เรื่องลึกลับ

มันจะไม่เชื่อก็ยังไงอยู่นะ50/50 ในสังคมชนบท เรื่องของเรื่องอะไรแปลกๆเต็มไปหมด สำหรับคนพุทธ มุสลิมไม่ได้สอนให้เชื่ออะไรแบบนี้ แต่ก็ยังศึกษาหาคำตอบ บางเรื่องมันหาคำตอบไม่ได้แบบไม่ได้เลย เรื่องที่มันตรงกับตัวเองหรือบางเรื่องที่มันงมงายเกินไป  เด็กยุค2000ต้นๆ กึ่ง90 จะหัวโบราณเลยก็ไม่ใช่ จะหัวสมัยใหม่เลยก็ไม่เชิง มีใครเคยคิดแบบนี้มั๊ย ถ้าคนที่ไม่เคยสัมผัสจริงๆ โดนทั้งของเจอทั้งเรื่องที่หาคำตอบไม่ได้ มันขนาดนี้แล้วก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี มันสับสน 

มีอยู่ครั้งนึง ตอนนั้นผมอยู่ประมาณ ป5 แถงบ้านผมจะอยู่แถวชนบทในภาคใต้ ค่อนช้างที่จะมีความเชื่อแบบนี้อยู่ คือผมจะชอบตามเพื่อนๆ เมือก่อนแถวบ้านผมที่อื่นผมไม่รู้ว่าเป็นเหมือนกันรึป่าว จับกลุ่มกันจะชอบไปขอไก่ที่วัด ไก่แจ้ จะเอามาเลี้ยงกัน ฮิตกันมากในตอนนั้นแถวบ้านผม มีอยู่วันนึงผมได้ไปกับเพื่อนประมาณ4-5คน ไปวัดป่าแห่งหนึ่ง เพราะพวกผมจะไปขอไก่ที่วัดนั้นบ่อย ไปกันปกติ ขออนุญาติจากพระ ท่านก็ใจดีให้ตามสบายเลย จับๆ ปุ้บ หลังจากวันนั้น ตอนแรกกก็ไม่ได้มีอะไรนะครับ ปกติ แต่ส่วนตัวผมรู้สึกปวดท้อง แบบปวดมากๆไม่รู้ว่าเพราะอะไร คืนหลังจากวันนั้นผมนอนบิดตัว เพราะปวดท้องมาก จนแม่ต้องพาไปหาหมอในเมือง ไปทุกที่ ตรวจแล้วก็ไม่เจออะไร ก็กลับบ้านมาผ่านไปหนึ่งวัน คืนนั้นประมาณตี3 ผมนอนไม่หลับทั้งคืนเลยครับ เพราะปวดท้องมาก จนต้องไปเรียกตามานั่งเฝ้า ตาก็เอาน้ำล้วนมาแปะๆ ตอนแรกมันก็ดีแต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้ จนผมได้ยินเสียงอะไรสักอย่าง เปิดประตูมาก็เป็นพ่อกับแม่ มาบอกผมว่า เดี๋ยวจะพาไปบ้านครูหมอทึ่รู้จัก พ่อก็พาผมขึ้นรถเดี๋ยวนั้นเลย รถที่บ้านผมจะเป็นตอนครึ่ง พ่อเป็นคนขับ ส่วนแม่นั่งข้างๆผมนอนปวดท้องอยู่ด้านหลังในรถ ขับไปเรื่อยๆ ทางไปก็คือจะมืดมาก ขับไปเรื่อยๆผมก็เอะใจ ทำไมพ่อขับพาไปทางในวัดป่าแห่งนี้ ผมก็ถาม แม่ตอบผมว่าจะไปหาแม่ชีในวัด จะไปถามซื้อสมุนไพร ยารักษา ก็ขับเข้าไปในวัด ผมจะบอกก่อนว่า ทางเข้าไปในวัดจะเป็นถนนเลนเดียว เป็นถนนปกติก่อนจะถึงวัดจากตรงนั้นไปถึงทางออกก็จะเป็นถนนดินแดง รอบข้างจะเป็นป่าหมด ซ้ายมือก่อนถึงทางเข้าวัดจะเป็นสวนยางของชาวบ้าน ขวามือจะเป็นสวนปาล์ม บรรยากาศในตอนนั้น เงียบมากๆครับ ขับจนไปถึงวัด เสร็จเรียบร้อย เรื่องหลอนๆมันเกิดขึ้นตรงนี้ ขับออกจากวัดจะเป็นป่า พ้นวัดไปนิดนึงซ้ายมือจะมีศาลพระภูมิเก่า มีรูปปั้นของพระอยู่ในศาลาเล็กๆ ตรงนั้นชาวบ้านเขาเล่ากันว่า เคยมียายแก่คนนึง ปกติตี4-5แกจะเดินผ่านทางนั้นเพื่อที่จะไปสวนของแก