คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ จะมีคลาสหนึ่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ตอนนั้นผมยังไม่มีเพื่อนเลยครับ ละผมก็ไปเจอเพื่อนคนหนึ่งเป็นผู้หญิง เหตุการณ์ที่ทำให้ผมเจอกันก็คือ ผมก็เข้าไปนั่งเรียนปกติ แต่เขาเหมือนโทรศัพท์จะแบตหมด เขาเห็นผมมีพาวเวอร์แบงค์ เขาเลยยืมผม เรา 2 คนก็เลยรู้จักกันนับตั้งแต่นั้นมา เรา 2 คนก็แลกฟอลไอจีกัน เขาเป็นเพื่อนคนแรกๆ ในมหาลัยของผมเลยว่าก็ว่าได้ แต่อยู่คนละคณะนะครับ เราก็ติดต่อกันบ้างนานๆ ที แต่ติดต่อแค่เรื่องงานนะครับ กับเรื่องในคลาสวิชาภาอังกฤษ แล้วก็เล่นเกมส์ด้วยกันช่วงแรกๆ เอาจริงๆ เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ แต่อยู่ดีๆ รู้จักกันไม่กี่วันเอง เขาก็เอาผมเข้าโคสเฟรนด์ในไอจีผมก็งงๆนิดหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยเอาเขาเข้าโคสเฟรนด์ไอจีบ้างเขาเป็นเพื่อนที่ดี เขาเป็นคนน่ารักขี้อายชอบใส่แมส ไม่ค่อยพูด พอช่วงจะหมดเทอม เขาพูดกับผมมากขึ้น ผมรู้สึกว่าชอบเขานิดหน่อย เพราะว่าเขาน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้อะไรกัน พอหมดเทอมแล้วเราก็ไม่มีวิชาที่เรียนด้วยกันแล้ว เราก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกับเขาแล้ว เอาจริงน่าจะเป็นเพราะไม่มีเรื่องอะไรให้ติดต่อกันมากกว่า พอเทอม 2 ที่มหาลัยจะจัดกีฬา ผมมีโอกาสได้รู้จักกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เขาเป็นคนดูแลฝ่ายกีฬา ต่อมามีงานที่มหาลัยจัดขึ้น ฟีลแบบแนวๆ งานวัด ไม่มีเรียนประมาณ 1 อาทิตย์ ผมชวนรุ่นพี่คนนี้ไปเดินงาน เพราะผมว่างไม่มีไรทำหาคนไปเดินงานด้วย เราดูพูดคุยกันรู้เรื่อง พี่เขาเป็นคนน่ารัก นิสัยดี พูดคุยดี จนผมเริ่มชอบพี่เขานิดนึง หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่ไม่ได้คุยแบบลึกซึ้งนะครับ แค่ถามชีวิตประจำวัน กับเรื่องกีฬา แต่ก็มีหยอดๆกันบ้าง แต่อยู่ดีๆ เพื่อนผมที่เล่าให้ฟังตอนแรกเขาก็มาชวนผมไปเที่ยวลำปาง เขาบอกมีไปกันหลายคนอยู่ ผมด้วยความที่ว่างอยู่แล้วไม่มีไรทำแล้วก็อยากลองไปเที่ยวอยู่บ้างก็เลยตอบตกลงไป แต่จู่ๆ วันไปเที่ยวเหลือแค่ผมกับเพื่อนคนนี้ 2 คน 5555 ผมก็ไม่รู้ว่าคนอื่นๆ ทำไมจู่ๆ ก็ไม่ไปกัน แต่สุดท้ายเราก็ไปเที่ยวกัน 2 คน นั่งรถไฟไป แต่ผมก็เกร็งๆ เพราะเราไม่สนิทกัน ตอนเช้าเราก็ไปสถานีรถไฟไปซื้อตั๋วรอขึ้นรถไฟ ก็ขึ้นไปนั่งตามปกติ เรานั่งตรงข้ามกัน เขานั่งหันหลังให้ข้างหน้ารถไฟ ผมกลัวเขาเมารถ และอยากให้เขาดูวิวเลยสลับที่กัน สักพักนึงผมอยากดูวิวบ้างเลยไปนั่งข้างๆเขา เห็นเขาใส่หูฟังฟังเพลงอยู่ผมเลยขอฟังบ้าง จู่ๆเขาก็บอกง่วงแล้วก็กอดแขนผมซบไหล่ผมแล้วก็นอน ผมตกใจนิดหน่อยเพราะเราไม่ได้สนิทกันแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ในใจผมนี่แบบคิดไปไกลละ สักพักนึงผมเจอวิวข้างทางสวยๆ ผมก็ปลุกเขาให้มาดูมาถ่ายรูป แต่เขางอแงใส่ผมเฉยเลย5555 ละก็นอนต่อ จนถึงลำปาง เราก็ลงรถไฟไปเที่ยวกัน ไปวัด ไปคาเฟ่ ไปนู่นไปนี่ อยู่ดีๆเขาก็ถอดแมสทั้งที่เขาแทบไม่ค่อยได้ถอดเลย แล้วก็คุยกับผมแบบเยอะมาก แบบคุยทุกเรื่อง คุยไปเรื่อย5555 อย่างกับคนละคนที่เจอตอนแรกเลย เหมือนเรา 2 คนเป็นเพื่อนสนิทกันมานานมาก แต่ที่จริงตรงกันข้าม เราเที่ยวกันสนุกมาก พอเที่ยวกันเสร็จก็ไปสถานีรถไฟซื้อตั๋วรอกลับเชียงใหม่ เราก็ไปนั่งรอชานชาลารถไฟ อยู่ดีๆ เขามอนั่งนอนซบไหล่ผมเฉยๆ ละก็นอนตักผมด้วย ตอนนี้ผมเริ่มคิดละ จนรถไฟมาเราก็ขึ้นรถไฟกลับกันแต่ขากลับเราได้นั่งคนละที่เพราะรถไฟคนมันจองคั่นที่นั่ง พอถึงเชียงใหม่เราก็แยกย้ายกลับกัน หลังจากนั้นเราก็ติดต่อคุยกันบ่อยอยู่ แต่ไม่ได้ทุกวัน แต่เราสนิทกันมากขึ้นเยอะเลย จนถึงตอนนี้ ผมก็ลองมาคิดดูว่าผมชอบเขาเข้าให้แล้ว แต่เขาชอบผมรึปล่าวอันนี้ไม่รู้ เขาไม่เคยบอก การคุยของเขาที่คุยกับเราเหมือนเพื่อนกันเฉยๆ แต่การกระทำของเขาผมคิดว่ามันเกินเพื่อน แต่ผมก็ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง ผมงงไปหมดแล้วตอนนี้ ผมสับสน ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อ