่วันอยากฉีดก็ฉีดส่วนมากนานๆทีจะฉีดเยอะ เราใช้มาครึ่งปีน้ำหอมยังไม่ถึงครึ่งขวดเลย จนวันนึงเรากลับไปบ้านเกิดเราต่างจังหวัด15วัน พอเรากลับมาบ้านแฟนเราก็ไม่เอะใจอะไรว่าน้ำหอมหายไปไหน(ตอนกลับมาน้ำหอมก็ไม่เห็นแล้ว ก่อนเรายังไม่กลับบ้านน้ำหอมได้หายไปก่อนหน้านั่นแล้วแต่ไม่รู้หายไปวันไหน หายไปนานมากจนเราลืมไปเลยว่ามีขวดน้ำหอมขวดนี้) เราก็ไม่เอะใจ เราเป็นคนไม่มั่วเสื้อผ้าใครไม่มั่วของใครไม่ว่าจะเป็นของใช้ส่วนตัว เสื้อผ้า เครื่องสำอางหรืออะไรต่างๆ แต่บางทีก็ใส่เสื้อแฟนที่แฟนไม่ใส่แล้ว หรือเสื้อที่แฟนซื้อมาแต่ไม่ค่อยได้ใส่ซึ่งเราจะถามแฟนก่อนเสมอตัวนี้ใส่ได้ไหมแค่นั้น ซึ่งวันที่ไปเจอขวดน้ำหอมที่ห้องพี่ของแฟนเรา แฟนเราเข้าไปหาพอต (ขออธิบายนิดนึงแฟนเราไม่มั่วเสื้อผ้าของพี่ตัวเองเลยไม่ไปเข้าไปหยิบของหรือไปมั่วของในห้องของพี่ตัวเองเลย) จนไปเจอขวดน้ำหอมขวดนี้แฟนเราก็จำได้ว่า ขวดน้ำหอมของเราเลยหยิบมาไว้ที่ห้องตัวเอง พอเราเห็นขวดน้ำหอมแล้วเราโมโหมาก(ทุกคนเข้าใจคนโมโหในใจแต่ทำอะไรไม่ได้ไหม)เราก็งง เราไม่ได้เป็นคนขี้งกขนาดนั้นถ้าจะใช้ก็บอกก็ขอ อันนี้ไม่ขอไม่ถาม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขวดน้ำหอมขวดนั้น หมดขวดเหลือแต่ขวดเปล่า 

ถ้าน้องชายเราหรือน้องสาวเรามีแฟน แล้วของแฟนน้องตัวเองวางไว้ในห้อง เราไม่มีความคิดเลยนะต้องไปหยิบของคนอื่นมาใช้ ถึงจะเป็นน้องตัวเองแท้ๆบางคนก็ใช้ด้วยกันไรงี้ แต่นี้ของแฟน น้องตัวเอง 

ขอความเห็นจากพี่ๆน้องๆเพื่อนๆทุกคนหน่อยค่ะคิดเห็นยังไงกับเรื่องที่เราเล่าไป

#มีอีกหลายเรื่องค่ะ