คือเราอายุ16ค่ะ เริ่มแรกนะคะคือเราก็เป็นนักเรียนคนหนึ่งที่ขึ้นรถรับส่ง ไป-กลับ จาก รร ในทุกๆวันเราก็ขึ้นรถรับส่งตามปกติ แต่ในวันที่ 15 พย. 2566 เราไม่ได้ขึ้นรถรับส่ง เพ่าะวันนั้นเราอยู่ดูคนที่ โรงเรียนซ้อมกีฬาเพราะมันใกล้ช่วงกีฬาสีแล้วเราเลยนั่งซ้อนรถมอเตอร์ไซต์เพื่อนคนหนึ่งกลับ ซึ่งตอนเรากลับนั้นเป็นช่วงเย็นประมาณ18:00 เพื่อนเราก็ขี่ไปเรื่อยๆไม่แรงมากแต่อยู่ๆก็มีรถจากร้านขายของเก่าพุ่งออกมาชนเรา ในตอนนั้นคือเรากระเด็นออกมาเลยค่ะ ไกลอยู่พอสมควร ซึ่งที่ชนเนี่ยดันโดนเราเต็มๆเราเลยขาหักซึ่งเป็นกระดูกท่อนที่ติดกันช้าที่สุด เห็นสภาพเราเป็นแบบนี้แต่เพื่นเราคือไม่เป็นอะไรเลยนะคะ เพื่อนเราข้างเขียวนิดหน่อย แต่เราระบมไปหมด หลังจากนั้นเราก็ไป รพ แล้วเราต้องไปผ่าตัดใส่เหล็กทีแรกหมอบอกจะผ่าเลยวันนั้น แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ผ่าเพราะเกิดเหตุเหตุเหนือคาดหมายนิดหน่อย จึงได้เจาะดึงกระดูกไว้และระหว่างนั้นที่เรานอนอยู่ที่โรงพยาบาลวันหนึ่ง พัดลมเพดานค่ะพัดลมเพดานที่โรงบาลตัวตรงเราพอดี น๊อตมันหลวมค่ะน๊อตมันก็เลยล่วงลงมาใส่ขาเราพอดีเลย พี่พยาบาลเลยปิดพัดลมตรงเราช่วงนั้นเลยไม่มีพัดลมใช้ หลังจากนั้นก็มีเรื่องซวยเล็กน้อยๆอีกค่ะ ไม่ว่าจะเป็นโดนแซงคิวผ่า เพราะมีเคสฉุกเฉินตอนเรากำลังจะผ่าพอดี เเละเรื่องบลาๆๆๆ สุดท้ายเราก็ได้กลับบ้าน แล้วพอวันหมอนัดเราก็ไปตามนัดซึ่ง///วันนั้นยายเราซื้อซาลาเปาในโรงพยาบาลมาให้กินพอดีมีซาลาเปา3ลูก เราก็กินไป1ลูกตอนอยู่ โรงพยาบาล และอีก2ลูกไปกินบนรถ ซึ่งลูกสุดท้ายที่เรากินเราเคี้ยวไปเคี้ยวมาเราเจออะไรเเข็งๆแกร๊บๆในนั้นเราก็ลองกัดๆดูซึ่งมันเเข็งจนเคี้ยวไม่ไหวเราเลยแงะออกจากปากตัวเอง ทีแรกเราไม่รู้ว่ามันคืออะไรมันเป็นสีดำๆหน่อยเเข็งๆ เราเลยลองหักดูซึ่งมันงอตามแรงหักค่ะตอนนั้นเร่ก็คิดแล้วว่า ((((มันคือตะปูใช่มั้ย ใช่แน่ๆ)))) เราเลยยื่นไปให้ยายดู และใช่มันคือตะปู *********เราเจอตะปูในขนมซาลาเปา********