อันนี้จะเป็นแนวเล่าไปเรื่อยนะครับ อาจจะไม่มีสาระอะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าอ่านจบก็ขอบคุณที่สละเวลานะครับ
ต้องเท้าความย้อนกลับไป 1 ในโรคทางจิตที่ผมเป็นคือ กลัวผู้หญิง จริงๆผมพิมพ์ไปแล้วนะว่าเพราะอะไร แต่ผมลบดีกว่า มันยาวเกิน เอาเป็นว่ามันหนักขนาดที่ว่า ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ออกข่าว แล้วก็มีคนติดคุกอ่ะ แล้วผมโดนตั้งแต่ประถม ยัน มหาลัยอ่ะ แล้วช่วงที่ผมกำลังเรียนมหาลัย ผมก็โดนหลอก-โดนทิ้งอีก ผมก็หลุดเลยช่วงนั้น เป็นบ้าเลย เดินโหวกเหวกโวยวายในตลาด (ไม่เมานะครับ ผมไม่ดื่ม)
จนวันหนึ่งแม่ผมรู้เรื่องเข้า แทนที่จะเห็นใจ โดนด่าซะเละเลยวันนั้น 555555 แล้วเอาไปเล่าให้ญาติๆฟังด้วย จนในที่สุด ป้าที่เป็นญาติห่างๆของผมก็โทรมาคุย ผมอ่ะไม่รู้จักนะ ไม่เคยได้ยินชื่อด้วย แต่ป้าแกคงจะไปเอาเบอร์ผมมาจากแม่ผมแหละ
ป้า : ฮัลโหล xxxหรอ นี่ป้าxxxเองนะ ได้เบอร์มาจากแม่เราอ่ะ
ผม : อ๋อสวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรให้ช่วยไหมครับป้า
ป้า : โตเป็นหนุ่มแล้วนะเราเนี้ย อยากมีแฟนหรอ เห็นแม่มาเล่าให้ฟังว่าไปอาละวาดในตลาดมา
ผม : -///- ครับป้า ขอโทษที่ทำอะไรน่าอายแบบนั้นลงไปนะครับ
ป้า : กินเหล้ากินเบียร์ไหมเราอ่ะ
ผม : ไม่ครับ ผมไม่ชอบ
ป้า : ดูดบุหรี่ไหม
ผม : ไม่ครับ กลัวมีแฟนแล้วแฟนไม่ชอบ
ป้า : เออ! ดีๆ เนี้ยไอ้xxxหลานสาวป้ามันไม่ค่อยมีเพื่อน ลองคุยๆเผื่อไปกันได้ จะได้ให้ดองกัน
ตัดภาพมาความเป็นจริง เอาง่ายๆ ทะเลาะกันทุกอาทิตย์ตั้งแต่มหาลัย จนทุกวันนี้มีลูก2คนละ และทุกครั้งที่ทะเลาะคือทะเลาะหนักด้วย เพราะไม่มีใครยอม ผมอ่ะไม่ค่อยเชื่อเรื่องดวงหรืออะไรนะ แต่หมอทุกหมอบอกกันว่าปีเกิด/วันเกิด/ราศี ผมกับแฟนอ่ะ เป็นกาลกิณีกัน คือขัดกันทุกอย่างอ่ะ ถ้าถามว่าผมกับแฟนเป็นคนอย่างไร ผมENTJ แฟนผมINFP
แต่ที่อยู่ด้วยกันมาได้เพราะ ผมชอบคนที่ทำตาม แม้จะดื้อบ้าง แต่80%ก็ทำตาม อีก20%คือลืม มันไม่ใช่ว่าผมขี้เกียจนะ แต่ผมจะยกตัวอย่าง พาไปสาบานก็ไป ซื้อชุดอะไรให้ก็ใส่ ทำอะไรให้ก็กิน ขอดูมือถือก็ให้ดูได้ทุกเมื่อ ที่สำคัญเวลาผมป่วยหรือไม่ว่าง ก็ดูแลผมดีมากเลย ไม่เคยรังเกียจ
