คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 16
อยากแบ่งเป็น 3 สายนะครับคือ สายวิชาการ สายการทำงาน และสายธุรกิจ
1. สายวิชาการ คือเรื่องของพี่เอง อายุ 52 สำหรับพี่ พี่จะไม่ใช้คำว่าประสบความสำเร็จในชีวิตนะครับ
แต่จะใช้คำว่ามีความสุขตราบใดที่ชีวิตยังดำรงอยู่
พี่เรียนในสิ่งที่ชอบครับ ไม่ได้คิดเรื่องเงินเรื่องทองอะไรมาก จบ ป.ตรีแล้วต่อ ป.โท
พี่มาเจอมิตรภาพที่ดีมากตอนเรียน ปริญญาโท ใบที่ 2 เป็นเครือข่ายที่เหนียวแน่น
โชคดีที่ได้เรียนด้วยกัน เพื่อนสนิทก็ทำงานที่เดียวกัน เพื่อนอีกส่วนหนึ่งก็กระจายไปยัง
มหาวิทยาลัยต่างๆ เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยกันหมดครับ
ทุกคนช่วยเหลือเรื่องงานและเรื่องเรียนต่อกันเป็นอย่างดี จนงานการดี
และเรียนจบปริญญาเอกกันทุกคน มิตรภาพดีๆแบบนี้มีมาตั้งแต่ปี 2540 - 2566 เลยครับ
พี่เรียนปริญญาโทใบที่ 2 ในปี 2540 ครับ เรียนในสาขาที่เราชอบจริงๆไม่ได้หวังเงินทองอะไร
รางวัลที่ได้คือมิตรภาพดีๆที่ทำให้ชีวิตมีความสุขตลอด พี่เป็นโสดครับ
แต่มีกลุ่มเพื่อนที่ดีมาก รู้สึกว่าเกิดมาไม่เสียชาติเกิดเลย
2. สายทำงาน เป็นเรื่องของเพื่อนต่างวัย พี่รักเขาเหมือนน้องชาย
ปัจจุบันเขาอายุ 36 ปี เขาจบปริญญาตรี แต่มีโอกาสได้ไปทำงานต่างประเทศ
งานคล้ายๆรับเหมาก่อสร้างในต่างประเทศ เขาเป็นผู้จัดการ
ทักษะที่เขามีคือวิธีการแก้ปัญหาและการสร้างมิตรภาพใหม่ๆ
เจ้านายรักเขา เพื่อนรักเขา ทุกคนรักเขา เขาทำงานในต่างประเทศมา 7-8 ปี
แต่คิดถึงเมืองไทยมาก จึงกลับมาปลายปี 65 เป็นการลาออกที่เจ้านายกับเพื่อนๆอาลัยกันมาก
เพราะกิจการของที่นี่ยังพอใช้ได้อยู่ ถึงแม้จะมีปัญหาเรื่องโควิด
แต่มีข่าวดีคือเมื่อสามเดือนที่แล้ว เจ้านายเรียกตัวกลับ
ตอนนี้เขาไปอยู่ต่างประเทศแล้ว และคงไม่กลับมาอีกนาน
คนนี้จบ ป.ตรี ไม่ได้เรียนต่อ แต่ฝึกภาษาอังกฤษ และเรียนภาษาจีนและญี่ปุ่นเพิ่มเติม
สำหรับน้องคนนี้ เขาบอกว่ามิตรภาพดีๆมีคุณค่ามาก
3. สายธุรกิจ เป็นเรื่องของเพื่อนรุ่นน้อง อายุประมาณ 46
ธุรกิจเขารุ่งเรืองมากเมื่อ 7-8 ปีก่อน แตะระดับ 100-300 ล้านบาทหรืออาจมากกว่านั้น
แต่มาล้มเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเองและเจอกับโควิด
คนนี้มีเมียมีลูกด้วย ตอนสิ้นเนื้อประดาตัวและมีเงินอยู่ในกระเป๋าเพียง 150 บาท
เพื่อนๆและครอบครัวคอยช่วยเหลือกันจนเขาผ่านวันนั้นมาได้
สำหรับเขา ของขวัญที่มีค่าที่สุดในชีวิตคือมิตรภาพดีๆจากเพื่อน เมียและลูก
จากการประมวลทุกอย่างที่เห็น พี่ไม่เคยใช้คำว่า "ประสบความสำเร็จในชีวิต"
ไม่ว่าเราจะมีเงินไม่มีเงิน จะมีตำแหน่งไม่มีตำแหน่ง
จะมีอะไรหรือไม่มีอะไรก็ตาม
ตราบใดที่เรายังมีมิตรภาพดีๆ ตราบนั้นของขวัญล้ำค่าสำหรับการดำรงอยู่
ยังคงอยู่กับเราจนกว่าเราจะหมดลมหายใจ
มิตรภาพที่ดีมีคุณค่ามาก ไม่มีของมีค่าใดๆในโลกมาเทียบหรือแทนได้
ทุกวันนี้พี่มีความสุขมากกับการดำรงอยู่ของตัวเองและผองเพื่อน
มีความสุขมากจริงๆครับ
1. สายวิชาการ คือเรื่องของพี่เอง อายุ 52 สำหรับพี่ พี่จะไม่ใช้คำว่าประสบความสำเร็จในชีวิตนะครับ
