Medan ภูเขาไฟ Sibayak ไปเกือบสุดหยุดที่ต้นไผ่

สวัสดีครับ จะมารีวิวทริปที่ค้างคามาตั้งแต่ก่อนโควิท19 จนได้มีโอกาสไปเมื่อ พ.ย. 2566 ต้องบอกก่อนเลยว่าเมืองที่จะไปหาข้อมูลได้ลำบากมากเพราะไม่ใช่เมืองที่เป็นที่คนไปเที่ยวน้อยและพอชวนเพื่อนๆว่าไปเที่ยวเมดานกันมั้ย ทุกคนก็จะถามว่า เมืองอะไร อยู่ไหน มีอะไรน่าเที่ยวบ้าง ผมก็เอารูปในเน็ตมาล่อ (เน้นรูปสวยๆไว้ก่อน 555) สรุปได้เหยื่อ...เอ้ย เพื่อนร่วมชะตากรรมมาอีก 2 คนเป็นน้องๆที่ office นั่นเอง ความโหดมันส์ฮาของทริปนี้คือการเดินทางครับ 


ภูเขาไฟ Sinabung
ด้วยพวกผมอยู่สงขลา จึงเริ่มเดินทางจากสงขลา - ปีนัง - เมดาน
ทริปนี้ใช้เวลา 5 วัน  
Day 1 : ปาดังเบซาร์ - Penang - Medan
Day 2 : Medan - Parapat - เกาะ Samosir
Day 3 : เกาะ Samosir - Barastagi
Day 4 : Barastagi - Medan
Day 5 : Medan - Penang - ปาดังเบซาร์

ความมันส์เริ่มก่อนเดินทางสามวัน เมื่อสายการบินแจ้งว่าไฟลท์เปลี่ยนเร็วขึ้น 3 ชั่วโมงจากบิน 16:30 เป็นบิน 13:00 น ทำไงละทีนี้  เลยปรึกษากันว่าไปนอนที่อ.สะเดาดีกว่าพักผ่อนได้เต็มที่หน่อยและเพื่อให้ทันรถไฟเที่ยว 07:30 น. เวลามาเลเซียนะครับ ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ



Day 1  ตื่นตี 4 ขับรถจากสะเดาไปที่รับฝากรถที่ปาดังเบซาร์ที่นั่นมีบริการรับส่งสถานีรถไฟปาดังเบซาร์ด้วย ค่าฝากรถวันละ 80 บาท ค่ารับส่ง 500 บาท เจ้านี้ผมใช้บริการหลายครั้งแล้ว ไปถึงสถานีก็รอไม่นาน รถไฟออก 07:30 ไปถึง Butterworth 09:30 ระหว่างอยู่บนรถไฟก็ดูตารางเรือมีรอบ 10:00 คิดในใจ รีบๆเดินหน่อยน่าจะทันเที่ยวนี้แระ พอรถไฟถึงสถานี Butterworth พวกผมก็รีบเดินไปท่าเรือเพื่อซื้อตั๋วทันที พอไปถึงที่ขายตั๋วก็มีคนต่อแถวอยู่ เวลาก็ใกล้เรือออกแล้วข้างหน้าผมก็เป็นกลุ่มผู้หญิงประมาณ 10 คน นางก็คุยกับคนขายตั๋วและหันไปคุยกับเพื่อน เราก็ลุ้นว่าจะทันเรือเที่ยวนี้ป่าว หันไปดูที่เรือเจ้าหน้าที่เรียกให้คนขึ้นเรือแล้ว พอกลุ่มนางซื้อเสร็จผมก็รีบซื้อตั๋วทันทีพอได้ตั๋วปั๊ปก็รีบขึ้นเรือเลย ลุ้นแรก

พอข้ามมาฝังปีนังก็นั่ง Grab มาสนามบินปีนัง ค่ารถ 18 ริงกิต ระหว่างนั่งรถก็คุยกันว่าจะได้กินข้าวแล้วเพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินเลยถึงสนามบินรีบเข้าไปติดต่อเคาเตอร์ check in โหลดกระเป๋าเรียบร้อย ดูในตั๋วบอกเรียกขึ้นเครื่อง 12:20 ตอนนี้ 11:00 มีเวลาพอกินข้าวล่ะ กำลังจะเดินออกจากเคาเตอร์ก็ได้ยินเสียงพนักงานบอกว่า You ต้องรับไปเข้าแถวนะ Flight inter คิวยาว เราก็อึ้ง แล้วข้าวเช้าตรูล่ะ พอเดินไปดูที่แถว OMG ทำไมแถวยาวจังว่ะ สุดท้ายต้องเข้าแถวจ๊อบ passport กำ หิวก็หิวแต่กลัวตกเครื่องมากกว่า

อันนีคือเข้ามาในห้องแล้วนะหางแถวอยู่นอกห้องยาวไปอีก มีคนตกไฟลท์ด้วย ตรวจ passport มาได้ก็เจอตรวจกระเป๋าอีก คนก็เยอะบางคนตรวจ 2-3 รอบ ช้าไปอีก พอผ่านตรงนี้มาได้เดินไปนิดเดียวก็ถึง Gate พนักงานเรียกขึ้นเครื่องเลย นึกในใจเที่ยงกว่าแล้ว หิวข้าว น้ำก็ไม่ได้กิน
บิน 50 นาทีก็ถึงเมดาน
เดี๋ยว มาต่อนะ ขอพักแปป

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่