สวัสดีค่ะ น้องอยู่ม.5ค่ะ ต้องบอกก่อนว่าตัวน้องนิสัยไม่ยอมคนค่ะ ห้าวๆ ชอบเล่นชอบเเชร์ชีวิตตัวเองให้คนสนิทรู้  ตอนม.1-3 มีเพื่อนผญ.10กว่าคนได้ค่ะ ค่อนข้างสนิทกันเลย พอใกล้ๆจบม.3 ก็เริ่มมีเพื่อนต่างห้องมาเเซะมาว่าลับหลังบ่อยๆทุกครั้งที่ไปเรียนเลย เรามารู้ทีหลังว่า เพื่อนกลุ่มนั้นนินทาเราต่างๆนาๆกับคนที่มาเเซะเรา ทำให้เขายิ่งไม่ชอบเราเพิ่ม พอจบม.3ก็ย้ายที่เรียนค่ะ ไม่ไหวกับสถานการณ์ตอนนั้นเลย พอย้ายที่เรียนน้องก็เลือกคบเพื่อนมากขึ้นค่ะ มีเพื่อนสนิท2คน เพศที่สามกับผญ. ทุกอย่างมันดีค่ะ ไปเที่ยว ไปดูหนัง ไปบ้านของอีกคนเพื่อทำงานกลุ่ม แบบนี้1ปีค่ะ จนน้องคิดว่านี่แหละเพื่อนเเท้เราละ จนขึ้นม.5มีงานเยอะขึ้น กิจกรรมเยอะมาก เทอม1น้องไม่เห็นด้วยกับคนในห้องค่ะ เรื่องที่เขาให้อยู่เตรียมงานกีฬาสีจนถึง5-6โมงเย็น น้องมองว่ามันยังอีกไกลมากค่อยๆทำเว้นวันเว้นอาทิตย์ไหม น้องก็เลยเเย้งค่ะ แล้วเกิดการเถียงกัน ทะเลาะกัน คนทั้งห้องรุมน้องคนเดียว เพื่อนน้องไม่อ่านไม่ตอบเเชทกลุ่มเลยค่ะ พอวันต่อมาน้องไปเรียน เขาตีตัวออกห่าง ไม่นั่งกินข้าวด้วยกัน ไม่ชวนไปไหนเลย จนน้องอยากย้ายห้องเลยตอนนั้น พอนานเข้าก็กลับมาคุยกันค่ะ เเต่น้องไม่นับว่าเขาเป็นเพื่อนแท้แล้วค่ะ พอคบพอช่วยเหลือกันได้ก็พอ จนถึงวันนี้ ก็เกิดแบบเดิมค่ะ ทำงานด้วยกัน10-20คน มีบางหน้าที่ที่เขา2คนไม่อยากทำ น้องเลยบอกว่า จะเลือกสิ่งที่อยากทำ ไม่ได้หรอก ก็เลยทะเลาะกัน 2-3วันนี้ก็มีเรื่องให้ไม่ลงรอยกันบ่อย เขา2คนก็ไปสนิทกับคนอื่นเเทน ไม่เคยอยู่ข้างเราเลยค่ะ มันไม่เสียใจเลยค่ะ เเต่รู้สึกไม่ดี คิดมาก น้องไม่อยากอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลย พอคิดว่าเหลือเวลา1ปีกว่า ไม่อยากให้ชีวิตวัยรุ่นจบแบบนอยด์ๆนี้ก็อยากย้ายโรงเรียนเลย เเต่ติดที่ต้องฝึกงานปิดเทอม ต้องเก็บเกียรติบัติ ก็ทำไรไม่ได้