แต่จะใช้คำว่ามีความสุขตราบใดที่ชีวิตยังดำรงอยู่
พี่เรียนในสิ่งที่ชอบครับ ไม่ได้คิดเรื่องเงินเรื่องทองอะไรมาก จบ ป.ตรีแล้วต่อ ป.โท
พี่มาเจอมิตรภาพที่ดีมากตอนเรียน ปริญญาโท ใบที่ 2 เป็นเครือข่ายที่เหนียวแน่น
โชคดีที่ได้เรียนด้วยกัน เพื่อนสนิทก็ทำงานที่เดียวกัน เพื่อนอีกส่วนหนึ่งก็กระจายไปยัง
มหาวิทยาลัยต่างๆ เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยกันหมดครับ
ทุกคนช่วยเหลือเรื่องงานและเรื่องเรียนต่อกันเป็นอย่างดี จนงานการดี
และเรียนจบปริญญาเอกกันทุกคน มิตรภาพดีๆแบบนี้มีมาตั้งแต่ปี 2540 - 2566 เลยครับ
พี่เรียนปริญญาโทใบที่ 2 ในปี 2540 ครับ เรียนในสาขาที่เราชอบจริงๆไม่ได้หวังเงินทองอะไร
รางวัลที่ได้คือมิตรภาพดีๆที่ทำให้ชีวิตมีความสุขตลอด พี่เป็นโสดครับ
แต่มีกลุ่มเพื่อนที่ดีมาก รู้สึกว่าเกิดมาไม่เสียชาติเกิดเลย
2. สายทำงาน เป็นเรื่องของเพื่อนต่างวัย พี่รักเขาเหมือนน้องชาย
ปัจจุบันเขาอายุ 36 ปี เขาจบปริญญาตรี แต่มีโอกาสได้ไปทำงานต่างประเทศ
งานคล้ายๆรับเหมาก่อสร้างในต่างประเทศ เขาเป็นผู้จัดการ
ทักษะที่เขามีคือวิธีการแก้ปัญหาและการสร้างมิตรภาพใหม่ๆ
เจ้านายรักเขา เพื่อนรักเขา ทุกคนรักเขา เขาทำงานในต่างประเทศมา 7-8 ปี
แต่คิดถึงเมืองไทยมาก จึงกลับมาปลายปี 65 เป็นการลาออกที่เจ้านายกับเพื่อนๆอาลัยกันมาก
เพราะกิจการของที่นี่ยังพอใช้ได้อยู่ ถึงแม้จะมีปัญหาเรื่องโควิด
แต่มีข่าวดีคือเมื่อสามเดือนที่แล้ว เจ้านายเรียกตัวกลับ
ตอนนี้เขาไปอยู่ต่างประเทศแล้ว และคงไม่กลับมาอีกนาน
คนนี้จบ ป.ตรี ไม่ได้เรียนต่อ แต่ฝึกภาษาอังกฤษ และเรียนภาษาจีนและญี่ปุ่นเพิ่มเติม
สำหรับน้องคนนี้ เขาบอกว่ามิตรภาพดีๆมีคุณค่ามาก
3. สายธุรกิจ เป็นเรื่องของเพื่อนรุ่นน้อง อายุประมาณ 46
ธุรกิจเขารุ่งเรืองมากเมื่อ 7-8 ปีก่อน แตะระดับ 100-300 ล้านบาทหรืออาจมากกว่านั้น
แต่มาล้มเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดของตัวเองและเจอกับโควิด
คนนี้มีเมียมีลูกด้วย ตอนสิ้นเนื้อประดาตัวและมีเงินอยู่ในกระเป๋าเพียง 150 บาท
เพื่อนๆและครอบครัวคอยช่วยเหลือกันจนเขาผ่านวันนั้นมาได้
สำหรับเขา ของขวัญที่มีค่าที่สุดในชีวิตคือมิตรภาพดีๆจากเพื่อน เมียและลูก
จากการประมวลทุกอย่างที่เห็น พี่ไม่เคยใช้คำว่า "ประสบความสำเร็จในชีวิต"
ไม่ว่าเราจะมีเงินไม่มีเงิน จะมีตำแหน่งไม่มีตำแหน่ง
จะมีอะไรหรือไม่มีอะไรก็ตาม
ตราบใดที่เรายังมีมิตรภาพดีๆ ตราบนั้นของขวัญล้ำค่าสำหรับการดำรงอยู่
ยังคงอยู่กับเราจนกว่าเราจะหมดลมหายใจ
มิตรภาพที่ดีมีคุณค่ามาก ไม่มีของมีค่าใดๆในโลกมาเทียบหรือแทนได้
ทุกวันนี้พี่มีความสุขมากกับการดำรงอยู่ของตัวเองและผองเพื่อน
มีความสุขมากจริงๆครับ
แสดงความคิดเห็น
คนที่รู้สึกว่าตัวเองประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว อยากบอกอะไรกับเด็ก ม.6 ที่กำลังเลือกเส้นทางชีวิตบ้างครับ
แต่ละท่าน มีคำแนะนำอย่างไรบ้างครับ
เช่น อะไรคือ หัวใจหลักที่ทำให้ท่านประสบความสำเร็จ, ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะทำ หรือไม่ทำอะไร