คือย้อนไปตอนนั้นเราอยู่ป.6กำลังจะขึ้นม.1 แต่จะมีเพื่อนผู้ชายคนนึงมักจะมาแกล้งเราบ่อยๆแกล้งทุกวันคือเป็นเพื่อนในห้องเดียวกันมาตั้งแต่ป.1เลยค่ะ ตอนนั้นเรายังเด็กคือยังไม่มีความคิดอะไรมากเพราะคงแกล้งแบบเด็กๆประถมเล่นกัน แต่พอเลื่อนชั้นขึ้นมาเรื่อยๆ จนขึ้นม.1เราเริ่มสงสัยเริ่มคิดแล้วว่าการที่มัน *(ขออนุญาตใช้มันนะคะ)* มาแกล้งมากวนเราบ่อยๆเนี่ยเพราะอะไร แกล้งในที่นี้คือ ตบหัว จี้มเอว แต่ส่วนมากจะตบหัวอ่ะค่ะ คือคนในห้องก็มีตั้งเยอะแตะมันเลือกที่จะเดินมาแกล้งเราคนเดียว มีแต่มันที่แกล้งและกวนเรามาเรื้อยๆจนกำลังจะจบม.3 คือตอนนั้นกำลังจะเดินไปเข้าแถวกลับบ้านแล้วมันก็มาแกล้งเราแล้วเราจะแกล้งมันกลับแต่ดันพลาด ตัวเราเลยไถลไปกับพื้น ซึ่งมันเจ็บมากโทรศัพท์ก็แตกอีกด้วย แต่เราเป็นคนที่อ่อนไหวได้ง่ายมากๆ แค่เพื่อนผู้หญิงในกลุ่มมาโอ๋มาปลอบก็น้ำตาแตกแล้ว แล้วพอมันเห็นเราร้องไห้มันก็รีบวิ่งตามมาขอโทษแต่ตอนนั้นเราพยายามที่จะเดินหนีไม่อยากคุยซึ่งก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จนในที่สุดวันถัดมามันก็มาขอโทษแต่ท่าทีของมันไม่เหมือนเมื่อก่อน แบบว่าห่างออกไปไม่อยากมายุ่งมาแกล้งหรือกวนอะไร
แล้วก็ย้อนไปอีกค่ะก่อนที่จะขึ้นม.2 คือมันเป็นช่วงพักเที่ยงเรากับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มเราก็ไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารปกติ แต่สักพักเรามีความรู้สึกเหมือนมีคนมองค่ะเลยหันไปดู ก็พบว่าเป็นมันค่ะที่มอง แต่พอเราหันไปคือสบตากันพักนึงมันก็ทำเป็นหันหน้าหนี แต่ตอนนั้นเราไม่อยากคิดไปเองจน เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ก็เป็นแบบเดิมเลยค่ะ จะมีความรู้สึกที่ว่ามีสายตาคู่นึงมองเราอยู่ เราเลยหันไปคุยกับเพื่อนเพราะตอนนั้นเรารู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร พอเวลาผ่านไปอีกสักพัก เวลาที่มันเดินมาใกล้หรือเวลาที่ทำงานกลุ่มแล้วได้อยู่กลุ่มเดียวกับมัน เราจะมีความรู้สึกที่แบบว่า ใจสั่นบ้าง ตื่นเต้นบ้าง เราไม่กล้าที่จะมองหน้าหรือคุยแบบซึ่งๆหน้ากับมันได้ พอเราถามเพื่อนว่าอาการแบบนี้คืออาการแอบชอบหรือป่าว เพื่อนก็บอกว่า " ชอบมันแล้วล่ะ " แต่เราก็ไม่ได้ปฎิเสธนะว่าไม่ได้ชอบมันคือเราอ่ะชอบมันจริงๆแต่ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนเมื่อไหร่ พอรู้ตัวอีกทีก็ชอบมันเข้าไปแล้ว ก็แน่สิมาแกล้งมากวนบ่อยขนาดนั้นไม่หวั่นไหวก็ใจแข็งพอควรอ่ะ แล้วคือเพื่อนผู้หญิงเรามาเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นมีโอกาสได้ถามคนนั้นไป (คนที่ชอบมาแกล้งมากวนเราน่ะค่ะ) ว่า " ที่แกล้งมันบ่อยๆเนี่ยชอบมันหรอ? " แต่มันเลือกที่จะเลี่ยงคำถามแบบว่าอะไรของแล้วก็เดินหนี แต่เราก็พูดกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนนะว่าไม่อยากคิดไปเองว่ามันก็ชอบเราเหมือนกัน จนตอนนี้ผ่านมา2จะ3ปีแล้วค่ะมันยังคาใจเราอยู่เลย *ส่วนตัวเราเป็นคนขี้อายค่ะไม่ค่อยกล้าแสดงออกอะไรมากมาย*
**ปล. กท.นี้แค่อยากรู้คำตอบและความคิดเห็นจากทุกคนเฉยๆค่ะขอความกรุณาช่วยพิมพ์กันดีๆด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ🙏🏼**
อยากรู้ว่าที่เขาแกล้งเราบ่อยๆเป็นเพราะอะไร?
