สวัสดีคับวันนี้จะมาแชร์ประสบการณ์เสี่ยงอันตรายที่พึ่งเกิดกับตัวเองสดๆร้อนๆเลยเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (19 ธันวาคม 2566) ก่อนอื่นต้องขอเกริ่นก่อนนะคับว่าผมเป็นคนใต้ที่พึ่งจะเรียนจบมา พอเรียนเสร็จก็ไปรับใช้ชาติ จากนั้นก็เริ่มได้หางานทำช่วงต้นปีที่ผ่านมาด้วยวัยเลยเบญจเพสมาแล้ว 1 ปี หลังจากปลดออกมาก็เริ่มหางานช่วงต้นปีทีนี้ก็มาได้งานแรกที่จังหวัดใหญ่ทางภาคใต้ซึ่งอยู่ติดกับจังหวัดที่ผมอยู่ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เกิดขึ้นที่งานแรกของผม แต่ดันเป็นที่ที่ 2 ที่ผมได้ไปเริ่มงาน ซึ่งที่ผมย้ายที่ทำงานเพราะที่แรกไม่ค่อยมีรถ 2 แถว ผ่าน เพราะผมไม่มีรถส่วนตัว และที่ใหม่มีรถหลายสายผ่าน จากการไม่มีรถส่วนตัวของตัวเองนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ งานที่ใหม่ไม่ขอเอ่ยถึงบริษัทนะคับ ขอบอกแค่ว่าอยู่ในหาดใหญ่ละกัน ใกล้เทสโก้โลตัส (ไม่ใช่ตรงข้าม มอ.) เข้าสู่เดือนที่ 3 ของการทดลองงาน วันที่เกิดเหตุต้องอยู่ทำโอทีจนเลิกดึกก็ไม่ดึกเท่าไหร่ 18.30 น. ผมก็เดินข้ามถนนมารอรถที่ปั๊มน้ำมันที่อยู่ตรงข้ามกับหมู่บ้านหมู่บ้านนึง สาเหตุที่ต้องเดินมาเพราะรถ 2 แถว คันที่ผมจะไปจะชอบมากลับรถบริเวณนี้ทำให้ไม่ต้องรอนาน แต่มาวันนี้ 1 ทุ่มกว่าแล้วก็ยังไม่มีรถผ่ารมาสักคัน มีผ่านมาบ้างแต่เขาไม่จอดรถอาจจะคิดได้ว่าเขาน่าจะกลับบ้านแล้วไม่รับผู้โดยสารแล้ว จากนั้นก็มีมอเตอร์ไซค์คันนึงขับเข้ามาเป็นผู้ชายวัยกลางคนบอกว่ามา เดี๋ยวจะไปส่ง ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากคับ เพราะเคยมีคนอาสาไปส่งผมหลายครั้งแล้ว เลยไม่ได้คิดกลัวอะไร เขาน่าจะเห็นเรายืนรอรถนานเลยขออาสาไปส่งเหมือนกับคนที่ผ่านๆมา แต่คนนี้ไม่ใช่แบบนั้น พอผมนั่งรถไปได้สักพักเขาก็แวะเข้าปั๊มไปเติมน้ำมัน ตอนแรกบอกจะเติม 90 แต่ขอลดเหลือ 70 เหมือนจะไม่ค่อยมีเงิน พอเติมเสร็จก็ชวนผมบอกเข้าห้องน้ำไหม ผมปฏิเสธเสียงแข็งว่า ไม่ ตอนที่เขาเข้าห้องน้ำผมคิดจะถ่ายเลขทะเบียนรถเอาไว้แต่ก็เปลี่ยนใจไม่ได้ถ่ายคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น พอออกจากปั๊มเขาก็เริ่มถามเรื่องส่วนตัวต่างๆ ซึ่งผมคิดในใจว่าคนอื่นที่มาส่งถ้าไม่ได้สนิทกันจริงๆจะไม่ถามเยอะแบบนี้ บทสนทนาระหว่างเขากับผมได้เริ่มขึ้น

ระหว่างช่วงถามมีมือมาจับขาผมด้วย และตอนใกล้ถึงบอกผมว่าตอนใกล้ถึงเลี้ยงข้าวผมด้วยนะ ทีแรกผมคิดว่าพูดเล่น แต่เขาย้ำคำนี้หลายครั้งมาก และยังบอกอีกว่าไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกลัว ผมเลี่ยงที่จะให้ไปส่งที่หน้าหอโดยตรงเลยให้ส่งแค่ที่หน้าป่กซอย กับคนอื่นผมก็ให้ส่งแค่ตรงนี้ แต่คนนี้พอผมลงทวงเลยเลี้ยงข้าวพี่ด้วยนะ ผมคิดอุบายว่าจะให้เงินเขาไปซื้อข้าวกินเอง แต่เขาบอกน้องไปสั่งสิพี่กินแค่น้ำเอง สมมติถ้าคนมันหิวข้าวแล้วไม่มีเงินจริงๆ เราให้เงินไปซื้อมันต้องไปแล้วสิ แสดงว่าตอนนี้เป้าหมายมันไม่ใช่เงินละ จากนั้นผมจึงเดินไปมินิบิ๊กซีที่อยู่หน้าปากซอยไปซื้อน้ำให้ผมแบะตัวเขาอีก 1 ขวด ทำยังไงก็ได้ให้เขากลับไปได้สักทีเพราะคนอื่นเขามาส่งแค่หน้าปากซอยเราขอบคุณเขาเสร็จเขาก็ขับรถออกไป แต่คนนี้มันไม่ใช่แสดงว่ามันไม่ได้หวังอยากได้คำขอบคุณจากเรามันอยากได้อย่างอื่นจากเรามากกว่า เขาเดินตามเข้าไปในมินิบิ๊กซีด้วยไปหยิบน้ำมา 1 ขวด แล้วบอกผมให้จ่ายด้วย จากนั้นมันไปรอที่มอเตอร์ไซค์ พอผมออกมามันก็ถามไหนหอน้องไป ตอนไหนผมรู้ตัวแล้วว่ามันต้องตามไปถึงห้องแน่ ผมเลยบอกมันไปว่าหอผมมีกล้องวงจรปิด และมีป้าแม่บ้านนั่งเฝ้าอยู่หน้าหอ เขาไม่ให้คนนอกเข้าไป มันบอกไม่เป็นไรแค่หน้าห้องก็ได้ จากนั้นผมก็เดินเข้าซอย มันเดินตามหลังมาห่างๆ พอมกล้ถึงหอผมกึ่งเดินกึ่งวิ่ง พอถึงหอ ป้าแม่บ้านไม่รู้ไปไหน จังหวะนั้นพอเห็นบันไดผมใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นชั้น 4 ล๊อคห้อง หนีรอดมาได้ ไม่รู้ว่ามันตามมาถึงไหนเพราะหลังจากเดินเร็วก็ไม่หันหลังไปหามันอีกเลย