เห็นข่าวหลายที่ประกาศอีกหน่อยไทยจะกลายเป็นเหมือนญี่ปุ่นคือมีสังคมผู้สูงอายุมากกว่ากลุ่มผู้ใช้แรงงาน ทำให้รัฐเก็บภาษีได้ไม่มาก เงินเลี้ยงดูคนแก่น้อย แต่เรามองว่า ยุคสมัยใหม่พ่อแม่หลายคนเลือกมีลูกน้อยเพราะต้องการเด็กที่มีคุณภาพมากกว่า นี่ขนาดพ่อแม่มีลูกน้อยแล้วคุณภาพสังคมยังแย่เลย แสดงว่า สังคมไม่ใส่ใจกับคุณภาพของประชากร คนโสดอย่างเราเลยเลือกที่จะไม่มีลูกเพราะไม่อยากให้ลูกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี ไม่เอื้อต่อการพัฒนาเรียนรู้ของเด็ก เราเป็นครูสอนระดับเด็กประถม พอเข้าสอนเด็กทีไร ต้องคอยกระตุ้นพลังบวกให้เสมอ แลดูเด็กๆ ไม่มีความสุขที่ได้มาเรียน ไม่มีชีวิตชีวากับการเกิดมา เราศึกษาธรรมะเลยเข้าใจเลยว่า ทำไมคนโสดบางคนรวมถึงเรา ถึงไม่อยากมีลูก เพราะการเกิดเป็นทุกข์มาก ต้องลำบากทำงานเลี้ยงชีพ เลี้ยงร่างกายให้อยู่ดีมีสุข พอเจอกับความลำบากมากๆ เข้า มันก็ท้อใจจนกลายเป็นป่วยทางจิต

เราเห็นคนมาตั้งกระทู้พันทิปเรื่องแฟนเป็นซึมเศร้าแล้วพลอยทำเจ้าของกระทู้เศร้าจมดิ่งไปด้วย เนื้อหารู้สึกถึงความไม่อดทนต่อความยากลำบากให้การเผชิญความทุกข์ พอคู่รักมีปัญหาก็อยากทิ้งเขาเสีย ไม่ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกัน แล้วสังคมจะเกิดความรักความเมตตาได้อย่างไร เราสังเกตนะใครที่ไม่ได้ศึกษาธรรมะ ไม่เข้าใจธรรมะ จะขาดความเข้มแข็งทางจิตมาก เจอปัญหาและอุปสรรคก็ท้อบ่นพาลถอยหนี ไม่คิดช่วยเหลือเกื้อกูลคู่ของตัวเองให้พากันเจริญขึ้น บางคนไม่พอใจอะไรในคู่รักก็พาลเปลี่ยนคู่เปลี่ยนคน มันก็ไม่ผิดนะที่จะเลือกเปลี่ยนคู่ แต่คุณเปลี่ยนนิสัยตัวคุณเองแล้วหรือยัง ?

ปัญหาต่างๆ ในพันทิปสะท้อนถึงคุณภาพสังคมมากค่ะ นี่ยังไม่รวมสภาพเศรษฐกิจที่เงินทองหายาก คนเริ่มจำกัดการใช้เงินไม่ใช้พร่ำเพรื่อ เศรษฐกิจก็ยิ่งหดตัวเงินหมุนเวียนในระบบก็น้อยลง ไหนจะปัญหาการเมืองที่เราก็ไม่อยากยุ่งเพราะมันไม่เคยมีใครแก้ไขได้เลย ปัญหาการคอรัปชั่นที่เด็กรุ่นใหม่ไม่มีสิทธิ์ตรวจสอบในหมู่ผู้มีอำนาจทั้งหลาย กฏหมายที่ไม่เด็ดขาดไม่แรงจนเมืองไทย เมืองพุทธกลายเป็นแหล่งรวมตัวของเหล่าอาชญากร แล้วแบบนี้จะให้คนโสดมีลูกอย่างมีคุณภาพได้อย่างไรคะ ?

ลองมาพูดคุยกันนะคะ ทุกคนที่เป็นคนโสดอยากมีลูกไหมในสภาพสังคมแบบนี้ ?