พ่อชอบฆ่าสัตว์ พวกกระรอก แมว สัตว์อีกหลายอย่าง เยอะแยะไปหมด เราไล่แล้วแต่มันไม่ยอมไป ชอบมาเดิน มาเพ่นพ่านแถวที่พ่อเราอยู่ ทำให้ถูกฆ่า เราบอกพ่อให้ปล่อยมันไป ไม่ต้องฆ่า แค่ไล่ไปก็พอ แต่พ่อไม่ยอม พ่อบอกว่าสามารถฆ่ามันได้เป็นพันตัวในเวลาเดียวกัน เราก็เศร้าใจ ไม่รู้จะทำยังไงเพราะไล่แล้วก็ไม่ไป

ที่ไล่นี่คือเอาเสื้อไปปัด ทำท่าเตะ ทำท่าเอาไม้ไล่ฟาด ให้มันกลัว มันจะได้หนีไป ไม่โดนพ่อฆ่า แต่มันไม่กลัวเราเลยค่ะ เหมือนมันงง หรือเมาอะไรสักอย่าง ซักพักพ่อจับมันไปโยนบ่อน้ำ จนมันจมน้ำตาย แล้วมาคุยเรื่องอื่น แถมหัวเราะกับเราต่อ เหมือนเรื่องที่ฆ่าสัตว์ไม่เคยเกิดขึ้น ไม่รู้สึกอะไรเลย 

เราเองไม่ใช่คนฆ่ายังรู้สึกผิด แต่พ่อเราฆ่าไปหลายตัวแล้วยังไม่รู้สึกอะไรเลย ทำยังไงให้พ่อเราเข้าใจว่าไม่ควรฆ่าสัตว์เล่น ที่จริงพ่อเราควรรู้อยู่แล้วเพราะตอนวัยรุ่นเคยบวชพระตั้งหลายปี ท่องคาถาได้หลายบท เรารู้เพราะพ่อเคยท่องคาถาให้ฟังบ่อยๆตอนยังเด็ก แต่ทำไมตอนนี้กลายเป็นคนแบบนี้ไม่รู้ค่ะ

เราก็ไม่อยากเตือนบ่อย เหมือนยิ่งห้าม พ่อยิ่งทำ เหมือนพ่อชอบให้เราโมโห พอฆ่าสัตว์เสร็จแล้วก็เดินมาบอกเราว่าเพิ่งฆ่าตัวนู้นตัวนี้ไป เราแทบไม่อยากจะรับรู้อะไรเลย แต่มันยากเพราะอยู่บ้านเดียวกันกับพ่อ เห็นเรื่องแบบนี้เกือบทุกวัน