แล้วผมก็เคยถามนางว่าทำไมถึงเลือกที่จะอยู่กับผม อันนี้เอาข้อความในแชทเลยนะ : เค้าว่าเค้าเป็นคนหัวอ่อนอ่ะ เค้าก็ไม่เคยผ่านผู้ชาย เลยไม่รู้ว่าจะโดนหลอกหรือโดนทิ้งไหม ถึงเธอจะใจร้อน แต่เธอก็ไม่โกหก เธอรักษาคำพูด จำวันสำคัญได้แต่บางครั้งเค้าลืมเอง เค้าเลยเดินตามเธอดีกว่า ไม่ต้องคิดไรเยอะ ชอบที่เวลาเค้าลืมของ เธอก็ตากแดดตากฝานขับรถเอามาให้ที่ทำงาน แม้ของมันจะไม่สำคัญก็ยังรีบเอามาให้
ปล.สาเหตุที่ผมทิ้งนางไปไม่ได้ เพราะก่อนที่ผมจะเจอนาง ผมเคยสาบานไว้ว่าผมจะเลิกโกหกตลอดชีวิตไม่ว่าพูดเล่นหรือแต่งเรื่อง เพื่อขอให้ผมมีครอบครัวที่อบอุ่น(อุ่นจนไหม้เลยทุกวันนี้) แล้วผมก็มาเจอคนหัวอ่อนแบบนาง ผมเลยไม่อยากปล่อยให้ใครมาดูแลนางต่อ ผมเป็นผู้ชายนะ แต่ผมก็ไม่ใว้ใจผู้ชายคนอื่นหรอก มันจะมีสักกี่คนบนโลกที่ไม่โกหกเลย100% แถมไม่นอกใจด้วย มันจะดีกว่าไหม ถ้าคุณมองไปที่ใครสักคนแล้วรู้สึกเชื่อถือได้ และนั่นแหละคือคนที่ผมอยากจะเป็น อีกอย่าง นางเกิดมาโดนพี่น้องและคนในบ้านกด เลยกลายเป็นคนที่ยอมและกลัวทุกคนไปหมด ผมอ่ะไม่ได้คิดว่าตัวผมจะปกป้องนางไปได้ตลอด ผมก็มักจะต้องคอยบอกคอยสอน เพื่อที่วันหนึ่งถ้าไม่มีผม นางจะได้อยู่และปกป้องลูกได้ และใช้ชีวิตให้มีความสุขไปนานๆ
หากใครอ่านจบ ผมขอขอบคุณจริงๆนะครับ และผมก็เชื่อว่า อีกไม่เกิน2-3วันก็ทะเลาะกันต่อ เพราะมันสงบสุขมาได้3-4วันละ
ความแตกแยก และเข้ากันของการคลุมถุงชน
ต้องเท้าความย้อนกลับไป 1 ในโรคทางจิตที่ผมเป็นคือ กลัวผู้หญิง จริงๆผมพิมพ์ไปแล้วนะว่าเพราะอะไร แต่ผมลบดีกว่า มันยาวเกิน เอาเป็นว่ามันหนักขนาดที่ว่า ถ้าเป็นสมัยนี้ก็ออกข่าว แล้วก็มีคนติดคุกอ่ะ แล้วผมโดนตั้งแต่ประถม ยัน มหาลัยอ่ะ แล้วช่วงที่ผมกำลังเรียนมหาลัย ผมก็โดนหลอก-โดนทิ้งอีก ผมก็หลุดเลยช่วงนั้น เป็นบ้าเลย เดินโหวกเหวกโวยวายในตลาด (ไม่เมานะครับ ผมไม่ดื่ม)
จนวันหนึ่งแม่ผมรู้เรื่องเข้า แทนที่จะเห็นใจ โดนด่าซะเละเลยวันนั้น 555555 แล้วเอาไปเล่าให้ญาติๆฟังด้วย จนในที่สุด ป้าที่เป็นญาติห่างๆของผมก็โทรมาคุย ผมอ่ะไม่รู้จักนะ ไม่เคยได้ยินชื่อด้วย แต่ป้าแกคงจะไปเอาเบอร์ผมมาจากแม่ผมแหละ
ป้า : ฮัลโหล xxxหรอ นี่ป้าxxxเองนะ ได้เบอร์มาจากแม่เราอ่ะ
ผม : อ๋อสวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรให้ช่วยไหมครับป้า
ป้า : โตเป็นหนุ่มแล้วนะเราเนี้ย อยากมีแฟนหรอ เห็นแม่มาเล่าให้ฟังว่าไปอาละวาดในตลาดมา
ผม : -///- ครับป้า ขอโทษที่ทำอะไรน่าอายแบบนั้นลงไปนะครับ
