เพื่อนเก่าๆที่เราไม่ได้คุยกันมานานๆ​ ติดต่อเชิงธุรกิจบ้าง​ วันนึงทักข้อความมาหาเราว่า​ มีเรื่องทุกข์ใจ​ ไม่ได้ต้องการอะไรจากเราเลยย​ แต่ขอมาหลบพักใจหน่อย​

จะออกตัวว่าไม่ได้มีอะไรโรแมนติก​

เราก็ว่างๆ​ อยากลองฟื้นฟู​ หรือสร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ​

ก็เลยนัดไปเจอกันเที่ยวกัน

เรารู้สึกเลยว่า​ ไม่สนุก​ ไม่จอย​ ในใจมีแต่คำถาม​ แต่ไม่กล้าถาม​ มีแต่ความรู้สึกว่า.... ปกติเราปล่อยมือไปแล้วนะเนี่ย....จะไปไหนก็ตามสบาย.... อยากทำอะไรก็ตามสบาย​ เราไม่สนอยู่แล้ว​ กรรมใครกรรมมัน​ เพราะเราอยู่คนเดียวมานานแล้ว​ เราแก้ปัญหาคนเดียวได้

เรารู้สึกว่าเพื่อนเราคนนี้กำลังอ่อนแอ​
แต่เราก็รู้สึกรำคาญที่จะช่วยเหลือ​ เพราะเราไม่ฟูมฟาย​ เราสู้มาเรื่อย​ เราอยากให้เพื่อนเลิกฟูมฟาย

เราเย็นชาสินะครับ.....
เราเปิดรับความสัมพันธ์แล้วเราก็รู้สึกในใจว่า​ ถ้าไม่เปิดคงไม่รู้สึกรำคาญใจ​ ขนาดนี้​

ไม่ได้เกลียดเพื่อนนะ​ มันแค่เป็นความรู้สึกที่ไม่สบายตัว