เราอยากจะมาระบายความในใจในสถานการณ์ปัจจุบันนี้นะคะ เราเป็นนักศึกษาปวช.ค่ะ ช่วงนี้เหนื่อยสภาพจิตใจแล้วสภาพแวดล้อมแล้วคนรอบตัวค่ะสิ่งต่างๆมากมาย ตอนนี้คือเราไม่มีแม้กะทันเงินเราพึ้งโดนไล่ออกจากงานพาสไทม์เนื่องจากหยุดบ่อยกับเลิกเรียนเย็นด้วยค่ะ เราอยู่กับแม่พี่3คน แม่ตกงานพี่ชายก็ทำงานเรียนไปด้วยสวนเราที่กำลังหางานใหม่อยู่ค่ะช่วงนี้ทั้งท้อกับชีวิตมากๆเลยค่ะบ้านเราเป็นโรงงานแต่เป็นโรงงานของน้องแม่เราปัจุบันนี้กำลังขายโรงงานเพื่อไปเริ่มต้นมั้ยค่ะแต่แม่เราไม่ชอบน้องแม่เราด้วยเนื่องบ้างอย่างสวนตัวบ้างอย่างทะเลาะเรื่องงานนี้แหละค่ะเราไม่มีเงินติดตัวแม้ไปโรงเรียนเลยค่ะ แต่ปีนี้เป็นปีที่เราจะจบการศึกษาตอนแรกก็จะออกจากโรงเรียนมาหาเงินค่ะแต่แม่เราก็ขอให้เราเรียนปีนี้ให้จบแล้วค่อยหางานพวกเราทำอะไรไม่ได้เลยค่ะแม่ก็มีลูกหนี้ที่บิดแม่เราหลายรอบเราไม่รู้เลยว่าจะไม่มีที่ซุกหัวนอนในเวลาตอนไหนได้แต่รอปิดเทอมแล้วทำงานเต็มวันค่ะกินข้าวก็กินแค่มาม่ากับไข่ต้มประทานชีวิตไปก่อนเคยกินข้าวทั้งน้ำตาเพราะต้องมาเจออะไรแบบนี้กับอายุ18ที่ต้องเจอเศรษฐกิจปัจจุบันนี้ เรามีความฝันที่อยากเรียนด้านศิลป์มากๆนะคะแต่ต้องยอมรับสถานะที่บ้านด้วยที่บ้านไม่มีกำลังส่งเรียนสายนี้เลยต้องจบแค่ปวช.ปี3 แต่ปีหน้าก็อยากเริ่มต้นใหม่แล้วสร้างมันใหม่ทั้งหมดค่ะแล้วจะทำให้ครอบครัวกลับมาดีขึ้นอีกครั้งแล้วจะเลี้ยงดูแม่ถ้าวันนั้นเราประสบความสำเร็จจากสถานการณ์นี้ไปได้