เราคือคนหนึ่งที่ทงานที่เดิมมาเป็น10ปี จนกระทั่งได้ออกและเปลี่ยนที่ทำงาน 
เริ่มต้นจากสมัครผ่านเว็ปหางาน แบบไม่ได้ตั้งใจ และก็คิดว่าไม่น่าได้ เพราะที่ส่งไปมันไม่น่าใช้สมัครงานได้
แต่วันนึงก็มีฝ่าย hr ติดต่อมาให้เข้าไปสัมภาษณ์ตอน 6 โมงเย็น เอิ่ม...แต่ก็ไป เราเป็นคนตอบตรงๆ เพราะฉะนั้น ไม่มีอะไรต้องเฟค รับก็รับ ไม่รับก็กลับ ในใจจริงอยากให้เค้าปฎิเสธด้วยซ้ำ เพราะฟังที่เค้าคอมเมนมาคือ...กุไม่มีไรดีเลย 555  พอคุยเสร็จ เค้าก็ให้เริ่มงาน ณ ตอนนั้น อห งง แต่ก็อยู๋ แล้วก็อยู่ถึง 4 ทุ่ม
วันต่อมาก็มาเริ่มงานมาแต่เช้ากลับดึก วนอยู่แบบนี้ไปจน 2 เดือน เริ่มไม่ไหว ระหว่างที่ทำงานก็ได้เรียนรู้มุมของมนุษย์ที่เราไม่เคยเจอ แรกๆก็ดี หลังๆมาโดนด่าตลอด เพราะเราทงานเก่า เอางานเก่ามาเริ่มทำใหม่ ใช่สิ ถ้างานมันดี มีของให้ใช้ จะมานั่งหลังแข็งทำทำไม แต่เค้ามองคนละมุม ไอ้นั่นก็ง่าย ไอ้นี่ก็ไม่อยาก เพราะเค้าบอกว่าเค้าพาวเวอร์เยอะ หึหึ ถ้าเยอะมันไม่ลบากมาถึงกรูหรอก (คิดในใจ) เข้าเดือนที่ 3 ใจเริ่มออก โดนด่า กลับดึก กลับดึกแบบที่ว่า 5 - 6 ทุ่ม(ไม่มีโอที) กลับบ้านก่อนทีม คือ ตอนสามทุ่มครึ่ง ไม่ได้กลับพร้อมกันนะ  งานไม่มีอะไรละ โดนตำหนิว่าไม่มีสปิริต ทำงานไปเครียดไป ระแวงไป หน้าตาสุขภาพจิตเหมือนจะเป็นซึมเศร้า ชีวิตเริ่มอยู่ยากละ จนสุดท้ายเราต้องลางานด้วยเหตุจำเป็น 1.5 วัน ลาแบบไม่รับเงิน รู้ตัวแล้วว่า ไม่น่ารอด เพราะที่นี่ ไม่ใช่ บ.ที่มีกฏชัดเจน เน้นถูกใจ ไม่ถูกใจ สุดท้ายก็ได้จรดใบลาออก ที่มาระบายเพราะอยากเตือนสติทุกคนที่คิดว่าที่ทำอยู่ตอนนี้มันเหนื่อย สังคมมันแย่ แต่ถ้าคุณอยู่กับมันมาได้เป็นปี เชื่อเถอะ การที่ตัดสินใจก้าวออกมา คุณอาจจะได้เจอที่มันแย่กว่า จนทำให้คิดถึงที่เดิม ตั้งสติก่อนสตาร์ท คำนี้ยังใช้ได้ 

โลเคชั่น บล.ย่าน สุขุมวิท เผื่อใครจะไปสมัคร ถามให้ชัดว่ากฎ ระเบียบ การหักเงิน การลา เวลาเข้าออกงาน ยังไง เพราะถ้าเข้าไปแล้ว คุณศีลไม่เสมอคนที่อยู่ อาจจะเด้งแบบไม่รู้ตัว เรื่องดีๆก็มี แต่ไม่ดีมันเยอะกว่ามาก คนไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิด จอบอ