ป้า : กินเหล้ากินเบียร์ไหมเราอ่ะ
ผม : ไม่ครับ ผมไม่ชอบ
ป้า : ดูดบุหรี่ไหม
ผม : ไม่ครับ กลัวมีแฟนแล้วแฟนไม่ชอบ
ป้า : เออ! ดีๆ เนี้ยไอ้xxxหลานสาวป้ามันไม่ค่อยมีเพื่อน ลองคุยๆเผื่อไปกันได้ จะได้ให้ดองกัน
ตัดภาพมาความเป็นจริง เอาง่ายๆ ทะเลาะกันทุกอาทิตย์ตั้งแต่มหาลัย จนทุกวันนี้มีลูก2คนละ และทุกครั้งที่ทะเลาะคือทะเลาะหนักด้วย เพราะไม่มีใครยอม ผมอ่ะไม่ค่อยเชื่อเรื่องดวงหรืออะไรนะ แต่หมอทุกหมอบอกกันว่าปีเกิด/วันเกิด/ราศี ผมกับแฟนอ่ะ เป็นกาลกิณีกัน คือขัดกันทุกอย่างอ่ะ ถ้าถามว่าผมกับแฟนเป็นคนอย่างไร ผมENTJ แฟนผมINFP
แต่ที่อยู่ด้วยกันมาได้เพราะ ผมชอบคนที่ทำตาม แม้จะดื้อบ้าง แต่80%ก็ทำตาม อีก20%คือลืม มันไม่ใช่ว่าผมขี้เกียจนะ แต่ผมจะยกตัวอย่าง พาไปสาบานก็ไป ซื้อชุดอะไรให้ก็ใส่ ทำอะไรให้ก็กิน ขอดูมือถือก็ให้ดูได้ทุกเมื่อ ที่สำคัญเวลาผมป่วยหรือไม่ว่าง ก็ดูแลผมดีมากเลย ไม่เคยรังเกียจ
แล้วผมก็เคยถามนางว่าทำไมถึงเลือกที่จะอยู่กับผม อันนี้เอาข้อความในแชทเลยนะ : เค้าว่าเค้าเป็นคนหัวอ่อนอ่ะ เค้าก็ไม่เคยผ่านผู้ชาย เลยไม่รู้ว่าจะโดนหลอกหรือโดนทิ้งไหม ถึงเธอจะใจร้อน แต่เธอก็ไม่โกหก เธอรักษาคำพูด จำวันสำคัญได้แต่บางครั้งเค้าลืมเอง เค้าเลยเดินตามเธอดีกว่า ไม่ต้องคิดไรเยอะ ชอบที่เวลาเค้าลืมของ เธอก็ตากแดดตากฝานขับรถเอามาให้ที่ทำงาน แม้ของมันจะไม่สำคัญก็ยังรีบเอามาให้
ปล.สาเหตุที่ผมทิ้งนางไปไม่ได้ เพราะก่อนที่ผมจะเจอนาง ผมเคยสาบานไว้ว่าผมจะเลิกโกหกตลอดชีวิตไม่ว่าพูดเล่นหรือแต่งเรื่อง เพื่อขอให้ผมมีครอบครัวที่อบอุ่น(อุ่นจนไหม้เลยทุกวันนี้) แล้วผมก็มาเจอคนหัวอ่อนแบบนาง ผมเลยไม่อยากปล่อยให้ใครมาดูแลนางต่อ ผมเป็นผู้ชายนะ แต่ผมก็ไม่ใว้ใจผู้ชายคนอื่นหรอก มันจะมีสักกี่คนบนโลกที่ไม่โกหกเลย100% แถมไม่นอกใจด้วย มันจะดีกว่าไหม ถ้าคุณมองไปที่ใครสักคนแล้วรู้สึกเชื่อถือได้ และนั่นแหละคือคนที่ผมอยากจะเป็น อีกอย่าง นางเกิดมาโดนพี่น้องและคนในบ้านกด เลยกลายเป็นคนที่ยอมและกลัวทุกคนไปหมด ผมอ่ะไม่ได้คิดว่าตัวผมจะปกป้องนางไปได้ตลอด ผมก็มักจะต้องคอยบอกคอยสอน เพื่อที่วันหนึ่งถ้าไม่มีผม นางจะได้อยู่และปกป้องลูกได้ และใช้ชีวิตให้มีความสุขไปนานๆ
หากใครอ่านจบ ผมขอขอบคุณจริงๆนะครับ และผมก็เชื่อว่า อีกไม่เกิน2-3วันก็ทะเลาะกันต่อ เพราะมันสงบสุขมาได้3-4วันละ