มีอยู่วันนึง ยายเดินผ่านทางนั้นปกติ เลยไปอีกหน่อยก็จะเป็นทางเข้าสวน เรื่องหดหู่ใจมันเกิดขึ้นในคืนนั้น มีโจร2คนขับมอไซค์มาปล้นยาย แล้วใช้เคียวตัดหญ้า ฟันคอจนขาดกระเด็นหายไป หัวถึงวันนี้ก็ยังหาไม่เจอ เผาศพโดยการใช้หัวของหุ่นแทน ผมเคยได้ยินเพื่อนผมมันเคยพูดว่า ตอนกลางคืนใครที่ขับผ่านทางนั้นจะเห็นยายเดินหาหัวของตัวเองอยู่แถวนั้น บางทีก็กวักมือเรียกชาวบ้านที่ขับผ่านแถวนั้น เจอกันเยอะจนไม่มีใครกล้าขับผ่านทางนั้นในเวลากลางคืนดี ตัดภาพมาที่ผมพ่อและแม่ ขับออกจากวัดปุ้บ ไปถึงตรงนั้น ผมก็งงทำไมพ่อถึงเบารถเหมือนจะจอด แล้วพูดอะไรสักอย่างกับแม่ แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่าอย่าจอด ขับไป ก็ขับไปไม่มีอะไร จนไปถึงบ้านครูหมอ เสร็จปุ้บ กลับบ้านมาวันรุ่งเช้าผมหายปกติ เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลย ออกไปเล่นกับเพื่อนตั้งแต่เช้าจนน่าประหลาดใจ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นก็ยังปวดท้องอยู่ จนผมก็ลืมเรื่องนี้ไป ผมไม่เคยถามแม่กับพ่อและพ่อไม่เลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผ่านไปหลายปีจนมีวันนึงผมได้ถามแม่ว่าวันนั้นเกิดเรื่องอะไร แม่ก็บอกผมว่า ระหว่างขับรถ พ่อบอกว่าเห็นยายคนนึงเดินอยู่แล้วกวักมือเรียก ตอนนั้นในความมืดยังเห็นไม่ชัด พอขับเข้าไปเห็นๆพ่อเห็นในมือยาย มือนึงถือหัวของตัวเองอยู่ อีกมือนึงกวักมือเรียก ก่อนหน้านั้นแม่ไม่เห็นแต่แม่รู้แล้วว่าเห็นอะไรก็เลยบอกให้พ่อขับรถต่อไป เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวมากๆในชีวิต เพราะตอนนั้นผมนอนอยู่เลยไม่เห็นอะไรกับเขาในตอนนั้น ขอเพิ่มเติมนะครับ ระหว่างที่ไปบ้านครู ไปหาหมออะไรก็แล้วไม่มีอะไร ที่บ้านมั่นใจว่าโดนทำของแน่ๆ ก็เลยตัดสินใจพาไปบ้านครูหมอ เพราะก่อนหน้านั้นแม่ก็เคยเห็นว่ามีผญเป็นเงาดำๆยืนเหยียบท้องผมอยู่ ก็เลยตัดสินใจพาไปในคืนนั้นเลย ระหว่างที่แก้ของก็มีเสีนงหมาหอนตลอด ครูหมอให้ผมอมลูกแก้วหรืออะไรสักอย่าง สักพักผมก็รู้สึกเหมือนจะอ้วก เขาเอาขันใส่ถุงมาลองไว้ แล้วผมก็อ้วกออกมา ตอนนั้นผมรู้สึกว่าผมอ้วกอะไรบางอย่างออกมรจริงๆ แต่สิ่งที่ผมเห็นคือไม่เห็นอะไรเลยครับ ผมก็ไม่เคยถามใคร จนมีเพื่อนผมคนนึงมันมาบอกว่า แม่เคนเล่าให้ฟังตอนที่ไปแก้ของคืนนั้น สิ่งที่ผมอ้วกออกมา เป็นเส้นผมเป็นตะปูอะไรเยอะแยะไปหมดเลย อ่อๆ ไม่มีใครทำของใส่นะครับ ครูหมอบอกว่าผมวิ่งไปเหยียบอะไรสักอย่างในวัดที่เขาฝังไว้ เหมือนเป็นอะไรสักอย่าง ก็เลยเกิดเรื่องนี้ขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่