เพิ่งรู้จักเพื่อนคนนี้ได้ไม่นานค่ะ ส่วนตัวเราเป็นคนพูดน้อยถึงปานกลาง นิสัยค่อนข้าง introvert เวลาเจอคนหรือต้องคุยกับคนพลังงานจะหมดง่ายมาก เลยชอบฟังมากกว่าพูดค่ะ และตั้งแต่เจอเพื่อนคนนี้ รู้สึกมันกระทบชีวิตเราหนักมากกเลย

เค้าเป็นคนพูดไม่หยุดตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้รู้จักกัน พูดเหมือนสนิทกันมานาน เล่าปัญหาที่ไม่ควรเล่าให้ฟังเยอะมาก ทั้งความลับของเพื่อนที่เค้ารู้จัก ปัญหาล้านแปดที่เค้าไปเจอมาตั้งแต่ตอนเด็กยันโต หนักหน่อยคือเล่าปัญหาของคนอื่นให้เราฟังด้วย ไล่ไปตั้งแต่เพื่อนสนิท เพื่อนที่ทะเลาะด้วย เพื่อนที่เลิกคบกันไปแล้ว หรือปัญหาของแฟนที่คบอยู่ (เช่นแฟนทะเลาะกับเพื่อนคนนี้ เพื่อนคนนี้เป็นนักกีฬานะ ดังด้วยนะ แต่นิสัยแบบนี้ พ่อแม่แฟนเป็นคนแบบนี้ๆ ทำงานที่ไหนบ้าง แฟนทะเลาะกับพี่สาวยังไงบ้าง พี่สาวแฟนไปเรียนต่อที่ไหนดีกรีอะไร ทำงานอย่างนี้ คือเล่าละเอียดมากๆๆๆ เล่าไปเรื่อยค่ะ) ชอบเล่าปัญหาของพ่อแม่ให้ฟัง เช่น แม่ทะเลาะกับเพื่อนคนนี้ เพื่อนแม่คนนี้เป็นคนยังไง มีลูกกี่คน ลูกเค้าเป็นแบบนี้ คือเยอะมากกกกค่ะ ชอบเล่าเป็นสเต็ปเดิมๆ วนไปวนมา เล่าแล้วเล่าอีก พ่อแม่เพื่อนยังไม่พอนะคะ เล่าไปถึงปัญหาชีวิตของทวดปู่ย่าตายาย ตระกูลมีปัญหาแบบนี้ น้าลุงเค้ามีแฟนเป็นคนที่นี่ หนักกว่าคือเล่าไปถึงว่าเพื่อนที่คบอยู่ทะเลาะกับแฟนยังไง เกลียดแฟนเพื่อนเพราะสาเหตุนี้ เอาจริง ๆ แบบไม่เวอร์เลยนะคะ ตัวละครที่เค้าเล่าให้เราฟังช่วงที่รู้จักกัน เกิน 100 ชื่อแล้วค่ะ และทุกชื่อเล่าให้ฟังแบบละเอียดสุดๆ

เราเริ่มรู้สึกว่ามันหนักคือมีอยู่ครั้งนึงต้องนั่งรถไฟด้วยกันประมาณ 20 สถานี ต่อรถเมล์อีก คือเค้าพูดไม่หยุดเลยค่ะ เล่าไปเรื่อยมาก ส่วนมากก็เป็นปัญหา แล้วไม่ใช่แค่เล่าผิวเผินด้วย คือเล่ารายละเอียดให้เหมือนเราไปอยู่ตรงนั้นเลย คือแค่ปัญหาของเค้าก็หนักแล้วนะคะ แต่พ่วงปัญหาของคนอื่นมาอีก วันนั้นเค้าพูดจนเราจะอ้วกเลยจริงๆ ยาเหลืองก็เอาไม่อยู่เลยค่ะปวดหัวมาก แบบโหหหอะไรจะขนาดนี้ แล้วเราเป็นคนไม่พูดด้วย ก็ทนฟังๆไป หลังๆถ้าต้องเดินทางด้วยกันเราจะนั่งอ่านหนังสือหรือฟังเพลงแทนค่ะ (แต่ถ้าวางหนังสือเมื่อไหร่พูดไม่หยุดทันที เห้อหนักใจค่ะ)

ที่เรารำคาญมากที่สุดคือเค้าเป็นคนเล่าแล้วลืมค่ะ บางเรื่องเราฟังไปแล้ว 5-6 รอบ แล้วเค้าจะพูดเหมือนเดิมแบบเดิมซ้ำ ๆ จนเราจำบทพูดได้แล้วก็มีค่ะ บางทีก็ต้องขัดขึ้นมาว่าเธอเล่าแล้วนะเรื่องนี้ เค้าก็แบบเออนั่นแหละ แล้วก็ขยายความเรื่องนั้นให้มากกว่าเดิม (ในใจเราแบบที่พูดขัดขึ้นมาคือไม่อยากฟังแล้ววว ไม่ใช่ให้ขยายความเพิ่ม)

แรกๆยังพอทนฟังได้นะคะ แต่พักหลังคือเราเริ่มรู้สึกไม่ไหวและออกแนวรำคาญแล้ว ไม่กี่วันที่ผ่านมาจำเป็นต้องออกไปข้างนอกด้วยกันอีกค่ะ ตั้งแต่เช้ายันเย็น เค้าพูดๆๆๆไม่หยุดท้งวันเหมือนเดิม บวกกับวันนั้นเดิน 8-9 โลด้วย ปกติเราเป็นคนนอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง แต่วันนั้นกลับถึงห้อง 3 ทุ่มคือหลับเป็นตายค่ะ เหนื่อยมาก ข้อมูล overload สุดๆ อะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด เล่นเอาเราสลบไปเลย

มีใครเคยเจอเพื่อนแบบนี้บ้างคะ แล้วเราควรจะรับมือยังไงดี ช่วงนี้เห็นชื่อเค้าโทรมาคือไม่อยากรับเลยค่ะ เพราะเค้าโทรเพื่อระบายโดยเฉพาะ ส่วนใหญ่เป็นปัญหาไปแล้ว 80-90% มี 20 นาที เค้าพูดไปแล้ว 19 เหนื่อยใจมากค่ะ