แล้วก็ย้อนไปอีกค่ะก่อนที่จะขึ้นม.2 คือมันเป็นช่วงพักเที่ยงเรากับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มเราก็ไปนั่งกินข้าวที่โรงอาหารปกติ แต่สักพักเรามีความรู้สึกเหมือนมีคนมองค่ะเลยหันไปดู ก็พบว่าเป็นมันค่ะที่มอง แต่พอเราหันไปคือสบตากันพักนึงมันก็ทำเป็นหันหน้าหนี แต่ตอนนั้นเราไม่อยากคิดไปเองจน เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ก็เป็นแบบเดิมเลยค่ะ จะมีความรู้สึกที่ว่ามีสายตาคู่นึงมองเราอยู่ เราเลยหันไปคุยกับเพื่อนเพราะตอนนั้นเรารู้อยู่แล้วว่าเป็นใคร พอเวลาผ่านไปอีกสักพัก เวลาที่มันเดินมาใกล้หรือเวลาที่ทำงานกลุ่มแล้วได้อยู่กลุ่มเดียวกับมัน เราจะมีความรู้สึกที่แบบว่า ใจสั่นบ้าง ตื่นเต้นบ้าง เราไม่กล้าที่จะมองหน้าหรือคุยแบบซึ่งๆหน้ากับมันได้ พอเราถามเพื่อนว่าอาการแบบนี้คืออาการแอบชอบหรือป่าว เพื่อนก็บอกว่า " ชอบมันแล้วล่ะ " แต่เราก็ไม่ได้ปฎิเสธนะว่าไม่ได้ชอบมันคือเราอ่ะชอบมันจริงๆแต่ไม่รู้ว่าชอบตั้งแต่ตอนไหนเมื่อไหร่ พอรู้ตัวอีกทีก็ชอบมันเข้าไปแล้ว ก็แน่สิมาแกล้งมากวนบ่อยขนาดนั้นไม่หวั่นไหวก็ใจแข็งพอควรอ่ะ แล้วคือเพื่อนผู้หญิงเรามาเล่าให้ฟังว่าตอนนั้นมีโอกาสได้ถามคนนั้นไป (คนที่ชอบมาแกล้งมากวนเราน่ะค่ะ) ว่า " ที่แกล้งมันบ่อยๆเนี่ยชอบมันหรอ? " แต่มันเลือกที่จะเลี่ยงคำถามแบบว่าอะไรของแล้วก็เดินหนี แต่เราก็พูดกับเพื่อนผู้หญิงอีกคนนะว่าไม่อยากคิดไปเองว่ามันก็ชอบเราเหมือนกัน จนตอนนี้ผ่านมา2จะ3ปีแล้วค่ะมันยังคาใจเราอยู่เลย *ส่วนตัวเราเป็นคนขี้อายค่ะไม่ค่อยกล้าแสดงออกอะไรมากมาย*
**ปล. กท.นี้แค่อยากรู้คำตอบและความคิดเห็นจากทุกคนเฉยๆค่ะขอความกรุณาช่วยพิมพ์กันดีๆด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ🙏🏼**