แม่โทรมานึกว่าจะคุยด้วย แต่โทรมาถามเรื่องตังบอกว่าขอยืมแฟนเราหน่อย 300 เดียวคืน พอเราบอกแฟนไม่มี แม่ก็โวยวายด่า แฟนมึ*พึ่งพาไรไม่ได้ งานก็ไม่ทำ ทำไมมึ*ไม่หาแฟนที่ทำงานได้ว่ะ เรากับแฟนแค่ 17 ปีเท่านั้นเอง ยังทำงานไม่ได้ พอเราจะทำงานแม่ก็ไม่ให้ทำ คือชีวิตคนเราต้องมีเงินหรอถึงจะเห็นค่า พอเราทำงานขายเกมมีเงินแม่โทรทักเกือบทุกวัน พอมันขายไม่ได้แม่ก็หาย เงินมันซื้อความสุขจากคนเป็นแม่ได้จริงๆ ใช่มั้ย
แม่ของใครเป็นแบบนี้บ้าง