สวัสดีวัยรุ่นทุกคนนะครับ บล็อกนี้ผมอยากจะมาเล่าประสบการณ์ตรงของผมเอง จาก High สู่ Down เลย

ต้องบอกก่อนว่าผมใช้กัญชามานานมาก เอาคร่าวๆ เป็น 10 ปี ตั้งแต่สมัยวัยรุ่น 18-19 และใช้อย่างต่อเนื่อง ตอนนี้ผมอายุ 29 แล้ว

ผมจะไม่บอกนะครับว่ามันไม่ดี เดี๋ยวสายเขียวจะทัวร์ลงมาที่ผม แต่ผมจะบอกว่าถ้าใช้ไม่ถูกวิธีมันมีผลข้างเคียงที่เลวร้ายมาก

ผมเริ่มจากบ้านไปทำงานตัวคนเดียวตอนประมาณ 18-19 นั่นแหละครับ ตอนนั้นผมมีเพื่อนเยอะแยะและไม่ได้คิดอะไรมาก การที่ได้ออกไปใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่ผมว่ามันน่าสนุกดี

ผมไปเช่าหออยู่กับเพื่อนผมสมัยเรียนเรียกได้ว่าซี้ปึ้ก และแม่ของเพื่อนก็เป็นคนฝากงานดีๆ ให้

วันนึงเพื่อนผมคนนี้เอากัญชามาจากไหนไม่รู้ และชวนผมลองดูดด้วยกัญ ผมก็คิดว่ามันไม่เป็นไรหรอก หลายประเทศก็เสรี และบวกกับความเป็นวัยรุ่น ผมเลยได้รับความ High มาตั้งแต่ตอนนั้น

ชีวิตผมก็เรียกได้ว่าปกติสุข มีเพื่อน มีแฟน ไปเที่ยว ใช้ชีวิต

แต่มีปัญหาหนึ่งที่ค่อยๆกัดกินผมทีละนิดในตอนนั้น คือการที่ผมใช้เงินไม่เป็น ผมหมดไปกับกัญชา ของกิน ของใช้ ที่เกินตัว เพราะผมไม่ได้คิดอะไรมาก ผมเลยคิดว่าเพื่อนผมมันต้องซัพพอร์ตผมแหละ

แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น เพื่อนผมไม่ได้ซัพพอร์ตผมทุกเรื่อง ผมนอยด์และผมย้ายกลับมาอยู่บ้าน เพราะผมดูแลเรื่องการใช้เงินไม่ได้ แต่ผมก็เรียนรู้ได้หนึ่งอย่างว่าชีวิตผู้ใหญ่มันไม่ง่าย

ผมกลับมาอยู่บ้านได้สักพัก และความทะเยอทะยานผมก็กลับมาอีกครั้ง ผมออกไปอยู่กับเพื่อนอีกคนนึง และคิดว่าคราวนี้ผมต้องทำได้

ผลออกมาเป็นเหมือนเดิม ผมหมดไปกับกัญชาและของกิน แต่คราวนี้ผมไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากใคร ผมเรียนรู้ได้ว่าผมเป็นคนทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้ รถมอไซค์ที่ผมผ่อนอยู่โดนยึด บางวันไม่ได้กินข้าวผมก็อดทน

เวลาผ่านไป ความเครียดเหล่านี้รุมเร้าผมตลอด และผมก็พึ่งแต่กัญชา

ผมเริ่มกลายเป็นคนซีเรียส เพื่อนผมน้อยลง ไม่มีความรัก ไม่มีอารมณ์สนุก ทำแต่งาน

4-5 ปีหลัง สักอายุ 25-26 ผมกลายเป็นคนเก็บตัว ไม่เข้าสังคม และมองคนอื่นในแง่ไม่ดีหมด

ผมเริ่มเข้ากับคนอื่นไม่ได้ในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา ผมเปลี่ยนงานบ่อย มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน และผมควบคุมไม่ได้ และผมคิดว่า "ผมกำลังแย่แล้ว"

ผมได้สติกลับมาจริงๆ ก็ตอนที่ผมเริ่มมีความรักอีกครั้ง เพราะคนที่ผมแคร์ก็เริ่มมองผมแปลกๆ เหมือนทุกคน

ผมเริ่มมองย้อนกลับไปและคิดว่าอะไรที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ จากเมื่อก่อนผมเข้าสังคมง่าย เพื่อนผมเยอะแยะ ไม่ได้เป็นคนคิดมาก

ผมตัดสินใจไปหาจิตแพทย์ แล้วก็โป๊ะเช๊ะ!

กัญชาทำให้สารในสมองบางอย่างทำงานผิดปกติ ผมควบคุมอารมณ์ไม่ได้ และวิตกกังวล กลัวว่าเพื่อนร่วมงานคิดไม่ดีกับเรา กลัวว่าเพื่อนร่วมงานนินทาลับหลังเรา พูดถึงเราในแง่ไม่ดี ผมจึงทำไม่ดีใส่ทุกคน และกลายเป็นคนไม่เข้าพวก กลายเป็นคนคิดไม่หยุด บางครั้งผมหูแว่วเวลาเพื่อนร่วมงานคุยกัน และผมได้ยินว่าเขาด่าผม ผมเลยออกอาการโมโหใส่ เขาจะทำหน้างงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็ยังคิดต่อว่าทำเป็นตีหน้าซื่อ  เอาเป็นว่าผมกลายเป็นคนคิดแต่เรื่องไม่ดี ความคิดไม่ดี

หลังจากที่ผมใช้กัญชามานาน ผมก็พอรู้วิธีการทำงานของมันแบบนี้
- ถ้าคุณมีความสุข กัญชาก็จะทำให้คุณมีความสุข สนุกสนาน มีอารมณ์ศิลปิน เล่นกีตาร์ ฟังเพลงเพราะ แต่ถ้าคุณอยู่ในสภาวะเครียดจัด อย่างเช่น เงินไม่พอใช้ ตกงาน มันจะดิ่งให้คุณลงไปในจุดนั้นเหมือนกัน แปลว่า มันจะทำให้คุณมีอารมณ์ร่วมกับความรู้สึกของคุณในตอนนั้นมากกว่า ถ้าคุณไม่ได้มีอะไรทุกข์ใจมันก็จะให้ผลบวก แต่ถ้าคุณมีเรื่องทุกข์ใจคุณก็จะอยู่ในภวังค์ของมันและก็จะอยู่แบบนั้น และมันก็กัดกินไปทีละเล็กละน้อย คนสมัยก่อนบอกว่าดูดกัญชาทำให้เป็นบ้า ก็อาจจะเรื่องจริง เพราะงั้นต้องใช้ชีวิตให้สนุก

ตอนนี้ผมเลิกกัญชามา 2 อาทิตย์แล้ว ได้ยามากินเกี่ยวกับสารในสมองที่ทำงานผิดปกติและยาแก้แพนิค และก็ฝึกนั่งสมาธิ ออกกำลังกาย หันมารักตัวเอง จับตัวเองแต่งตัวหล่อๆ ก็รู้สึกดีขึ้นบ้าง แต่หมอบอกว่าอาจจะใช้เวลาถึง 6 เดือน

ก็ฝากเตือนเป็นอุทาหรณ์สำหรับสายเขียวหน้าใหม่ ว่ามันไม่ได้มีแต่เรื่องดีๆ ผลข้างเคียงของมันระยะยาว และก็ทำร้ายเราจากภายในด้วย ดูแลตัวเอง ใช้ชีวิตให้สนุกนะครับทุกคน