ในอนาคตเราคิดว่าถ้าอายุ30 แล้วจะไปบวชชีตลอดชีวิต เมื่อก่อนเราเป็นคนขี้โมโห ขี้หงุดหงิด มาก ด่าหมดไม่สนลูกใคร พ่อใคร แม่ใคร จริงๆ แค่เค้ามาทำอะไรนิดหน่อยๆให้เราไม่พอใจเราก็โมโหแล้ว เราอยากเลิกนิสัยแบบนี้ เพราะเราไม่อยากต้องมาทุกข์กับคำพูดแย่ๆของตัวเอง และอารมณ์โกรธของตัวเองอีก เราเลยเริ่มฝึกให้มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ ช่วงแรกๆก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้างบางทีก็เกือบถอดใจ แบบว่าทำไมเราต้องยอมวะด่ามาก็ด่ากลับ แต่ก็พยายามให้กำลังใจตัวเองบอกตัวเอง ว่าใช่เราได้ความสะใจที่ได้ด่าแต่มันจะดีกว่าไม๊ ถ้าเราฝึกใจเราให้ไม่โกรธ ไม่ให้ต้องเป็นทุกข์กับคำพูดของคนอื่น หรือบางครั้งก็เหมือนโกหกตัวเองเพราะหน้ายิ้ม  แต่ในใจนี่ลุกเป็นไฟ ปัจจุบันเราเริ่มดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังหัวร้อนบ้างกับบางเรื่อง และอีกเรื่องคือช่วยตัวเอง ทุกครั้งหลังเสร็จเราจะรู้สึกผิดมากๆแบบทำไมถึงทำเรื่องสกปรกแบบนี้เคยพยายามจะเลิกหลายครั้งแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ หลายๆคนบอกไม่ผิดมันเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่เราก็บอกกับตัวเองแบบนี้ตลอดเพื่อไม่ให้รู้สึกผิด แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงได้รุ้สึกผิดมากขนาดนี้อยู่ดี มีวันนึงที่เราช่วยตัวเอง คิดมากถึงขั้นฝันว่าหนอนยั้วเยี้ยไต่ออกมาจากมือเลย ทั้งคันทั้งปวด แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยทำแล้วและซักวันจะเอาชนะมันให้ได้ ช่วงเวลาก่อนที่จะไปบวช เราจะฝึกฝปยนตัวเองก่อนเคยคิดว่าถ้าแค่นี้ยังทำไม่ได้เราจะไม่ไปบวชแน่นอน  และสุดท้ายใครรู้จักวัดที่ไม่มีในแผนที่หรือไม่ค่อยเป็นที่รู้จักบ้างคะ และรู้นะคะว่าบวชที่ไหนก็บวชได้ แต่ที่ไม่อยากไปบวชวัดดังๆ เรามีเหตุผลค่ะ แต่ขอไม่พูด