เพื่อนๆ เชื่อไหมครับ ว่าเมื่อก่อนผมเรียนซ่อมคอม แล้วมีความใฝ่ฝันอยากเป็นโปรแกรมเมอร์ เหตุผลหลักๆ คือ เงินเดือนดี สมัยก่อนหลายสิบปี ยุค 90 โน่น ขนาดสตาร์ท ก็สองหมื่นขึ้น ซึ่งยุคนั้นสตาร์ทเริ่มสองหมื่น++ ก็ถือว่าเยอะมากครับ สำหรับผม
แต่ยุคนี้น่าจะเริ่มเรท สามสี่หมื่นขึ้นไปละ ด้วยภาวะเงินเฟ้อปัจจุบัน
ตอนนั้นผมก็พยายามหาแหล่งเรียนเขียนโปรแกรม เพื่อไต่เต้าเป็นโปรแกรมเมอร์ แต่ต้องบอกว่ายุคนั้น อินเตอร์เน็ตสื่อออนไลน์ไม่ได้เหมือนสมัยนี้ ที่สื่อการเรียนรู้มันหาได้ง่ายในอินเตอร์เน็ต เมื่อก่อนผมจำได้ว่า อยากเรียนเขียน C# Java .net เป็นต้องไปซื้อหนังสือ หรือ แผ่นซีดีวิดีโอสอน มาอ่าน มาลองทำ
แค่เขียนโปรแกรมให้มัน "Hello World" ขึ้นมาได้ ก็ดีใจยิ่งกว่าการประสบความสำเร็จในชีวิตอันยิ่งใหญ่เลยครับ
ย้อนกลับมาที่ตอนผมอยากหาที่เรียนโปรแกรมเมอร์มากๆ ก็พยายามหาข้อมูลว่าที่มหาลัยไหนมีไอคอนิคหรือเด่นเรื่องนี้บ้าง 
ผมไปหาจากที่ไหนสักอย่างนี่แหละ แล้วไปได้ยินคำล่ำลือว่า ถ้าอยากเป็นเทพโปรแกรมเมอร์ ต้องไปเรียนที่ อินเดีย แล้วมหาลัยที่ดังเรื่องนี้ คือ มหาลัยบังกาลอร์ ตอนนั้นคือว่าอยากไปเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ครับ แต่สุดท้ายไม่ถึงฝันไม่ได้ไปครับ ตอนนั้นอายุยังน้อยครับ และไม่รู้ว่าไปแล้ว ความเป็นอยู่ที่อินเดียจะเป็นอย่างไร
สุดท้ายก็ได้เป็นแค่ช่างคอมแก่ๆ เขียน HTML PHP Java C MQL4 SQL เป็นถูๆ ไถๆ พอไปวัดไปวา เอาเป็นว่าเก่งแบบเป็ดอย่างละนิดอย่างละหน่อย ไม่ถึงขั้นแอดแว๊น แต่ก็พอแกะ Coding ได้ครับ ยิ่งยุค AI ผมแทบไม่เปลืองสมองให้จำ Sytax ยากๆ ให้ AI มัน Generative เอา แต่ก็ต้องมีพื้นฐานอ่านโค้ดมาบางนะครับ

วกกลับมาที่ถามว่าทำไม คนอินเดีย ถึงเก่ง คณิตศาตร์ เก่งโปรแกรมเมอร์ กันจัง ได้ยินมานานแล้วครับ เคยเห็นคลิปฝรั่งที่เขาทำมีมแซว ว่าเบื้องหลังจริงๆ พวกฝรั่งผมทองตะวันตกส่วนใหญ่ที่เรียนโปรแกรมเมอร์ คือนั่งดูคลิปยูทูปคนอินเดียสอนโปรแกรมเมอร์ ประมาณนั้นเลยครับ

เพื่อนๆ มีประสบการณ์ทำงานกับคนอินเดีย หรือ เรียนที่อินเดีย หรือ มีมุมมองอย่างไรกันบ้างครับ?