วันนี้ไปทำธุระที่ธนาคารแถวตัวเมืองชล ออกจากธนาคารมาเจอฝรั่งหุ่นเหมือนเดอะ ร๊อก แขนเขาใหญ่กว่าขาผมอีก

เดินหิ้วกระเป๋ามาตามฟุตบาท ด้วยสีหน้าผิดหวังอะไรสักอย่าง

ผมก็อดไม่ได้เนาะเลยถามไปว่า " ยูมีไรให้ช่วยมั้ย ? " ฝรั่งบอกจะนั่งรถทัวร์เข้ากรุงเทพ แต่ก่อนมันมีรถทัวร์คันใหญ่จากตัวเมืองชลวิ่งถึงขนส่งเอกมัย

ผมก็อ๋อ ๆ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วเด้อ มันเจ๊งไปแล้ว สมัยก่อนตรงโรงแรมอีสเทิร์นชลบุรีจะมีคิวรถทัวร์อยู่ ฝรั่งบอกใช่ ๆ นี่ผมกำลังจะเดินไป แต่พอรู้ว่ามันไม่มีรถแล้วเขาก็ยิ่งทำหน้าสลด

ไอ้ผมก็สงสารเห็นเขาเดินมาไกลแล้ว เลยอาสาว่า มา ๆ ซ้อนมอไซค์ผม เดี๋ยวพาไปขึ้นรถตู้ไปถึงกรุงเทพเหมือนกัน แต่รถตู้มันส่งแค่แยกบางนานะ ยูต้องนั่งบีทีเอสไม่ก็โบกแท็กซี่อีกต่อนึง ยูโอเคเปล่า?

เขาคงอยากจะไปเต็มที่รีบขึ้นซ้อนมอไซค์ผม ระหว่างขี่ไปผมก็ชวนคุย ยูจะไปทำไรที่กรุงเทพหรอ? เขาบอกเขาจะไปยิมแถวพระโขนง ออกจากบ้านที่พนัสนิคมมาตั้งแต่เช้า ผมร้องโอ้วไกลมาก แล้วทำไมยูไม่หายิมแถวตัวเมืองชลเอา มันไกลมากนะยูต้องนั่งรถ 2 ชั่วโมงอย่างต่ำ ลงรถตู้แล้วต้องไปต่อบีทีเอสหรือแท๊กซี่อีก เขาบอกสบายมาก เขาโอเค

ไอ้ผมก็เห็นใจนะ ผมเคยนั่งรถนาน ๆ มันไม่สนุกหรอ เลยพยายามจูงใจเขาอีกรอบ ยูน่าลองหายิมแถวชลบุรีนะ

  แต่คำตอบที่ได้ทำเอาผมหันขวับ

ฝรั่งบอก " ถ้าอยู่ในเมืองชล เมียผมหาเจอแน่นอน " 😂